エゼキエル書 34
1 主の言葉がわたしに臨んだ、
Unya miabot kanako ang pulong ni Yahweh nga nag-ingon,
2 「人の子よ、イスラエルの牧者たちに向かって預言せよ。預言して彼ら牧者に言え、主なる神はこう言われる、わざわいなるかな、自分自身を養うイスラエルの牧者。牧者は群れを養うべき者ではないか。
“Anak sa tawo, panagna batok sa mga magbalantay sa Israel. Panagna ug sultihi sila, 'Nagsulti niini si Yahweh ngadto sa mga magbalantay: Pagkaalaot sa mga magbalantay sa Israel nga maoy nagbantay sa ilang kaugalingon. Dili ba magbantay man ang mga magbalantay sa mga panon sa mananap?
3 ところが、あなたがたは脂肪を食べ、毛織物をまとい、肥えたものをほふるが、群れを養わない。
Gikaon ninyo ang tambok nga mga bahin ug nagbisti kamo sa balhibo sa karnero. Giihaw ninyo ang gipatambok nga mga panon sa mananap. Wala gayod kamo nagbantay kanila.
4 あなたがたは弱った者を強くせず、病んでいる者をいやさず、傷ついた者をつつまず、迷い出た者を引き返らせず、うせた者を尋ねず、彼らを手荒く、きびしく治めている。
Wala ninyo gilig-on kadtong adunay mga balatian, bisan ug gitambalan ang mga nasakit. Wala ninyo bugkosa ang napiangan, ug wala ninyo gipasig-uli ang mga sinalikway o gipangita ang nangawala. Hinuon, gidumalahan ninyo sila pinaagi sa kusog ug pagpanglupig.
5 彼らは牧者がないために散り、野のもろもろの獣のえじきになる。
Unya nagkatibulaag sila nga walay magbalantay, ug human sila nagkatibulaag nahimo silang pagkaon alang sa tanang buhing mga mananap diha sa kaumahan.
6 わが羊は散らされている。彼らはもろもろの山と、もろもろの高き丘にさまよい、わが羊は地の全面に散らされているが、これを捜す者もなく、尋ねる者もない。
Nahisalaag ang akong panon sa mananap didto sa tanang kabukiran ug sa matag habog nga bungtod, ug nagkatibulaag kini sa tibuok kalibotan. Apan wala gayoy nangita kanila.
7 それゆえ、牧者よ、主の言葉を聞け。
Busa, mga magbalantay, paminawa ang pulong ni Yahweh:
8 主なる神は言われる、わたしは生きている。わが羊はかすめられ、わが羊は野のもろもろの獣のえじきとなっているが、その牧者はいない。わが牧者はわが羊を尋ねない。牧者は自身を養うが、わが羊を養わない。
Ingon nga ako buhi—mao kini ang gipamulong ni Yahweh nga Ginoo—tungod kay nahimong inilog ang akong panon sa mananap ug pagkaon alang sa tanang mga mananap diha sa kaumahan, tungod kay wala may magbalantay ug walay bisan usa sa akong mga magbalantay ang nangita sa akong panon sa mananap, apan gibantayan lamang sa mga magbalantay ang ilang kaugalingon ug wala nila bantayi ang akong mga panon sa mananap.
9 それゆえ牧者らよ、主の言葉を聞け。
Busa, mga magbalantay, paminawa ang pulong ni Yahweh:
10 主なる神はこう言われる、見よ、わたしは牧者らの敵となり、わたしの羊を彼らの手に求め、彼らにわたしの群れを養うことをやめさせ、再び牧者自身を養わせない。またわが羊を彼らの口から救って、彼らの食物にさせない。
Nagsulti niini si Yahweh nga Ginoo: Tan-awa! Nakigbatok ako sa mga magbalantay, ug paninglon ko ang akong mga panon sa mananap diha sa ilang kamot. Unya papahawaon ko sila gikan sa ilang pagkamagbalantay sa mga panon sa mananap; dili na sila mahimong magbalantay alang sa ilang kaugalingon tungod kay kuhaon ko kanila ang panon sa mananap gikan sa ilang mga baba, aron nga dili na mahimong pagkaon diha kanila ang akong panon sa mananap.
11 主なる神はこう言われる、見よ、わたしは、わたしみずからわが羊を尋ねて、これを捜し出す。
Tungod kay miingon si Yahweh nga Ginoo niini: Tan-awa! Ako mismo ang mangita sa akong mga panon sa mananap ug atimanon ko sila,
12 牧者がその羊の散り去った時、その羊の群れを捜し出すように、わたしはわが羊を捜し出し、雲と暗やみの日に散った、すべての所からこれを救う。
sama sa magbalantay nga nangita sa iyang mga panon sa adlaw nga anaa siya taliwala sa iyang nagkatibulaag nga mga panon sa mananap. Busa pangitaon ko ang akong mga panon sa mananap ug luwason ko sila gikan sa tanang dapit kung asa sila nagkatibulaag sa adlaw sa mga panganod ug kangitngit.
13 わたしは彼らをもろもろの民の中から導き出し、もろもろの国から集めて、彼らの国に携え入れ、イスラエルの山の上、泉のほとり、また国のうちの人の住むすべての所でこれを養う。
Unya pagawason ko sila taliwala sa mga katawhan; tapukon ko sila gikan sa kayutaan ug dad-on sila sa ilang yuta. Ipahimutang ko sila sa mga sibsibanan didto sa kilid sa bukid sa Israel, didto sa kasapaan, ug sa matag pinuy-anan sa yuta.
14 わたしは良き牧場で彼らを養う。その牧場はイスラエルの高い山にあり、その所で彼らは良い羊のおりに伏し、イスラエルの山々の上で肥えた牧場で草を食う。
Ipahiluna ko sila sa maayong pasibsibanan; ang ilang pasibsibanang mga dapit mao ang taas nga mga kabukiran sa Israel. Manghigda sila didto sa maayong dapit nga sibsibanan, sa madagayaong pasibsibanan, ug manibsib sila sa kilid sa kabukiran sa Israel.
15 わたしはみずからわが羊を飼い、これを伏させると主なる神は言われる。
Ako mismo ang magbantay sa akong panon sa mananap, ug ako mismo ang magpahigda kanila didto—mao kini ang gipamulong ni Yahweh—
16 わたしは、うせたものを尋ね、迷い出たものを引き返し、傷ついたものを包み、弱ったものを強くし、肥えたものと強いものとは、これを監督する。わたしは公平をもって彼らを養う。
Pangitaon ko ang nangawala ug ipasig-uli ang sinalikway. Pagabugkusan ko ang napiangan nga mga karnero ug tambalan ang nasakit nga mga karnero apan patyon ko ang mga himsog ug kusgan nga karnero. Magbantay ako uban ang hustisya
17 主なる神はこう言われる、あなたがた、わが群れよ、見よ、わたしは羊と羊との間、雄羊と雄やぎとの間をさばく。
Busa karon ikaw, akong panon sa mananap— mao kini ang gisulti ni Yahweh nga Ginoo—tan-awa, mohukom ako taliwala sa karnero ug sa karnero ug taliwala sa mga laki nga karnero ug sa mga laki nga kanding.
18 あなたがたは良き牧場で草を食い、その草の残りを足で踏み、また澄んだ水を飲み、その残りを足で濁すが、これは、あまりのことではないか。
Dili pa ba igo ang pagsibsib diha sa maayong sibsibanan, nga pagayatakan pa ninyo kung unsa ang nahibilin sa pasibsibanan; ug sa pag-inom sa tin-aw nga mga tubig, nga kinahanglan pa ninyong lapukon ang kasubaan pinaagi sa inyong mga tiil?
19 わが羊はあなたがたが、足で踏んだものを食い、あなたがたの足で濁したものを、飲まなければならないのか。
Kinahanglan ba nga makakaon ang akong karnero sa inyong gitamaktamakan, ug imnon ang gilapoklapokan sa inyong tiil?
20 それゆえ、主なる神はこう彼らに言われる、見よ、わたしは肥えた羊と、やせた羊との間をさばく。
Busa mao kini ang gisulti ni Yahweh nga Ginoo kanila: Tan-awa! Ako mismo ang maghukom taliwala sa himsog ug sa niwang nga mga karnero,
21 あなたがたは、わきと肩とをもって押し、角をもって、すべて弱い者を突き、ついに彼らを外に追い散らした。
tungod kay gitulak ninyo sila sa inyong mga kilid ug sa mga abaga, ug gisungay ninyo ang mga huyang pinaagi sa inyong mga sungay hangtod nga nagkatibulaag sila gikan sa yuta.
22 それゆえ、わたしはわが群れを助けて、再びかすめさせず、羊と羊との間をさばく。
Luwason ko ang akong mga panon sa mananap ug dili na sila mahimong inilog, ug maghukom ako taliwala sa usa ka karnero ug sa uban!
23 わたしは彼らの上にひとりの牧者を立てる。すなわちわがしもべダビデである。彼は彼らを養う。彼は彼らを養い、彼らの牧者となる。
Itugyan ko kanila ang usa ka magbalantay, ang akong alagad nga si David. Siya maoy magbantay kanila, pakaonon niya sila, ug siya maoy ilang magbalantay.
24 主なるわたしは彼らの神となり、わがしもべダビデは彼らのうちにあって君となる。主なるわたしはこれを言う。
Tungod kay Ako, si Yahweh, ang mamahimo nilang Dios, ug mahimong prinsipe alang kanila ang akong alagad nga si David—Ako, si Yahweh, ang namulong niini.
25 わたしは彼らと平和の契約を結び、国の内から野獣を追い払う。彼らは心を安んじて荒野に住み、森の中に眠る。
Unya magbuhat ako ug kasabotan sa kalinaw diha kanila ug wagtangon ang daotang ihalas nga mga mananap gikan sa yuta, aron nga magpuyo sila nga luwas sa kamingawan ug makatulog nga luwas sa mga kalasangan.
26 わたしは彼らおよびわが山の周囲の所々を祝福し、季節にしたがって雨を降らす。これは祝福の雨となる。
Magdala usab ako ug mga panalangin diha kanila ug sa mga dapit libot sa akong bungtod, tungod kay magpadala ako ug ulan sa gitakda nga panahon. Mao kini ang mga ulan sa panalangin.
27 野の木は実を結び、地は産物を出す。彼らは心を安んじてその国におり、わたしが彼らのくびきの棒を砕き、彼らを奴隷とした者の手から救い出す時、彼らはわたしが主であることを悟る。
Unya mamunga ang mga kahoy sa uma, ug maghatag ug ani ang kayutaan. Mahimong luwas ang akong karnero niining yutaa; unya masayran nila nga ako si Yahweh, sa dihang balion ko ang mga babag sa ilang yugo, ug sa dihang luwason ko sila gikan sa kamot sa nag-ulipon kanila.
28 彼らは重ねて、もろもろの国民にかすめられることなく、地の獣も彼らを食うことはない。彼らは心を安んじて住み、彼らを恐れさせる者はない。
Dili na sila mahimong inilog alang sa kanasoran, ug dili na sila pagalamuyon sa ihalas nga mga mananap sa kalibotan. Tungod kay magpuyo sila nga luwas, ug walay mohulga kanila.
29 わたしは彼らのために、良い栽培所を与える。彼らは重ねて、国のききんに滅びることなく重ねて諸国民のはずかしめを受けることはない。
Tungod kay magbuhat ako ug malinawon nga tamnanan alang kanila aron nga dili sila magutman diha sa yuta, ug dili na magtamay ang kanasoran batok kanila.
30 彼らはその神、主なるわたしが彼らと共におり、彼らイスラエルの家が、わが民であることを悟ると、主なる神は言われる。
Unya masayran nila nga, Ako si Yahweh ang ilang Dios, ang nag-uban kanila. Sila ang akong katawhan, ang panimalay sa Israel— mao kini ang gipamulong ni Yahweh nga Ginoo.
31 あなたがたはわが羊、わが牧場の羊である。わたしはあなたがたの神であると、主なる神は言われる」。
Kay kamo ang akong mga karnero, ang panon sa mananap sa akong pasibsibanan, ug ang akong katawhan, ug ako mao ang inyong Dios—mao kini ang gipamulong ni Yahweh nga Ginoo.”'
