< 詩篇 95 >
1 率われらヱホバにむかひてうたひ すくひの磐にむかひてよろこばしき聲をあげん
Yizanu, bika tuyimbidila Yave mu khini. Bika tuyamikina kuidi ditadi di phulusu eto.
2 われら感謝をもてその前にゆき ヱホバにむかひ歌をもて歓ばしきこゑをあげん
Bika tuizanu ku ntualꞌandi mu vana matondo tunyayisa mu miziki ayi mu minkunga.
3 そはヱホバは大なる神なり もろもろの神にまされる大なる王なり
Bila Yave widi Nzambi yinneni, ntinu wunneni va yilu zinzambi zioso.
4 地のふかき處みなその手にあり 山のいただきもまた神のものなり
Va koko kuandi muidi vadi phinda zi ntoto zitsongi zi miongo zivuiwulu kuidi niandi.
5 うみは神のものその造りたまふところ旱ける地もまたその手にて造りたまへり
Mbu wandi bila niandi veka wuvanga wawu ayi mioko miandi mivanga ntoto wu yuma.
6 いざわれら拝みひれふし我儕をつくれる主ヱホバのみまへに曲跪くべし
Yizanu bika tukikulula mu buongama, bika tufukamanu va ntuala Yave mvangi eto.
7 彼はわれらの神なり われらはその草苑の民その手のひつじなり 今日なんぢらがその聲をきかんことをのぞむ
Bila niandi Nzambi eto ayi beto tuidi batu bandi keta dikila, nkangu mamemi mu ku tsi lukebolo luandi. Enati lumbu kiaku luwilu mbembo andi,
8 なんぢらメリバに在りしときのごとく 野なるマサにありし日の如く その心をかたくなにするなかれ
lubika kitula mintima mieno ngolo banga bu luvangila Meliba, banga bu luvangila mu lumbu ki Masa mu dikanga;
9 その時なんぢらの列祖われをこころみ我をためし 又わがわざをみたり
Kuna madise beno bathotila ayi batsokila; ka diambu ko bamona momo ndivanga.
10 われその代のためにうれへて四十年を歴 われいへり かれらは心あやまれる民わが道を知ざりきと
Mu makumaya ma mimvu, ndiba mu nganzi kuidi tsungi yina; ndituba: “badi batu badi mintima mizimbila ayi basia zaba zinzila ziama ko.”
11 このゆゑに我いきどほりて彼等はわが安息にいるべからずと誓ひたり
Diawu ndizengila ndefi ku tsi nganzi ama: “balendi kota ko mu luvundulu luama.”