詩篇 95

1 率われらヱホバにむかひてうたひ すくひの磐にむかひてよろこばしき聲をあげん

Bịanụ ka anyị jiri ọṅụ bụkuo Onyenwe anyị abụ; ka anyị tikuo oke nkume nzọpụta anyị mkpu ọṅụ.

2 われら感謝をもてその前にゆき ヱホバにむかひ歌をもて歓ばしきこゑをあげん

Ka anyị jiri ekele bịakwute ya jirikwa iti egwu na ịbụ abụ jaa ya mma.

3 そはヱホバは大なる神なり もろもろの神にまされる大なる王なり

Nʼihi na Onyenwe anyị bụ Chineke dị ukwuu, eze ukwuu kachasị chi niile elu.

4 地のふかき處みなその手にあり 山のいただきもまた神のものなり

Ebe niile michasịrị emi nke ụwa dị nʼaka ya, ebe kachasị elu nke ugwu niile bụkwa nke ya.

5 うみは神のものその造りたまふところ旱ける地もまたその手にて造りたまへり

Osimiri niile bụ nke ya, nʼihi na ọ bụ ya kere ha, aka ya kpụrụ ala akọrọ niile.

6 いざわれら拝みひれふし我儕をつくれる主ヱホバのみまへに曲跪くべし

Bịanụ ka anyị kpọọ isiala nʼofufe, ka anyị gbuo ikpere nʼala nʼihu Onyenwe anyị, onye kere anyị;

7 彼はわれらの神なり われらはその草苑の民その手のひつじなり 今日なんぢらがその聲をきかんことをのぞむ

nʼihi na ọ bụ Chineke anyị anyị bụkwa ndị ọ na-azụ dịka atụrụ, igwe atụrụ ọ na-elekọta anya. Taa, ọ bụrụ na unu anụ olu ya,

8 なんぢらメリバに在りしときのごとく 野なるマサにありし日の如く その心をかたくなにするなかれ

“Unu emela ka obi unu sie ike dịka unu mere na Meriba, maọbụ dịka unu mere nʼụbọchị ahụ na Masa nʼime ọzara,

9 その時なんぢらの列祖われをこころみ我をためし 又わがわざをみたり

ebe nna nna unu ha nwara m, nʼagbanyeghị na ha hụrụ ihe niile m mere.

10 われその代のためにうれへて四十年を歴 われいへり かれらは心あやまれる民わが道を知ざりきと

Iri afọ anọ ka m were iwe megide ọgbọ ahụ; ekwuru m sị, ‘Ndị a bụ ndị obi ha na-akpafu akpafu site nʼebe m nọ, ha amatabeghị ụzọ m niile.’

11 このゆゑに我いきどほりて彼等はわが安息にいるべからずと誓ひたり

Nʼihi nke a, aṅụrụ m iyi nʼiwe, sị, ‘Ha agaghị abanye nʼizuike m ma ọlị.’”