< コリント人への手紙第一 4 >

1 このようなわけだから、人はわたしたちを、キリストに仕える者、神の奥義を管理している者と見るがよい。
Manu khan pora apnikhan ke Khrista ke sewa kora manu bhabibo lage, aru manu khan ke Isor laga lukai kene thaka kotha khan bujhai dibole jimedari dikene thaka manu nisena hobo lage.
2 この場合、管理者に要求されているのは、忠実であることである。
Etiya, eneka kaam kora manu khan pora ki itcha ase koile, taikhan ke ekta biswas te thik thaka pabo lage.
3 わたしはあなたがたにさばかれたり、人間の裁判にかけられたりしても、なんら意に介しない。いや、わたしは自分をさばくこともしない。
Kintu apnikhan pora, nohoile etu prithibi laga faisla pora moike bisar kora to moi nimite bisi mamuli kotha ase. Kilekoile moi nijorke nijor pora bhi bisar nakore.
4 わたしは自ら省みて、なんらやましいことはないが、それで義とされているわけではない。わたしをさばくかたは、主である。
Kile mane ami nijor jani ase ami laga eku golti nai, kintu ami etu jana karone ami nimite kafi nohoi. Hoile bhi Probhu he ekjon ase Jun he amike bisar koribo.
5 だから、主がこられるまでは、何事についても、先走りをしてさばいてはいけない。主は暗い中に隠れていることを明るみに出し、心の中で企てられていることを、あらわにされるであろう。その時には、神からそれぞれほまれを受けるであろう。
Etu karone Probhu laga chuni luwa somoi naha age te bisar na koribi. Tai pora he andhar laga kaam khan aru mon laga bhabona duita ke bhi ujala te sob dikhai dibo. Etu pichete Isor laga stuti kori bole ekjon-ekjon uporte ahibo.
6 兄弟たちよ。これらのことをわたし自身とアポロとに当てはめて言って聞かせたが、それはあなたがたが、わたしたちを例にとって、「しるされている定めを越えない」ことを学び、ひとりの人をあがめ、ほかの人を見さげて高ぶることのないためである。
Etiya, bhai khan, etu kaam khan moi aru Apollos pora apnikhan nimite he kori kene ahise, eneka hoile amikhan pora he apnikhan sikhi jabo: “Ji likha ase, khali etu te he thakibi,” Titia hoile he ekjon pora ekjon ke dangor-chutu ase koi kene nasabo.
7 いったい、あなたを偉くしているのは、だれなのか。あなたの持っているもので、もらっていないものがあるか。もしもらっているなら、なぜもらっていないもののように誇るのか。
Kilekoile apnikhan ke kun pora dangor bonai? Apnikhan logote ki ase juntu apnikhan ke diya nohoi? Tinehoile apnikhan ke sob diya ase koile, kele apnikhan to nijor pora paise koi kene phutani kore?
8 あなたがたは、すでに満腹しているのだ。すでに富み栄えているのだ。わたしたちを差しおいて、王になっているのだ。ああ、王になっていてくれたらと思う。そうであったなら、わたしたちも、あなたがたと共に王になれたであろう。
Etiya pora he apnikhan sob ase koi kene khushi ase! Etiya pora he apnikhan nijorke dhuni ase bhabi ase! Apnikhan amikhan ke chari kene nijor he raj koribo bhabi ase, aru ami laga itcha to apuni hosa pora bhi raj korile bhal, eneka hoile he amikhan bhi apuni logote raj koribo.
9 わたしはこう考える。神はわたしたち使徒を死刑囚のように、最後に出場する者として引き出し、こうしてわたしたちは、全世界に、天使にも人々にも見せ物にされたのだ。
Kile mane moi hisab te Isor pora apostle khan ke sob pora pichete rakhise, jineka mora laga sajai diya nisena. Kilekoile amikhan to etu prithibi pora sabole jinis ekta nisena hoi jaise- sorgodoth aru manu khan duijon ke bhi.
10 わたしたちはキリストのゆえに愚かな者となり、あなたがたはキリストにあって賢い者となっている。わたしたちは弱いが、あなたがたは強い。あなたがたは尊ばれ、わたしたちは卑しめられている。
Amikhan Khrista karone murkho ase, kintu apnikhan to Khrista te gyaani ase. Amikhan to komjur ase, kintu apnikhan takot ase. Apnikhan to sonman pai, kintu amikhan to sonman napai.
11 今の今まで、わたしたちは飢え、かわき、裸にされ、打たれ、宿なしであり、
Etiya laga somoi tak bhi amikhan sob pyaas aru bhuk lagi ase, aru amikhan ekdom biya kapra lagaikena ase, aru amikhan ke biya pora marise, aru amikhan laga thaki bole ghor bhi nai.
12 苦労して自分の手で働いている。はずかしめられては祝福し、迫害されては耐え忍び、
Amikhan bisi dukh pora kaam kore, amikhan nijor laga hath pora kore. Jitia manu khan pora amikhan ke hinsa kore, amikhan taikhan ke asis kore. Jitia amikhan uporte Isor kaam nimite dukh digdar pai, amikhan eitu khan dhorjo kori loi.
13 ののしられては優しい言葉をかけている。わたしたちは今に至るまで、この世のちりのように、人間のくずのようにされている。
Jitia manu pora amikhan laga biya kotha koi, taikhan ke bhal kotha pora jawab diye. Kintu manu pora amikhan ke etiya tak bhi etu prithibi laga letera jhabara nisena bhabi ase.
14 わたしがこのようなことを書くのは、あなたがたをはずかしめるためではなく、むしろ、わたしの愛児としてさとすためである。
Moi etu apnikhan ke sorom khila bole nimite likha nohoi, kintu apnikhan ke moi morom kori thaka bacha khan nisena sikhai ase.
15 たといあなたがたに、キリストにある養育掛が一万人あったとしても、父が多くあるのではない。キリスト・イエスにあって、福音によりあなたがたを生んだのは、わたしなのである。
Kilekoile jodi apnikhan logote Khrista te dos hajar sai diya sipahi thakilebi, apnikhan logote bisi baba khan nathakibo. Kilekoile moi apnikhan laga baba hoise juntu Khrista Jisu laga susamachar pora he hoise.
16 そこで、あなたがたに勧める。わたしにならう者となりなさい。
Etu karone moi apnikhan ke moi nisena koribi koi kene mangi ase.
17 このことのために、わたしは主にあって愛する忠実なわたしの子テモテを、あなたがたの所につかわした。彼は、キリスト・イエスにおけるわたしの生活のしかたを、わたしが至る所の教会で教えているとおりに、あなたがたに思い起させてくれるであろう。
Kilekoile etu nimite, moi Timothy ke apnikhan logot pathaise, jun Probhu te, moi laga morom thaka aru biswas te thik thaka bacha ase. Tai apnikhan ke ami ki Khrista Jisu laga ki niyom cholai ase, aru girja khan te ami ki hikai thake eitu khan sob hikai dibo.
18 しかしある人々は、わたしがあなたがたの所に来ることはあるまいとみて、高ぶっているということである。
Etiya, apnikhan bhitor te kunba to bisi phutani hoi ase, moi kitia bhi apnikhan logote nahibo nisena.
19 しかし主のみこころであれば、わたしはすぐにでもあなたがたの所に行って、高ぶっている者たちの言葉ではなく、その力を見せてもらおう。
Kintu moi apnikhan logote joldi ahibo, jodi etu Probhu laga itcha hoile. Etu pichete moi utu phutani manu khan ke ahikena sabo, taikhan logot khali kotha pora phutani ase na dusra hokti bhi ase.
20 神の国は言葉ではなく、力である。
Kilekoile Isor laga rajyo to khali kotha pora nohoi kintu hokti pora ase.
21 あなたがたは、どちらを望むのか。わたしがむちをもって、あなたがたの所に行くことか、それとも、愛と柔和な心とをもって行くことであるか。
Apnikhan ki lage? Moi apnikhan ke luha laga lathi loi kene na morom aru norom atma loi kene ahibo?

< コリント人への手紙第一 4 >