雅歌 1
1 これはソロモンの雅歌なり
Høisangen av Salomo.
2 ねがはしきは彼その口の接吻をもて我にくちつけせんことなり 汝の愛は酒よりもまさりぬ
Han kysser mig med kyss av sin munn! For din kjærlighet er bedre enn vin.
3 なんぢの香膏は其香味たへに馨しくなんぢの名はそそがれたる香膏のごとし 是をもて女子等なんぢを愛す
Liflig er duften av dine salver, ditt navn er en utgytt salve; derfor elsker jomfruene dig.
4 われを引たまへ われら汝にしたがひて走らん 王われをたづさへてその後宮にいれたまへり 我らは汝によりて歡び樂しみ酒よりも勝りてなんぢの愛をほめたたふ 彼らは直きこころをもて汝を愛す
Drag mig! Vi vil løpe efter dig. Kongen har ført mig inn i sine kammer; vi vil fryde og glede oss i dig, vi vil prise din kjærlighet mere enn vin; opriktig elsker de dig.
5 ヱルサレムの女子等よ われは黑けれどもなほ美はし ケダルの天幕のごとく またソロモンの帷帳に似たり
Sort er jeg, men yndig, I Jerusalems døtre, som Kedars telter, som Salomos telttepper.
6 われ色くろきが故に日のわれを燒たるが故に我を視るなかれ わが母の子等われを怒りて我に葡萄園をまもらしめたり 我はおのが葡萄園をまもらざりき
Se ikke på mig, fordi jeg er så sort, fordi solen har brent mig! Min mors sønner blev vrede på mig, de satte mig til å vokte vingårdene; min egen vingård har jeg ikke voktet.
7 わが心の愛する者よなんぢは何處にてなんぢの群を牧ひ 午時いづこにて之を息まするや請ふわれに告よ なんぞ面を覆へる者の如くしてなんぢが伴侶の群のかたはらにをるべけんや
Si mig, du som min sjel elsker: Hvor vokter du hjorden? Hvor lar du den hvile om middagen? For hvorfor skal jeg være lik en kvinne som går tilsløret ved dine stallbrødres hjorder?
8 婦女の最も美はしき者よ なんぢ若しらずば群の足跡にしたがひて出ゆき 牧羊者の天幕のかたはらにて汝の羔山羊を牧へ
Vet du det ikke, du fagreste blandt kvinner, så gå ut i fårenes spor og vokt dine kje ved hyrdenes hytter!
9 わが佳耦よ 我なんぢをパロの車の馬に譬ふ
Med gangerne foran Faraos vogner ligner jeg dig, min venninne!
10 なんぢの臉には鏈索を垂れ なんぢの頭には珠玉を陳ねて至も美はし
Yndige er dine kinner mellem kjedene, din hals i perleradene.
11 われら白銀の星をつけたる黄金の鏈索をなんぢのために造らん
Gullkjeder vil vi gjøre dig med sølvprikker på.
12 王其席につきたまふ時 わがナルダ其香味をいだせり
Så lenge kongen satt ved sitt bord, gav min nardus sin duft.
13 わが愛する者は我にとりてはわが胸のあひだにおきたる沒藥の袋のごとし
Min elskede er mig en myrrakule, som hviler mellem mine bryster.
14 わが愛する者はわれにとりてはエンゲデの園にあるコペルの英華のごとし
Min elskede er mig en cyperdrue i En-Gedis vingårder.
15 ああ美はしきかな わが佳耦よ ああうるはしきかな なんぢの目は鴿のごとし
Hvor fager du er, min venninne, hvor fager du er! Dine øine er duer.
16 わが愛する者よ ああなんぢは美はしくまた樂しきかな われらの牀は靑緑なり
Hvor du er vakker, min elskede, hvor skjønn du er! Og vårt leie er grønt.
17 われらの家の棟梁は香柏 その垂木は松の木なり
Sedrer er bjelkene i vårt hus, cypresser er vårt tavlede loft.
