イザヤ書 32
1 見よ、ひとりの王が正義をもって統べ治め、君たちは公平をもってつかさどり、
Se, med rettferdighet skal kongen regjere, og fyrstene skal styre efter rett,
2 おのおの風をさける所、暴風雨をのがれる所のようになり、かわいた所にある水の流れのように、疲れた地にある大きな岩の陰のようになる。
og enhver av dem skal være som et skjul for været og et ly mot regnskyll, som bekker i ørkenen, som skyggen av et veldig fjell i et tørstende land.
3 こうして、見る者の目は開かれ、聞く者の耳はよく聞き、
Da skal de seendes øine ikke være blinde, og de hørendes ører skal være lydhøre,
4 気短な者の心は悟る知識を得、どもりの舌はたやすく、あざやかに語ることができる。
de lettsindiges hjerte skal formå å skjønne, og de stammendes tunge skal ha lett for å tale klart.
5 愚かな者は、もはや尊い人と呼ばれることなく、悪人はもはや、りっぱな人と言われることはない。
Dåren skal ikke mere kalles edel, og den svikefulle skal ikke kalles høimodig.
6 それは愚かな者は愚かなことを語り、その心は不義をたくらみ、よこしまを行い、主について誤ったことを語り、飢えた者の望みを満たさず、かわいた者の飲み物を奪い取るからである。
For dåren taler dårskap, og hans hjerte finner på ondt for å utføre vanhellig dåd og for å tale forvendte ting om Herren, for å la den hungrige sulte og la den tørste mangle drikke.
7 悪人の行いは悪い。彼は悪い計りごとをめぐらし、偽りの言葉をもって貧しい者をおとしいれ、乏しい者が正しいことを語っても、なお、これをおとしいれる。
Og den svikefulles våben er onde; han legger listige råd for å føre de saktmodige i ulykke ved falske ord, selv når den fattige taler det som rett er.
8 しかし尊い人は尊いことを語り、つねに尊いことを行う。
Men den edle har edle tanker, og han blir fast ved det som er edelt.
9 安んじている女たちよ、起きて、わが声を聞け。思い煩いなき娘たちよ、わが言葉に耳を傾けよ。
I sorgløse kvinner, stå op, hør min røst! I trygge døtre, vend eders ører til min tale!
10 思い煩いなき女たちよ、一年あまりの日をすぎて、あなたがたは震えおののく。ぶどうの収穫がむなしく、実を取り入れる時が来ないからだ。
Om år og dag skal I beve, I trygge! For det er slutt med all vinhøst, frukthøsten kommer ikke.
11 安んじている女たちよ、震え恐れよ。思い煩いなき女たちよ、震えおののけ。衣を脱ぎ、裸になって腰に荒布をまとえ。
Forferdes, I sorgløse! Bev, I trygge! Klæ eder nakne og bind sekk om eders lender!
12 良き畑のため、実り豊かなぶどうの木のために胸を打て。
De slår sig for brystet og klager over de fagre marker, over det fruktbare vintre.
13 いばら、おどろの生えているわが民の地のため、喜びに満ちている町にあるすべての喜びの家のために胸を打て。
På mitt folks jord skyter torner og tistler op, ja over alle gledens hus i den jublende by.
14 宮殿は捨てられ、にぎわった町は荒れすたれ、丘と、やぐらとは、とこしえにほら穴となり、野のろばの楽しむ所、羊の群れの牧場となるからである。
For palasset er forlatt, svermen i byen er borte; haug og vakttårn er blitt til huler for evige tider, til fryd for villesler, til beite for buskap -
15 しかし、ついには霊が上からわれわれの上にそそがれて、荒野は良き畑となり、良き畑は林のごとく見られるようになる。
inntil Ånden blir utøst over oss fra det høie, og ørkenen blir til fruktbar mark, og fruktbar mark aktes som skog.
16 その時、公平は荒野に住み、正義は良き畑にやどる。
Og rett skal bo i ørkenen, og rettferdighet skal ha sitt hjem på den fruktbare mark.
17 正義は平和を生じ、正義の結ぶ実はとこしえの平安と信頼である。
Og rettferdighetens verk skal være fred, og rettferdighetens frukt skal være ro og trygghet til evig tid.
18 わが民は平和の家におり、安らかなすみかにおり、静かな休み所におる。
Og mitt folk skal bo i fredens bolig og i trygghetens telter og på sorgfrie hvilesteder.
19 しかし林はことごとく切り倒され、町もことごとく倒される。
Men det skal hagle når skogen styrter ned, og dypt skal byen trykkes ned.
20 すべての水のほとりに種をまき、牛およびろばを自由に放ちおくあなたがたは、さいわいである。
Lykkelige er I som sår ved alle vann, som slipper oksen og asenet på frifot!
