詩篇 91

1 至上者のもとなる隠れたるところにすまふその人は全能者の蔭にやどらん

Sæll er sá sem nýtur verndar hins hæsta og hvílir í skjóli hins almáttuga,

2 われヱホバのことを宣て ヱホバはわが避所わが城わがよりたのむ神なりといはん

sá sem getur sagt við Drottin: „Þú ert skjól mitt og vörn! Þú ert minn Guð, ég treysti þér!“

3 そは神なんぢを狩人のわなと毒をながす疫癘よりたすけいだしたまふべければなり

Hann frelsar þig úr snörunni og bjargar þér undan plágunni.

4 かれその翮をもてなんぢを庇ひたまはん なんぢその翼の下にかくれん その眞實は盾なり干なり

Hann mun skýla þér undir vængjum sínum. Þar muntu finna öruggt skjól! Hann hefur lofað að vernda þig og frelsa.

5 夜はおどろくべきことあり晝はとびきたる矢あり

Nú þarftu ekki lengur að óttast ógnir myrkursins, né örina sem þýtur að morgni.

6 幽暗にはあゆむ疫癘あり日午にはそこなふ勵しき疾あり されどなんぢ畏るることあらじ

Heldur ekki drepsótt næturinnar né skelfingu um hábjartan dag.

7 千人はなんぢの左にたふれ萬人はなんぢの右にたふる されどその災害はなんぢに近づくことなからん

Þótt þúsund falli mér við hlið og tíu þúsund mér til hægri handar, þá mun hið illa ekki ná til mín.

8 なんぢの眼はただこの事をみるのみ なんぢ惡者のむくいを見ん

Ég mun horfa á þegar óguðlegum er refsað en sjálfur vera óhultur,

9 なんぢ曩にいへりヱホバはわが避所なりと なんぢ至上者をその住居となしたれば

því að Drottinn er skjól mitt! Ég hef valið hinn hæsta Guð mér til varnar.

10 災害なんぢにいたらず苦難なんぢの幕屋に近づかじ

Hvernig ætti þá ógæfa að yfirbuga mig eða plága að nálgast hús mitt?

11 そは至上者なんぢのためにその使者輩におほせて 汝があゆむもろもろの道になんぢを守らせ給へばなり

Eins skipar hann englum sínum að vernda þig, hvar sem þú ert.

12 彼ら手にてなんぢの足の石にふれざらんために汝をささへん

Þeir munu styðja þig á göngunni og forða þér frá hrösun.

13 なんぢは獅と蝮とをふみ壯獅と蛇とを足の下にふみにじらん

Þótt þú mætir ljóni eða snák, þá er ekkert að óttast – þú munt jafnvel troða þau fótum!

14 彼その愛をわれにそそげるがゆゑに我これを助けん かれわが名をしるがゆゑに我これを高處におかん

Hefur Drottinn ekki sagt: „Vegna þess að þú elskar mig, mun ég frelsa þig. Ég bjarga þér af því að þú þekkir mig og veist að mér er óhætt að treysta.

15 かれ我をよはば我こたへん 我その苦難のときに偕にをりて之をたすけ之をあがめん

Þegar þú kallar á mig, svara ég þér. Ég er með þér á hættustund, frelsa þig og held uppi heiðri þínum.

16 われ長寿をもてかれを足はしめ且わが救をしめさん

Ég mun gefa þér langa og góða ævi og láta þig sjá hjálpræði mitt.“