ホセア書 11
1 わたしはイスラエルの幼い時、これを愛した。わたしはわが子をエジプトから呼び出した。
Исраил бала чеғида, Мән уни сөйдүм, Шуниң билән оғлумни Мисирдин чиқишқа чақирдим.
2 わたしが呼ばわるにしたがって、彼らはいよいよわたしから遠ざかり、もろもろのバアルに犠牲をささげ、刻んだ像に香をたいた。
Бирақ улар [хәлқимни] чақиривиди, Улар дәрһал һозурумдин чиқип кәтти; Улар «Баал»ларға қурбанлиқ қилишқа башлиди, Ойма мәбудларға исриқ салди.
3 わたしはエフライムに歩むことを教え、彼らをわたしの腕にいだいた。しかし彼らはわたしにいやされた事を知らなかった。
Әфраимға меңишни үгәткүчи Өзүм едим, Униң қолини тутуп вә йөләп — Бирақ өзини сақайтқучиниң Мән екәнлигимни улар билмиди.
4 わたしはあわれみの綱、すなわち愛のひもで彼らを導いた。わたしは彼らに対しては、あごから、くびきをはずす者のようになり、かがんで彼らに食物を与えた。
Мән адимәтчиликниң көйүнүш риштилири билән, Сөйгүниң тарлири билән уларниң көңлини тартивалдим; Мән уларға худди еңигидин боюнтуруқни еливәткүчи бирисидәк болғанмән, Егилип Өзүм уларни озуқландурғанмән.
5 彼らはエジプトの地に帰り、アッスリヤびとが彼らの王となる。彼らがわたしに帰ることを拒んだからである。
Улар Мисирға қайтидиған болмамду? Асурийәлик дәрвәқә уларниң падишаси болидиған әмәсму? — Чүнки улар йенимға қайтишни рәт қилди!
6 つるぎは、そのもろもろの町にあれ狂い、その門の貫の木を砕き、その城の中に彼らを滅ぼす。
Қилич униң шәһәрлиридә һәрян ойнитилиду; [Дәрвазисидики] төмүр балдақларни вәйран қилип йәп кетиду; Бу өз әқиллириниң касапитидур!
7 わが民はわたしからそむき去ろうとしている。それゆえ、彼らはくびきをかけられ、これを除きうる者はひとりもいない。
Бәрһәқ, Мениң хәлқим Мәндин чәтләп кетишкә мәптун болди; Улар Һәммидин Алий Болғучиға нида қилип чақирсиму, Лекин һеч ким уларни көтәрмәйду.
8 エフライムよ、どうして、あなたを捨てることができようか。イスラエルよ、どうしてあなたを渡すことができようか。どうしてあなたをアデマのようにすることができようか。どうしてあなたをゼボイムのように扱うことができようか。わたしの心は、わたしのうちに変り、わたしのあわれみは、ことごとくもえ起っている。
Мән қандақму сени ташлап қойимән, и Әфраим? Мән қандақму сени [дүшмәнгә] тапшуримән, и Исраил?! Қандақму сени Адмаһ шәһиридәк қилимән?! Сени қандақму Зәбоим шәһиридәк бир тәрәп қилимән?! Қәлбим ич-бағримда қайнап кетиватиду, Мениң барлиқ рәһимдиллиғим қозғиливатиду!
9 わたしはわたしの激しい怒りをあらわさない。わたしは再びエフライムを滅ぼさない。わたしは神であって、人ではなく、あなたのうちにいる聖なる者だからである。わたしは滅ぼすために臨むことをしない。
Ғәзивимниң қәһрини жүргүзмәймән, Иккинчи йәнә Әфраимни йоқатмаймән; Чүнки Мән инсан әмәс, Тәңридурмән, — Йәни араңда болған пак-муқәддәс Болғучидурмән; Мән дәрғәзәп билән кәлмәймән.
10 彼らは主に従って歩む。主はししのほえるように声を出される。主が声を出されると、子らはおののきつつ西から来る。
Улар Пәрвәрдигарниң кәйнидин маңиду; У ширдәк һөкирәйду; У һөкиригәндә, әнди балилири ғәриптин титригән һалда келиду;
11 彼らはエジプトから鳥のように、アッスリヤの地から、はとのように急いで来る。わたしは彼らをその家に帰らせると主は言われる。
Улар Мисирдин қуштәк, Асурийә зиминидин пахтәктәк титригән һалда чиқип келиду; Шуниң билән уларни өз өйлиригә маканлаштуримән, — дәйду Пәрвәрдигар.
12 エフライムは偽りをもって、わたしを囲み、イスラエルの家は欺きをもって、わたしを囲んだ。しかしユダはなお神に知られ、聖なる者に向かって真実である。
Әфраим Мени ялған гәплири билән көмүветиду; Йәһудаму Тәңригә, йәни ишәшлик, Пак-Муқәддәс Болғучиға тутуруқсиз болди.
