テトスへの手紙 3
1 汝かれらに司と權威ある者とに服し、かつ從ひ、凡ての善き業をおこなふ備をなし、
തേ യഥാ ദേശാധിപാനാം ശാസകാനാഞ്ച നിഘ്നാ ആജ്ഞാഗ്രാഹിൺശ്ച സർവ്വസ്മൈ സത്കർമ്മണേ സുസജ്ജാശ്ച ഭവേയുഃ
2 人を謗らず、爭はず、寛容にし、常に柔和を凡ての人に顯すべきことを思ひ出させよ。
കമപി ന നിന്ദേയു ർനിവ്വിരോധിനഃ ക്ഷാന്താശ്ച ഭവേയുഃ സർവ്വാൻ പ്രതി ച പൂർണം മൃദുത്വം പ്രകാശയേയുശ്ചേതി താൻ ആദിശ|
3 我らも前には愚なるもの、順はぬもの、迷へる者、さまざまの慾と快樂とに事ふるもの、惡意と嫉妬とをもて過すもの、憎むべき者、また互に憎み合ふ者なりき。
യതഃ പൂർവ്വം വയമപി നിർബ്ബോധാ അനാജ്ഞാഗ്രാഹിണോ ഭ്രാന്താ നാനാഭിലാഷാണാം സുഖാനാഞ്ച ദാസേയാ ദുഷ്ടത്വേർഷ്യാചാരിണോ ഘൃണിതാഃ പരസ്പരം ദ്വേഷിണശ്ചാഭവാമഃ|
4 されど我らの救主なる神の仁慈と、人を愛したまふ愛との顯れしとき、
കിന്ത്വസ്മാകം ത്രാതുരീശ്വരസ്യ യാ ദയാ മർത്ത്യാനാം പ്രതി ച യാ പ്രീതിസ്തസ്യാഃ പ്രാദുർഭാവേ ജാതേ
5 我らの行ひし義の業にはよらで、唯その憐憫により、更生の洗と、我らの救主イエス・キリストをもて豐に注ぎたまふ聖 靈による維新とにて、我らを救ひ給へり。
വയമ് ആത്മകൃതേഭ്യോ ധർമ്മകർമ്മഭ്യസ്തന്നഹി കിന്തു തസ്യ കൃപാതഃ പുനർജന്മരൂപേണ പ്രക്ഷാലനേന പ്രവിത്രസ്യാത്മനോ നൂതനീകരണേന ച തസ്മാത് പരിത്രാണാം പ്രാപ്താഃ
6 我らの行ひし義の業にはよらで、唯その憐憫により、更生の洗と、我らの救主イエス・キリストをもて豐に注ぎたまふ聖 靈による維新とにて、我らを救ひ給へり。
സ ചാസ്മാകം ത്രാത്രാ യീശുഖ്രീഷ്ടേനാസ്മദുപരി തമ് ആത്മാനം പ്രചുരത്വേന വൃഷ്ടവാൻ|
ഇത്ഥം വയം തസ്യാനുഗ്രഹേണ സപുണ്യീഭൂയ പ്രത്യാശയാനന്തജീവനസ്യാധികാരിണോ ജാതാഃ| (aiōnios g166)
8 この言は信ずべきなれば、我なんぢが此 等につきて確證せんことを欲す。神を信じたる者をして愼みて善き業を務めしめん爲なり。かくするは善き事にして人に益あり。
വാക്യമേതദ് വിശ്വസനീയമ് അതോ ഹേതോരീശ്വരേ യേ വിശ്വസിതവന്തസ്തേ യഥാ സത്കർമ്മാണ്യനുതിഷ്ഠേയുസ്തഥാ താൻ ദൃഢമ് ആജ്ഞാപയേതി മമാഭിമതം| താന്യേവോത്തമാനി മാനവേഭ്യഃ ഫലദാനി ച ഭവന്തി|
9 されど愚なる議論・系圖・爭鬪、また律法に就きての分爭を避けよ。これらは益なくして空しきものなり。
മൂഢേഭ്യഃ പ്രശ്നവംശാവലിവിവാദേഭ്യോ വ്യവസ്ഥായാ വിതണ്ഡാഭ്യശ്ച നിവർത്തസ്വ യതസ്താ നിഷ്ഫലാ അനർഥകാശ്ച ഭവന്തി|
10 異端の者をば一度もしくは二度、訓戒して後これを棄てよ。
യോ ജനോ ബിഭിത്സുസ്തമ് ഏകവാരം ദ്വിർവ്വാ പ്രബോധ്യ ദൂരീകുരു,
11 かかる者は汝の知るごとく、邪曲にして自ら罪を認めつつ尚これを犯すなり。
യതസ്താദൃശോ ജനോ വിപഥഗാമീ പാപിഷ്ഠ ആത്മദോഷകശ്ച ഭവതീതി ത്വയാ ജ്ഞായതാം|
12 我アルテマス或はテキコを汝に遣さん、その時なんぢ急ぎてニコポリなる我がもとに來れ。われ彼處にて冬を過さんと定めたり。
യദാഹമ് ആർത്തിമാം തുഖികം വാ തവ സമീപം പ്രേഷയിഷ്യാമി തദാ ത്വം നീകപലൗ മമ സമീപമ് ആഗന്തും യതസ്വ യതസ്തത്രൈവാഹം ശീതകാലം യാപയിതും മതിമ് അകാർഷം|
13 教法師ゼナス及びアポロを懇ろに送りて、乏しき事なからしめよ。
വ്യവസ്ഥാപകഃ സീനാ ആപല്ലുശ്ചൈതയോഃ കസ്യാപ്യഭാവോ യന്ന ഭവേത് തദർഥം തൗ യത്നേന ത്വയാ വിസൃജ്യേതാം|
14 かくて我らの伴侶も善き業を務めて必要を資けんことを學ぶべし、これ果を結ばぬ事なからん爲なり。
അപരമ് അസ്മദീയലോകാ യന്നിഷ്ഫലാ ന ഭവേയുസ്തദർഥം പ്രയോജനീയോപകാരായാ സത്കർമ്മാണ്യനുഷ്ഠാതും ശിക്ഷന്താം|
15 我と偕に居る者みな汝に安否を問ふ。信仰に在りて我らを愛する者に安否を問へ。願はくは御惠、なんぢら凡ての者と偕にあらん事を。
മമ സങ്ഗിനഃ സവ്വേ ത്വാം നമസ്കുർവ്വതേ| യേ വിശ്വാസാദ് അസ്മാസു പ്രീയന്തേ താൻ നമസ്കുരു; സർവ്വേഷു യുഷ്മാസ്വനുഗ്രഹോ ഭൂയാത്| ആമേൻ|
