< ヨハネの黙示録 11 >
1 ここにわれ杖のごとき間竿を與へられたり、かくて或 者いふ『立ちて神の聖所と香壇と其處に拜する者どもとを度れ、
அநந்தரம்’ பரிமாணத³ண்ட³வத்³ ஏகோ நலோ மஹ்யமதா³யி, ஸ ச தூ³த உபதிஷ்ட²ந் மாம் அவத³த், உத்தா²யேஸ்²வரஸ்ய மந்தி³ரம்’ வேதீ³ம்’ தத்ரத்யஸேவகாம்’ஸ்²ச மிமீஷ்வ|
2 聖所の外の庭は差措きて度るな、これは異邦人に委ねられたり、彼らは四十 二个月のあひだ聖なる都を蹂躙らん。
கிந்து மந்தி³ரஸ்ய ப³ஹி: ப்ராங்க³ணம்’ த்யஜ ந மிமீஷ்வ யதஸ்தத்³ அந்யஜாதீயேப்⁴யோ த³த்தம்’, பவித்ரம்’ நக³ரஞ்ச த்³விசத்வாரிம்’ஸ²ந்மாஸாந் யாவத் தேஷாம்’ சரணை ர்மர்த்³தி³ஷ்யதே|
3 我わが二人の證人に權を與へん、彼らは荒布を著て千二百 六十日のあひだ預言すべし。
பஸ்²சாத் மம த்³வாப்⁴யாம்’ ஸாக்ஷிப்⁴யாம்’ மயா ஸாமர்த்²யம்’ தா³யிஷ்யதே தாவுஷ்ட்ரலோமஜவஸ்த்ரபரிஹிதௌ ஷஷ்ட்²யதி⁴கத்³விஸ²தாதி⁴கஸஹஸ்ரதி³நாநி யாவத்³ ப⁴விஷ்யத்³வாக்யாநி வதி³ஷ்யத: |
4 彼らは地の主の御前に立てる二つのオリブの樹、二つの燈臺なり。
தாவேவ ஜக³தீ³ஸ்²வரஸ்யாந்திகே திஷ்ட²ந்தௌ ஜிதவ்ரு’க்ஷௌ தீ³பவ்ரு’க்ஷௌ ச|
5 もし彼らを害はんとする者あらば、火その口より出でてその敵を焚き盡さん。もし彼らを害はんとする者あらば、必ず斯くのごとく殺さるべし。
யதி³ கேசித் தௌ ஹிம்’ஸிதும்’ சேஷ்டந்தே தர்ஹி தயோ ர்வத³நாப்⁴யாம் அக்³நி ர்நிர்க³த்ய தயோ: ஸ²த்ரூந் ப⁴ஸ்மீகரிஷ்யதி| ய: கஸ்²சித் தௌ ஹிம்’ஸிதும்’ சேஷ்டதே தேநைவமேவ விநஷ்டவ்யம்’|
6 彼らは預言するあひだ雨を降らせぬやうに天を閉づる權力あり、また水を血に變らせ、思ふままに幾度にても諸種の苦難をもて地を撃つ權力あり。
தயோ ர்ப⁴விஷ்யத்³வாக்யகத²நதி³நேஷு யதா² வ்ரு’ஷ்டி ர்ந ஜாயதே ததா² க³க³நம்’ ரோத்³து⁴ம்’ தயோ: ஸாமர்த்²யம் அஸ்தி, அபரம்’ தோயாநி ஸோ²ணிதரூபாணி கர்த்தும்’ நிஜாபி⁴லாஷாத் முஹுர்முஹு: ஸர்வ்வவித⁴த³ண்டை³: ப்ரு’தி²வீம் ஆஹந்துஞ்ச தயோ: ஸாமர்த்²யமஸ்தி|
7 彼 等がその證を終へんとき、底なき所より上る獸ありて之と戰鬪をなし、勝ちて之を殺さん。 (Abyssos )
அபரம்’ தயோ: ஸாக்ஷ்யே ஸமாப்தே ஸதி ரஸாதலாத்³ யேநோத்தி²தவ்யம்’ ஸ பஸு²ஸ்தாப்⁴யாம்’ ஸஹ யுத்³த்⁴வா தௌ ஜேஷ்யதி ஹநிஷ்யதி ச| (Abyssos )
8 その屍體は大なる都の衢に遺らん。この都を譬へてソドムと云ひ、エジプトの云ふ、即ち彼らの主もまた十字架に釘けられ給ひし所なり。
ததஸ்தயோ: ப்ரபு⁴ரபி யஸ்யாம்’ மஹாபுர்ய்யாம்’ க்ருஸே² ஹதோ (அ)ர்த²தோ யஸ்யா: பாரமார்தி²கநாமநீ ஸிதோ³மம்’ மிஸரஸ்²சேதி தஸ்யா மஹாபுர்ய்யாம்’: ஸந்நிவேஸே² தயோ: குணபே ஸ்தா²ஸ்யத: |
9 もろもろの民・族・國語・國のもの、三日半の間その屍體を見、かつ其の屍體を墓に葬ることを許さざるべし。
ததோ நாநாஜாதீயா நாநாவம்’ஸீ²யா நாநாபா⁴ஷாவாதி³நோ நாநாதே³ஸீ²யாஸ்²ச ப³ஹவோ மாநவா: ஸார்த்³த⁴தி³நத்ரயம்’ தயோ: குணபே நிரீக்ஷிஷ்யந்தே, தயோ: குணபயோ: ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பநம்’ நாநுஜ்ஞாஸ்யந்தி|
10 地に住む者どもは彼らに就きて喜び樂しみ互に禮物を贈らん、此の二人の預言者は地に住む者を苦しめたればなり』
ப்ரு’தி²வீநிவாஸிநஸ்²ச தயோ ர்ஹேதோராநந்தி³ஷ்யந்தி ஸுக²போ⁴க³ம்’ குர்வ்வந்த: பரஸ்பரம்’ தா³நாநி ப்ரேஷயிஷ்யந்தி ச யதஸ்தாப்⁴யாம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ப்⁴யாம்’ ப்ரு’தி²வீநிவாஸிநோ யாதநாம்’ ப்ராப்தா: |
11 三日半ののち生命の息、神より出でて彼らに入り、かれら足にて起ちたれば、之を見るもの大に懼れたり。
தஸ்மாத் ஸார்த்³த⁴தி³நத்ரயாத் பரம் ஈஸ்²வராத் ஜீவநதா³யக ஆத்மநி தௌ ப்ரவிஷ்டே தௌ சரணைருத³திஷ்ட²தாம்’, தேந யாவந்தஸ்தாவபஸ்²யந் தே (அ)தீவ த்ராஸயுக்தா அப⁴வந்|
12 天より大なる聲して『ここに昇れ』と言ふを彼ら聞きたれば、雲に乘りて天に昇れり、その敵も之を見たり、
தத: பரம்’ தௌ ஸ்வர்கா³த்³ உச்சைரித³ம்’ கத²யந்தம்’ ரவம் அஸ்²ரு’ணுதாம்’ யுவாம்’ ஸ்தா²நம் ஏதத்³ ஆரோஹதாம்’ ததஸ்தயோ: ஸ²த்ருஷு நிரீக்ஷமாணேஷு தௌ மேகே⁴ந ஸ்வர்க³ம் ஆரூட⁴வந்தௌ|
13 このとき大なる地震ありて、都の十分の一は倒れ、地震のために死にしもの七 千 人にして、遺れる者は懼をいだき天の神に榮光を歸したり。
தத்³த³ண்டே³ மஹாபூ⁴மிகம்பே ஜாதே புர்ய்யா த³ஸ²மாம்’ஸ²: பதித: ஸப்தஸஹஸ்ராணி மாநுஷாஸ்²ச தேந பூ⁴மிகம்பேந ஹதா: , அவஸி²ஷ்டாஸ்²ச ப⁴யம்’ க³த்வா ஸ்வர்கீ³யேஸ்²வரஸ்ய ப்ரஸ²ம்’ஸாம் அகீர்த்தயந்|
14 第二の禍害すぎ去れり、視よ、第三の禍害すみやかに來るなり。
த்³விதீய: ஸந்தாபோ க³த: பஸ்²ய த்ரு’தீய: ஸந்தாபஸ்தூர்ணம் ஆக³ச்ச²தி|
15 第七の御使ラッパを吹きしに、天に數多の大なる聲ありて『この世の國は我らの主および其のキリストの國となれり。彼は世々 限りなく王たらん』と言ふ。 (aiōn )
அநந்தரம்’ ஸப்ததூ³தேந தூர்ய்யாம்’ வாதி³தாயாம்’ ஸ்வர்க³ உச்சை: ஸ்வரைர்வாகி³யம்’ கீர்த்திதா, ராஜத்வம்’ ஜக³தோ யத்³யத்³ ராஜ்யம்’ தத³து⁴நாப⁴வத்| அஸ்மத்ப்ரபோ⁴ஸ்ததீ³யாபி⁴ஷிக்தஸ்ய தாரகஸ்ய ச| தேந சாநந்தகாலீயம்’ ராஜத்வம்’ ப்ரகரிஷ்யதே|| (aiōn )
16 かくて神の前にて座位に坐する二十四人の長老ひれふし神を拜して言ふ、
அபரம் ஈஸ்²வரஸ்யாந்திகே ஸ்வகீயஸிம்’ஹாஸநேஷூபவிஷ்டாஸ்²சதுர்விம்’ஸ²திப்ராசீநா பு⁴வி ந்யங்பூ⁴கா² பூ⁴த்வேஸ்²வரம்’ ப்ரணம்யாவத³ந்,
17 『今いまし、昔います主たる全能の神よ、なんぢの大なる能力を執りて王と成り給ひしことを感謝す。
ஹே பூ⁴த வர்த்தமாநாபி ப⁴விஷ்யம்’ஸ்²ச பரேஸ்²வர| ஹே ஸர்வ்வஸ²க்திமந் ஸ்வாமிந் வயம்’ தே குர்ம்மஹே ஸ்தவம்’| யத் த்வயா க்ரியதே ராஜ்யம்’ க்³ரு’ஹீத்வா தே மஹாப³லம்’|
18 諸國の民 怒をいだけり、なんぢの怒も亦いたれり、死にたる者を審き、なんぢの僕なる預言者および聖徒、また小なるも大なるも汝の名を畏るる者に報賞をあたへ、地を亡す者を亡したまふ時いたれり』
விஜாதீயேஷு குப்யத்ஸு ப்ராது³ர்பூ⁴தா தவ க்ருதா⁴| ம்ரு’தாநாமபி காலோ (அ)ஸௌ விசாரோ ப⁴விதா யதா³| ப்⁴ரு’த்யாஸ்²ச தவ யாவந்தோ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ஸாத⁴வ: | யே ச க்ஷுத்³ரா மஹாந்தோ வா நாமதஸ்தே ஹி பி³ப்⁴யதி| யதா³ ஸர்வ்வேப்⁴ய ஏதேப்⁴யோ வேதநம்’ விதரிஷ்யதே| க³ந்தவ்யஸ்²ச யதா³ நாஸோ² வஸுதா⁴யா விநாஸ²கை: ||
19 斯くて天にある神の聖所ひらけ、聖所のうちに契約の櫃 見え、數多の電光と聲と雷霆と、また地震と大なる雹とありき。
அநந்தரம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸ்வர்க³ஸ்த²மந்தி³ரஸ்ய த்³வாரம்’ முக்தம்’ தந்மந்தி³ரமத்⁴யே ச நியமமஞ்ஜூஷா த்³ரு’ஸ்²யாப⁴வத், தேந தடி³தோ ரவா: ஸ்தநிதாநி பூ⁴மிகம்போ கு³ருதரஸி²லாவ்ரு’ஷ்டிஸ்²சைதாநி ஸமப⁴வந்|