アモス書 6
1 「わざわいなるかな、安らかにシオンにいる者、また安心してサマリヤの山にいる者、諸国民のかしらのうちの著名な人々で、イスラエルの家がきて従う者よ。
И Зионда хатирҗәм олтарғанлар һәм Самарийә теғиға тайинип аман-есән яшиғанлар! И әлләрниң каттисиниң әрбаблири! Исраил җәмәти силәрни издәп келиду — — Силәрниң һалиңларға вай!
2 カルネに渡って見よ。そこから大ハマテに行き、またペリシテびとのガテに下って見よ。彼らはこれらの国にまさっているか。彼らの土地はあなたがたの土地よりも大きいか。
[Силәр хәлиққә]: — «Калнәһ шәһиригә берип көрүңлар; Шу йәрдин «бүйүк Хамат» шәһиригә бериңлар, Андин Филистийләрниң шәһири Гатқа чүшүп беқиңлар; Булар силәрниң икки падишалиғиңлардин әвзәлму? Уларниң чегариси силәрниңкидин кәңму?» — [дәп махтинип сөзләйсиләр].
3 あなたがたは災の日を遠ざけ、強暴の座を近づけている。
И яман күнни кечиктүрмәкчи болғанлар! Силәр җәбир-зулумниң һөкүмранлиғини орнитип, уни өзүңларға йеқин қилмақчи болисиләр,
4 わざわいなるかな、みずから象牙の寝台に伏し、長いすの上に身を伸ばし、群れのうちから小羊を取り、牛舎のうちから子牛を取って食べ、
Пил чишида нәқишләнгән кариватлар үстидә ятисиләр, Диванлириңлар үстидә керилип ятисиләр, Пада топидин пахланларни, Кала қотанлиридин мозайни таллап йәйсиләр,
5 琴の音に合わせて歌い騒ぎ、ダビデのように楽器を造り出し、
Чилтар аһаңиға тәңкәш қилип ейтисиләр, Давуттәк өзүңларға сазларни иҗад қилисиләр,
6 鉢をもって酒を飲み、いとも尊い油を身にぬり、ヨセフの破滅を悲しまない者たちよ。
Шарапни чиниләп-чиниләп ичисиләр, Өзүңларға сәрхил майлиқ әтирләрни сүрисиләр, — Бирақ көңлүңлар Йүсүп җәмәтиниң зиян-зәхмити үчүн һеч азапланмайду!
7 それゆえ今、彼らは捕われて、捕われ人のまっ先に立って行く。そしてかの身を伸ばした者どもの騒ぎはやむであろう」。
Шуңа улар тунҗа әсиргә чүшкәнләр арисида әсиргә елиниду; Керилип ятқанларниң әйш-ишрити ахирлишиду.
8 主なる神はおのれによって誓われた、（万軍の神、主は言われる、）「わたしはヤコブの誇を忌みきらい、そのもろもろの宮殿を憎む。わたしはこの町とすべてその中にいる者を渡す」。
Рәб Пәрвәрдигар Өз һаяти билән қәсәм қилғанки, — дәйду Пәрвәрдигар, самави қошунларниң Сәрдари болған Худа, — Мән Яқупниң ғуруридин бизар болдум, Униң орда-истиһкамлиридин нәпрәтлинимән; Мән бу шәһәрни, шундақла униңдики һәммини дүшмәнгә тәңла өткүзүп беримән;
9 一つの家に十人の者が残っていても、彼らは死に、
Вә әмәлгә ашурулидуки, Бир өйдә он адәм болуп қалса, бу онәйләнму өлиду.
10 そしてその親戚、すなわちこれを焼く者は、骨を家から運びだすために、これを取り上げ、またその家の奥にいる者に向かって、「まだあなたと共にいる者があるか」と言い、「ない」との答がある時、かの人はまた「声を出すな、主の名をとなえるな」と言うであろう。
Әгәр мәлум бир өлгүчиниң туққини, йәни өлгүчиниң җәситини көйдүрүшкә мәсъул киши устиханларни көтирип өйдин чиқиветип, өй ичидики йәнә бирисидин: — «Қешиңда йәнә бириси барму?» дәп сориса, у «Йоқ» дәйду, Андин [туққини] йәнә: «Сүкүт! Пәрвәрдигарниң намини тилға елишимизға болмайду!» — дәйду.
11 見よ、主は命じて、大きな家を撃って、みじんとなし、小さな家を撃って、切れ切れとされる。
Сәвәви, Пәрвәрдигар буйруқ чүшүриду, Вә чоң өйни парә-парә қиливетиду, Кичик өйниму чак-чекидин йерип чеқиветиду.
12 馬は岩の上を走るだろうか。人は牛で海を耕すだろうか。ところがあなたがたは公道を毒に変じ、正義の実をにがよもぎに変じた。
Атлар таш үстидә чапаламду? Адәмләр әшу йәрни калилар билән ағдураламду? Бирақ силәр адаләтни өт сүйигә, Һәққанийлиқниң мевисини әмәнгә айландурғансиләр —
13 あなたがたはロデバルを喜び、「われわれは自分の力でカルナイムを得たではないか」と言う。
— Йоқ бир нәрсидин шатлинип кәткәнсиләр, «Өз күчимизгә тайинип қудрәткә егә болғанмиз» — дегәнсиләр.
14 それゆえ、万軍の神、主は言われる、「イスラエルの家よ、見よ、わたしは一つの国民を起して、あなたがたに敵対させる。彼らはハマテの入口からアラバの川まであなたがたを悩ます」。
Чүнки мана, и Исраил җәмәти, — дәйду Пәрвәрдигар, самави қошунларниң Сәрдари болған Худа, — Мән силәр билән қаршилишидиған бир әлни турғузимән; Улар Хамат шәһириниң давинидин Арабаһ еқимиғичә силәрни харлайду.
