詩篇 96

1 あたらしき歌をヱホバにむかひてうたへ 全地よヱホバにむかひて謳ふべし

Hiva kia Sihova ʻaki ʻae hiva foʻou: hiva kia Sihova ʻa māmani kotoa pē.

2 ヱホバに向ひてうたひその名をほめよ 日ごとにその救をのべつたへよ

Hiva kia Sihova, fakafetaʻi ki hono huafa; fakahā atu ʻene fakamoʻui mei he ʻaho ki he ʻaho.

3 もろもろの國のなかにその榮光をあらはし もろもろの民のなかにその奇しきみわざを顯すべし

Fakahā hono nāunau ʻi he ʻao ʻoe hiteni, mo ʻene ngaahi ngāue fakaofo ki he kakai kotoa pē.

4 そはヱホバはおほいなり大にほめたたふべきものなり もろもろの神にまさりて畏るべきものなり

He ʻoku lahi ʻa Sihova, pea totonu ke fakamālō lahi kiate ia: ʻoku lelei ke manavahē lahi hake kiate ia ʻi he ngaahi ʻotua kotoa pē.

5 もろもろの民のすべての神はことごとく虚し されどヱホバはもろもろの天をつくりたまへり

He ko e ʻotua kotoa pē ʻoe ngaahi puleʻanga ko e ngaahi tamapua ia: ka ko Sihova naʻe ngaohi ʻe ia ʻae ngaahi langi.

6 尊貴と稜威とはその前にあり能と善美とはその聖所にあり

‌ʻOku ʻi hono ʻao ʻae fakaʻapaʻapa mo e māfimafi: ʻoku ʻi hono faletapu ʻae mālohi mo e nāunau.

7 もろもろの民のやからよ榮光とちからとをヱホバにあたへよヱホバにあたへよ

Tuku kia Sihova, ʻakimoutolu ʻae ngaahi faʻahinga ʻoe kakai, tuku kia Sihova ʻae nāunau mo e māfimafi.

8 その聖名にかなふ榮光をもてヱホバにあたへ 献物をたづさへてその大庭にきたれ

Tuku kia Sihova ʻae ongoongolelei ʻoku taau mo hono huafa: ʻomi ʻae feilaulau, pea haʻu ki hono ngaahi lotoʻā.

9 きよき美しきものをもてヱホバををがめ 全地よその前にをののけ

Lotu kia Sihova ʻi he teunga matamatalelei ʻoe māʻoniʻoni: mou manavahē ʻi hono ʻao, ʻa māmani kotoa pē.

10 もろもろの國のなかにいへ ヱホバは統治たまふ世界もかたくたちて動かさるることなし ヱホバは正直をもてすべての民をさばきたまはんと

Mou pehē ʻi he ʻao ʻoe hiteni ʻoku pule ʻa Sihova: “ʻE fokotuʻumaʻu foki ʻa māmani, pea ʻe ʻikai ngaueue ia: te ne fakamaau ʻae kakai ʻi he māʻoniʻoni.”

11 天はよろこび地はたのしみ海とそのなかに盈るものとはなりどよみ

Tuku ke fiefia ʻae ngaahi langi, pea nekeneka mo māmani; tuku ke ʻuʻulu ʻae tahi, mo hono fonu ʻo ia.

12 田畑とその中のすべての物とはよろこぶべし かくて林のもろもろの樹もまたヱホバの前によろこびうたはん

Ke fiefia ʻae ngoue, mo e meʻa kotoa pē ʻoku ʻi ai: pea ʻe toki fiefia ʻae ngaahi ʻakau kotoa pē ʻoe vao,

13 ヱホバ來りたまふ地をさばかんとて來りたまふ 義をもて世界をさばきその眞實をもてもろもろの民をさばきたまはん

‌ʻI he ʻao ʻo Sihova: he ʻoku ne hāʻele mai, he ʻoku hāʻele mai ia ke fakamaau ʻa māmani: te ne fakamaau ʻa māmani ʻi he māʻoniʻoni, mo e kakai ʻi heʻene moʻoni.