< イザヤ書 22 >

1 幻の谷についての託宣。あなたがたはなぜ、みな屋根にのぼったのか。
Аламәт көрүнүш берилгән җилға тоғрисида жүкләнгән вәһий: — Силәр һәммиңлар өгүзләрниң үстигә чиқивалғиниңлар зади немә қилғиниңлар?
2 叫び声で満ちている者、騒がしい都、喜びに酔っている町よ。あなたのうちの殺された者はつるぎで殺されたのではなく、また戦いに倒れたのでもない。
Силәр хошаллиқ дәбдәбисини көтиридиған, Вараң-чуруңға толған жут, Шатлинидиған шәһәр; Силәрдин өлтүрүлгәнләр қилич билән чепилған әмәс, Яки җәңләрдә өлгән әмәс;
3 あなたのつかさたちは皆共にのがれて行ったが、弓を捨てて捕えられた。彼らは遠く逃げて行ったが、あなたのうちの見つかった者はみな捕えられた。
Әмирлириңларниң һәммиси бирақла қечишти; Улар оқясиз әсир болди; Жираққа қачқан болсиму, Силәрдин тепивелинғанларниң һәммиси бирликтә әсир болди.
4 それゆえ、わたしは言った、「わたしを顧みてくれるな、わたしはいたく泣き悲しむ。わが民の娘の滅びのために、わたしを慰めようと努めてはならない」。
Шуңа мән: — «Нәзириңларни мениңдин елиңлар; Мени қаттиқ жиғлашқа қоюңлар; Хәлқимниң булинип кетиши тоғрилиқ маңа тәсәлли беришкә алдирап өзүңларни упратмаңлар» — дедим.
5 万軍の神、主は幻の谷に騒ぎと、踏みにじりと、混乱の日をこさせられる。城壁はくずれ落ち、叫び声は山に聞える。
Чүнки самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигардин «Аламәт көрүнүш берилгән җилға»ниң бешиға бир күн чүшиду, У болса аваричилик болидиған, Аяқ асти қилинип петиқдилидиған, Адәмләр қаймуқтурулидиған, Сепил соқулуп чеқилидиған, Тағларға қарап ялвуруп чирқирайдиған бир күни болиду.
6 エラムは箙を負い、戦車と騎兵とをもってきたり、キルは盾をあらわした。
Елам җәң һарвулири вә адәмлири билән, атлиқ әскәрлири билән оқданни көтирип келиду, Кир болса қалқанни ечип тәйяр қилиду.
7 あなたの最も美しい谷は戦車で満ち、騎兵はもろもろの門にむかって立った。
Вә шундақ болидуки, Әң гөзәл җилғилириң җәң һарвулири билән толуп кетиду, Атлиқ әскәрләр дәрвазаң алдида сәп тартип туриду.
8 ユダを守るおおいは取り除かれた。その日あなたは林の家の武具を仰ぎ望んだ。
Улар Йәһуданиң үстидики қалқанни елип ташлайду; Бирақ сән [Зион] шу күнидә «Орман сарайи»дики қуралларға үмүт бағлиғансән;
9 またあなたがたはダビデの町の破れの多いのを見、下の池の水を集め、
Силәр Давутниң шәһириниң бөсүлгән җайлириниң көп екәнлигини көрүп, Пәстики көлчәк сулирини бир йәргә жиғип су амбири қилдиңлар;
10 エルサレムの家を数え、またその家をこわして城壁を築き、
Йерусалимдики өйләрни санап, улардин бәзилирини бузуп сепилни мустәһкәмләш үчүн ишләттиңлар,
11 一つの貯水池を二つの城壁の間に造って古池の水をひいた。しかしあなたがたはこの事をなされた者を仰ぎ望まず、この事を昔から計画された者を顧みなかった。
Шундақла кона көлчәктики суларни икки сепил оттурисиға жиғип амбар қилдиңлар; Бирақ мошуларни Яратқучиға һеч қаримидиңлар, Бурундин бурун буларни Шәкилләндүрүп Бекиткүчигә һеч үмүт бағлимидиңлар!
12 その日、万軍の神、主は泣き悲しみ、頭をかぶろにし、荒布をまとうことを命じられたが、
Шу күни самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар силәрни жиғлап матәм тутушқа, Чачни чүшүрүп пайнәкбаш болушқа, Бөз кийим кийишкә мураҗиәт қилди.
13 見よ、あなたがたは喜び楽しみ、牛をほふり、羊を殺し、肉を食い、酒を飲んで言う、「われわれは食い、かつ飲もう、明日は死ぬのだから」。
Бирақ буларниң орнида, мана хошаллиқ вә шатлиқ, Калиларни союш, қойларни боғузлаш, Гөшләрни йейиш, шарапларни ичиш, «йәйли, ичәйли, чүнки әтә дуниядин кетимиз» — дейишләр болди!
14 万軍の主はみずからわたしの耳に示された、「まことに、この不義はあなたがたが死ぬまで、ゆるされることはない」と万軍の神、主は言われる。
Самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар тәрипидин қулиқимға аян қилиндики, «Бәрһәқ, мошу гуна силәр өлмигичә кәчүрүлмәйду» — дәйду самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар.
15 万軍の神、主はこう言われる、「さあ、王の家をつかさどるこの執事セブナに行って言いなさい、
Самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар мана шундақ дәйду: — «Барғин, мошу ғоҗидар, Ордини башқуридиған мошу Шәбнаниң йениға киргин, униңға: —
16 『あなたはここになんの係わりがありますか。あなたはだれの縁故でここに自分のために墓を掘ったのですか。あなたは高い所に墓を掘り、岩をうがって自分のためにすみかを造った。
Саңа мошу йәрдә немә бар? Яки мошу йәрдә кимиң бар? Бириси егизликкә өзи үчүн бир гөр қазғандәк, Өзи қорам таштин бир қоналғуни йонуғандәк, Өзүң үчүн бир гөр колидиңму?
17 強い人よ、見よ、主はあなたを激しくなげ倒される。主はあなたを堅くつかまえ、
Мана һәй палван, Пәрвәрдигар сени өз чаңгилиға елип, чиң сиқимдап,
18 ぐるぐるまわして、まりのように広々した地に投げられる。主人の家の恥となる者よ、あなたはそこで死に、あなたの華麗な車はそこに残る。
Андин помдақтәк сени бепаян, жирақ бир зиминға ташливетиду. Сән әшу йәрдә өлисән, Һәм әшу йәрдә һәйвәтлик җәң һарвулириңму қалиду, И ғоҗаңниң җәмәтигә шәрмәндилик кәлтүргүчи!
19 わたしは、あなたをその職から追い、その地位から引きおろす。
Мән сени мәнсивиңдин еливетимән, Шуниң билән сени орнуңдин чүшүриветимән.
20 その日、わたしは、わがしもべヒルキヤの子エリアキムを呼んで、
Шу күниму шундақ болидуки, Мән Һилқияниң оғли Өз қулум болған Елиакимни чақиримән;
21 あなたの衣を着せ、あなたの帯をしめさせ、あなたの権力を彼の手にゆだねる。彼はエルサレムの民とユダの家との父となる。
Сениң тонуңни кийдүримән, Сениң потаң билән униң белини чиң қилимән; Һөкүмранлиғиңни униң қолиға тапшуримән; Шуниң билән у Йерусалимдикиләргә вә Йәһуда җәмәтигә ата болиду.
22 わたしはまたダビデの家のかぎを彼の肩に置く。彼が開けば閉じる者なく、彼が閉じれば開く者はない。
Давут җәмәтиниң ачқучини мән униң мүрисидә қойимән; У ачса, һеч ким етәлмәйду, Әтсә, һеч ким ачалмайду.
23 わたしは彼を堅い所に打ったくぎのようにする。そして彼はその父の家の誉の座となり、
Мән уни муқим бир җайға қозуқ қилип бекитимән; У болса атисиниң җәмәти үчүн шәрәплик һоқуқ-тәхт болиду;
24 その父の家のすべての重さは彼の上にかかる。すなわちその子、その孫およびすべての小さい器、鉢からすべてのびんにいたるまでみな、彼の上にかかる』」。
Хәлиқ униң үстигә атисиниң җәмәтиниң барлиқ шөһрәтлирини жүкләйду; Йәни барлиқ уруқ-нәсиллирини, Барлиқ кичик қача-қучиларни, Пиялә-җамлардин тартип барлиқ күп-едишларғичә асиду.
25 万軍の主は言われる、「その日、堅い所に打ったくぎは抜け、切られて落ちる。その上にかかっている荷もまた取り去られる」と主は語られた。
Шу күнидә — дәйду самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар: — муқим җайға бекитилгән қозуқ болса, егилип кетиду вә кесип ташлиниду; Униң үстигә есилған жүкләр үзүп ташлиниду», — Чүнки Пәрвәрдигар шундақ дегән еди.

< イザヤ書 22 >