< ヨハネの黙示録 15 >
1 我また天に他の大なる怪しむべき徴を見たり。即ち七人の御使ありて最後の七つの苦難を持てり、神の憤恚は之にて全うせらるるなり。
തതഃ പരമ് അഹം സ്വർഗേ ഽപരമ് ഏകമ് അദ്ഭുതം മഹാചിഹ്നം ദൃഷ്ടവാൻ അർഥതോ യൈ ർദണ്ഡൈരീശ്വരസ്യ കോപഃ സമാപ്തിം ഗമിഷ്യതി താൻ ദണ്ഡാൻ ധാരയന്തഃ സപ്ത ദൂതാ മയാ ദൃഷ്ടാഃ|
2 我また火の混りたる玻璃の海を見しに、獸とその像とその名の數字とに勝ちたる者ども、神の立琴を持ちて玻璃の海の邊に立てり。
വഹ്നിമിശ്രിതസ്യ കാചമയസ്യ ജലാശയസ്യാകൃതിരപി ദൃഷ്ടാ യേ ച പശോസ്തത്പ്രതിമായാസ്തന്നാമ്നോ ഽങ്കസ്യ ച പ്രഭൂതവന്തസ്തേ തസ്യ കാചമയജലാശയസ്യ തീരേ തിഷ്ഠന്ത ഈശ്വരീയവീണാ ധാരയന്തി,
3 彼ら神の僕モーセの歌と羔羊の歌とを歌ひて言ふ『主なる全能の神よ、なんぢの御業は大なるかな、妙なるかな、萬國の王よ、なんぢの道は義なるかな、眞なるかな。
ഈശ്വരദാസസ്യ മൂസസോ ഗീതം മേഷശാവകസ്യ ച ഗീതം ഗായന്തോ വദന്തി, യഥാ, സർവ്വശക്തിവിശിഷ്ടസ്ത്വം ഹേ പ്രഭോ പരമേശ്വര| ത്വദീയസർവ്വകർമ്മാണി മഹാന്തി ചാദ്ഭുതാനി ച| സർവ്വപുണ്യവതാം രാജൻ മാർഗാ ന്യായ്യാ ഋതാശ്ച തേ|
4 主よ、たれか汝を畏れざる、誰か御名を尊ばざる、汝のみ聖なり、諸種の國人きたりて御前に拜せん。なんぢの審判は既に現れたればなり』
ഹേ പ്രഭോ നാമധേയാത്തേ കോ ന ഭീതിം ഗമിഷ്യതി| കോ വാ ത്വദീയനാമ്നശ്ച പ്രശംസാം ന കരിഷ്യതി| കേവലസ്ത്വം പവിത്രോ ഽസി സർവ്വജാതീയമാനവാഃ| ത്വാമേവാഭിപ്രണംസ്യന്തി സമാഗത്യ ത്വദന്തികം| യസ്മാത്തവ വിചാരാജ്ഞാഃ പ്രാദുർഭാവം ഗതാഃ കില||
5 この後われ見しに、天にある證の幕屋の聖所ひらけて、
തദനന്തരം മയി നിരീക്ഷമാണേ സതി സ്വർഗേ സാക്ഷ്യാവാസസ്യ മന്ദിരസ്യ ദ്വാരം മുക്തം|
6 かの七つの苦難を持てる七人の御使、きよき輝ける亞麻 布を著、金の帶を胸に束ねて聖所より出づ。
യേ ച സപ്ത ദൂതാഃ സപ്ത ദണ്ഡാൻ ധാരയന്തി തേ തസ്മാത് മന്ദിരാത് നിരഗച്ഛൻ| തേഷാം പരിച്ഛദാ നിർമ്മലശൃഭ്രവർണവസ്ത്രനിർമ്മിതാ വക്ഷാംസി ച സുവർണശൃങ്ഖലൈ ർവേഷ്ടിതാന്യാസൻ|
7 四つの活物の一つ、その七人の御使に、世々 限りなく生きたまふ神の憤恚の滿ちたる七つの金の鉢を與へしかば、 (aiōn )
അപരം ചതുർണാം പ്രാണിനാമ് ഏകസ്തേഭ്യഃ സപ്തദൂതേഭ്യഃ സപ്തസുവർണകംസാൻ അദദാത്| (aiōn )
8 聖所は神の榮光とその權力とより出づる煙にて滿ち、七人の御使の七つの苦難の終るまでは、誰も聖所に入ること能はざりき。
അനന്തരമ് ഈശ്വരസ്യ തേജഃപ്രഭാവകാരണാത് മന്ദിരം ധൂമേന പരിപൂർണം തസ്മാത് തൈഃ സപ്തദൂതൈഃ സപ്തദണ്ഡാനാം സമാപ്തിം യാവത് മന്ദിരം കേനാപി പ്രവേഷ്ടും നാശക്യത|