ヨハネの黙示録 14
1 われ見しに、視よ、羔羊シオンの山に立ちたまふ。十四萬 四千の人これと偕に居り、その額には羔羊の名および羔羊の父の名 記しあり。
തതഃ പരം നിരീക്ഷമാണേന മയാ മേഷശാവകോ ദൃഷ്ടഃ സ സിയോനപർവ്വതസ്യോപര്യ്യതിഷ്ഠത്, അപരം യേഷാം ഭാലേഷു തസ്യ നാമ തത്പിതുശ്ച നാമ ലിഖിതമാസ്തേ താദൃശാശ്ചതുശ്ചത്വാരിംശത്സഹസ്രാധികാ ലക്ഷലോകാസ്തേന സാർദ്ധമ് ആസൻ|
2 われ天よりの聲を聞けり、多くの水の音のごとく、大なる雷霆の聲のごとし。わが聞きし此の聲は彈琴者の立琴を彈く音のごとし。
അനന്തരം ബഹുതോയാനാം രവ ഇവ ഗുരുതരസ്തനിതസ്യ ച രവ ഇവ ഏകോ രവഃ സ്വർഗാത് മയാശ്രാവി| മയാ ശ്രുതഃ സ രവോ വീണാവാദകാനാം വീണാവാദനസ്യ സദൃശഃ|
3 かれら新しき歌を御座の前および四つの活物と長老たちとの前にて歌ふ。この歌は地より贖はれたる十四萬 四千 人の他は誰も學びうる者なかりき。
സിംഹസനസ്യാന്തികേ പ്രാണിചതുഷ്ടയസ്യ പ്രാചീനവർഗസ്യ ചാന്തികേ ഽപി തേ നവീനമേകം ഗീതമ് അഗായൻ കിന്തു ധരണീതഃ പരിക്രീതാൻ താൻ ചതുശ്ചത്വാരിംശത്യഹസ്രാധികലക്ഷലോകാൻ വിനാ നാപരേണ കേനാപി തദ് ഗീതം ശിക്ഷിതും ശക്യതേ|
4 彼らは女に汚されぬ者なり、潔き者なり、何處にまれ羔羊の往き給ふところに隨ふ。彼らは人の中より贖はれて神と羔羊とのために初穗となれり。
ഇമേ യോഷിതാം സങ്ഗേന ന കലങ്കിതാ യതസ്തേ ഽമൈഥുനാ മേഷശാവകോ യത് കിമപി സ്ഥാനം ഗച്ഛേത് തത്സർവ്വസ്മിൻ സ്ഥാനേ തമ് അനുഗച്ഛന്തി യതസ്തേ മനുഷ്യാണാം മധ്യതഃ പ്രഥമഫലാനീവേശ്വരസ്യ മേഷശാവകസ്യ ച കൃതേ പരിക്രീതാഃ|
5 その口に虚僞なし、彼らは瑕なき者なり。
തേഷാം വദനേഷു ചാനൃതം കിമപി ന വിദ്യതേ യതസ്തേ നിർദ്ദോഷാ ഈശ്വരസിംഹാസനസ്യാന്തികേ തിഷ്ഠന്തി|
അനന്തരമ് ആകാശമധ്യേനോഡ്ഡീയമാനോ ഽപര ഏകോ ദൂതോ മയാ ദൃഷ്ടഃ സോ ഽനന്തകാലീയം സുസംവാദം ധാരയതി സ ച സുസംവാദഃ സർവ്വജാതീയാൻ സർവ്വവംശീയാൻ സർവ്വഭാഷാവാദിനഃ സർവ്വദേശീയാംശ്ച പൃഥിവീനിവാസിനഃ പ്രതി തേന ഘോഷിതവ്യഃ| (aiōnios g166)
7 大聲にて言ふ『なんぢら神を畏れ、神に榮光を歸せよ。その審判のとき既に至りたればなり。汝ら天と地と海と水の源泉とを造り給ひし者を拜せよ』
സ ഉച്ചൈഃസ്വരേണേദം ഗദതി യൂയമീശ്വരാദ് ബിഭീത തസ്യ സ്തവം കുരുത ച യതസ്തദീയവിചാരസ്യ ദണ്ഡ ഉപാതിഷ്ഠത് തസ്മാദ് ആകാശമണ്ഡലസ്യ പൃഥിവ്യാഃ സമുദ്രസ്യ തോയപ്രസ്രവണാനാഞ്ച സ്രഷ്ടാ യുഷ്മാഭിഃ പ്രണമ്യതാം|
8 ほかの第二の御使、かれに從ひて言ふ『倒れたり、倒れたり。大なるバビロン、己が淫行より出づる憤恚の葡萄酒をもろもろの國人に飮ませし者』
തത്പശ്ചാദ് ദ്വിതീയ ഏകോ ദൂത ഉപസ്ഥായാവദത് പതിതാ പതിതാ സാ മഹാബാബിൽ യാ സർവ്വജാതീയാൻ സ്വകീയം വ്യഭിചാരരൂപം ക്രോധമദമ് അപായയത്|
9 ほかの第三の御使、かれらに從ひ大聲にて言ふ『もし獸とその像とを拜し、且その額あるいは手に徽章を受くる者あらば、
തത്പശ്ചാദ് തൃതീയോ ദൂത ഉപസ്ഥായോച്ചൈരവദത്, യഃ കശ്ചിത തം ശശും തസ്യ പ്രതിമാഞ്ച പ്രണമതി സ്വഭാലേ സ്വകരേ വാ കലങ്കം ഗൃഹ്ലാതി ച
10 必ず神の怒の酒杯に盛りたる混りなき憤恚の葡萄酒を飮み、かつ聖なる御使たち及び羔羊の前にて、火と硫黄とにて苦しめらるべし。
സോ ഽപീശ്വരസ്യ ക്രോധപാത്രേ സ്ഥിതമ് അമിശ്രിതം മദത് അർഥത ഈശ്വരസ്യ ക്രോധമദം പാസ്യതി പവിത്രദൂതാനാം മേഷശാവകസ്യ ച സാക്ഷാദ് വഹ്നിഗന്ധകയോ ര്യാതനാം ലപ്സ്യതേ ച|
തേഷാം യാതനായാ ധൂമോ ഽനന്തകാലം യാവദ് ഉദ്ഗമിഷ്യതി യേ ച പശും തസ്യ പ്രതിമാഞ്ച പൂജയന്തി തസ്യ നാമ്നോ ഽങ്കം വാ ഗൃഹ്ലന്തി തേ ദിവാനിശം കഞ്ചന വിരാമം ന പ്രാപ്സ്യന്തി| (aiōn g165)
12 神の誡命とイエスを信ずる信仰とを守る聖徒の忍耐は茲にあり』
യേ മാനവാ ഈശ്വരസ്യാജ്ഞാ യീശൗ വിശ്വാസഞ്ച പാലയന്തി തേഷാം പവിത്രലോകാനാം സഹിഷ്ണുതയാത്ര പ്രകാശിതവ്യം|
13 我また天より聲ありて『書き記せ「今よりのち主にありて死ぬる死人は幸福なり」御靈も言ひたまふ「然り、彼 等はその勞役を止めて息まん。その業これに隨ふなり」』と言ふを聞けり。
അപരം സ്വർഗാത് മയാ സഹ സമ്ഭാഷമാണ ഏകോ രവോ മയാശ്രാവി തേനോക്തം ത്വം ലിഖ, ഇദാനീമാരഭ്യ യേ പ്രഭൗ മ്രിയന്തേ തേ മൃതാ ധന്യാ ഇതി; ആത്മാ ഭാഷതേ സത്യം സ്വശ്രമേഭ്യസ്തൈ ർവിരാമഃ പ്രാപ്തവ്യഃ തേഷാം കർമ്മാണി ച താൻ അനുഗച്ഛന്തി|
14 また見しに、視よ、白き雲あり、その雲の上に人の子の如きもの坐して、首には金の冠冕をいただき、手には利き鎌を持ちたまふ。
തദനന്തരം നിരീക്ഷമാണേന മയാ ശ്വേതവർണ ഏകോ മേഘോ ദൃഷ്ടസ്തന്മേഘാരൂഢോ ജനോ മാനവപുത്രാകൃതിരസ്തി തസ്യ ശിരസി സുവർണകിരീടം കരേ ച തീക്ഷ്ണം ദാത്രം തിഷ്ഠതി|
15 又ほかの御使、聖所より出で、雲のうへに坐したまふ者にむかひ、大聲に呼はりて『なんぢの鎌を入れて刈れ、地の穀物は全く熟し、既に刈り取るべき時 至ればなり』と言ふ。
തതഃ പരമ് അന്യ ഏകോ ദൂതോ മന്ദിരാത് നിർഗത്യോച്ചൈഃസ്വരേണ തം മേഘാരൂഢം സമ്ഭാഷ്യാവദത് ത്വയാ ദാത്രം പ്രസാര്യ്യ ശസ്യച്ഛേദനം ക്രിയതാം ശസ്യച്ഛേദനസ്യ സമയ ഉപസ്ഥിതോ യതോ മേദിന്യാഃ ശസ്യാനി പരിപക്കാനി|
16 かくて雲の上に坐したまふ者その鎌を地に入れたれば、地の穀物は刈り取られたり。
തതസ്തേന മേഘാരൂഢേന പൃഥിവ്യാം ദാത്രം പ്രസാര്യ്യ പൃഥിവ്യാഃ ശസ്യച്ഛേദനം കൃതം|
17 又ほかの御使、天の聖所より出で、同じく利き鎌を持てり。
അനന്തരമ് അപര ഏകോ ദൂതഃ സ്വർഗസ്ഥമന്ദിരാത് നിർഗതഃ സോ ഽപി തീക്ഷ്ണം ദാത്രം ധാരയതി|
18 又ほかの火を掌どる御使、祭壇より出で、利き鎌を持つ者にむかひ大聲に呼はりて『なんぢの利き鎌を入れて地の葡萄の樹の房を刈り收めよ、葡萄は既に熟したり』と言ふ。
അപരമ് അന്യ ഏകോ ദൂതോ വേദിതോ നിർഗതഃ സ വഹ്നേരധിപതിഃ സ ഉച്ചൈഃസ്വരേണ തം തീക്ഷ്ണദാത്രധാരിണം സമ്ഭാഷ്യാവദത് ത്വയാ സ്വം തീക്ഷ്ണം ദാത്രം പ്രസാര്യ്യ മേദിന്യാ ദ്രാക്ഷാഗുച്ഛച്ഛേദനം ക്രിയതാം യതസ്തത്ഫലാനി പരിണതാനി|
19 御使その鎌を地に入れて地の葡萄を刈りをさめ、神の憤恚の大なる酒槽に投げ入れたり。
തതഃ സ ദൂതഃ പൃഥിവ്യാം സ്വദാത്രം പ്രസാര്യ്യ പൃഥിവ്യാ ദ്രാക്ഷാഫലച്ഛേദനമ് അകരോത് തത്ഫലാനി ചേശ്വരസ്യ ക്രോധസ്വരൂപസ്യ മഹാകുണ്ഡസ്യ മധ്യം നിരക്ഷിപത്|
20 かくて都の外にて酒槽を踐みしに、血 酒槽より流れ出でて馬の轡に達くほどになり、一 千 六 百 町に廣がれり。
തത്കുണ്ഡസ്ഥഫലാനി ച ബഹി ർമർദ്ദിതാനി തതഃ കുണ്ഡമധ്യാത് നിർഗതം രക്തം ക്രോശശതപര്യ്യന്തമ് അശ്വാനാം ഖലീനാൻ യാവദ് വ്യാപ്നോത്|
