詩篇 89
1 われヱホバの憐憫をとこしへにうたはん われ口もてヱホバの眞實をよろづ代につげしらせん
Ein salme til lærdom av ezrahiten Etan. Um Herrens miskunns verk vil eg æveleg syngja frå ætt til ætt vil eg med min munn forkynna hans truskap.
2 われいふ あはれみは永遠にたてらる 汝はその眞實をかたく天にさだめたまはんと
For eg segjer: Æveleg vert miskunn uppbygd, i himmelen gjer du din truskap fast.
3 われわが撰びたるものと契約をむすびわが僕ダビデにちかひたり
«Eg hev gjort ei pakt med min utvalde, eg hev svore for David, tenaren min:
4 われなんぢの裔をとこしへに固うしなんぢの座位をたてて代々におよばしめん (セラ)
«Æveleg vil eg grunnfesta ditt avkjøme, og eg vil byggja din kongsstol frå ætt til ætt.»» (Sela)
5 ヱホバよもろもろの天はなんぢの奇しき事跡をほめん なんぢの眞實もまた潔きものの會にてほめらるべし
Og himmelen prisar di undergjerning, Herre, og din truskap fær pris i samlingi av dei heilage.
6 蒼天にてたれかヱホバに類ふものあらんや 神の子のなかに誰かヱホバのごとき者あらんや
For kven i dei høge skyer likjest Herren? Kven er lik Herren millom gudesøner?
7 神はきよきものの公會のなかにて畏むべきものなり その四周にあるすべての者にまさりて懼るべきものなり
Ein Gud som er ovskræmeleg i løynderådet til dei heilage, og til rædsla for alle som er ikring honom.
8 萬軍の神ヱホバよヤハよ汝のごとく大能あるものは誰ぞや なんぢの眞實はなんぢをめぐりたり
Herre, allhers drott, kven er sterk som du, Herre? Og din truskap er kringum deg.
9 なんぢ海のあるるををさめ その浪のたちあがらんときは之をしづめたまふなり
Du råder yver havsens ovmod; når bylgjorne i det reiser seg, stiller du deim.
10 なんぢラハブを殺されしもののごとく撃碎きおのれの仇どもを力ある腕をもて打散したまへり
Du hev slege Rahab sund som ein ihelslegen, med din sterke arm hev du spreidt dine fiendar.
11 もろもろの天はなんぢのもの地もまた汝のものなり世界とその中にみつるものとはなんぢの基したまへるなり
Himmelen er din, og jordi er di; jordriket og alt som er i det, hev du grunnlagt.
12 北と南はなんぢ造りたまへり タボル、ヘルモンはなんぢの名によりて歓びよばふ
Nord og sud hev du skapt; Tabor og Hermon fegnast i ditt namn.
13 なんぢは大能のみうでをもちたまふ なんぢの手はつよく汝のみぎの手はたかし
Du hev ein arm med velde; sterk er di hand, høg er di høgre hand.
14 義と公平はなんぢの寳座のもとゐなり あはれみと眞實とは聖顔のまへにあらはれゆく
Rettferd og rett er grunnvoll for din kongsstol; miskunn og truskap gjeng fyre di åsyn.
15 よろこびの音をしる民はさいはひなり ヱホバよかれらはみかほの光のなかをあゆめり
Sælt er det folk som kjenner til glederop; i ljoset frå ditt andlit skal dei ferdast.
16 かれらは名によりて終日よろこび 汝の義によりて高くあげられたり
I ditt namn fegnast dei all dagen, og ved di rettferd vert dei upphøgde.
17 かれらの力の榮光はなんぢなり 汝の惠によりてわれらの角はたかくあげられん
For du er prydnaden i deira styrke, og ved din godhug lyfter du upp vårt horn.
18 そはわれらの盾はヱホバに屬われらの王はイスラエルの聖者につけり
For Herren høyrer vår skjold til, og vår konge til Israels Heilage.
19 そのとき異象をもてなんぢの聖徒につげたまはく われ佑助をちからあるものに委ねたり わが民のなかより一人をえらびて高くあげたり
Den gong tala du i ei syn til dine trugne og sagde: «Eg hev lagt hjelp i handi på ein veldug, eg hev upphøgt ein ungdom av folket.
20 われわが僕ダビデをえて之にわが聖膏をそそげり
Eg hev funne David, tenaren min, med min heilage olje hev eg salva honom.
21 わが手はかれとともに堅くわが臂はかれを強くせん
Mi hand skal alltid vera med honom, og min arm skal styrkja honom.
22 仇かれをしへたぐることなし惡の子かれを苦しむることなからん
Fienden skal ikkje trengja honom, og den urettferdige skal ikkje kua honom.
23 われかれの前にそのもろもろの敵をたふし彼をにくめるものを撃ん
Men eg vil krasa hans motstandarar for hans åsyn, og slå deim som hatar honom.
24 されどわが眞實とわが憐憫とはダビデとともに居り わが名によりてその角はたかくあげられん
Og min truskap og mi miskunn skal vera med honom, og i mitt namn skal hans horn verta upplyft.
25 われ亦かれの手を海のうへにおき そのみぎの手を河のうへにおかん
Eg vil leggja hans hand på havet og hans høgre hand på elvarne.
26 ダビデ我にむかひて汝はわが父わが神わがすくひの岩なりとよばん
Han skal ropa til meg: «Du er min far, min Gud og mitt frelse-fjell!»
27 われまた彼をわが初子となし地の王たちのうち最もたかき者となさん
Og eg vil setja honom til den fyrstefødde, til den høgste av kongarne på jordi.
28 われとこしへに憐憫をかれがためにたもち 之とたてし契約はかはることなかるべし
Mi miskunn imot honom vil eg æveleg halda ved lag, og mi pakt skal standa fast for honom.
29 われまたその裔をとこしへに存へ そのくらゐを天の日數のごとくながらへしめん
Og eg vil halda uppe hans avkjøme til æveleg tid, og hans kongsstol so lenge himmelen varer.
30 もしその子わが法をはなれ わが審判にしたがひて歩まず
Dersom hans born forlet mi lov og ikkje vandrar etter mine domar,
31 わが律法をやぶりわが誡命をまもらずば
dersom dei bryt mine bodord og ikkje held mine fyresegner,
32 われ杖をもてかれらの愆をただし鞭をもてその邪曲をただすべし
då vil eg heimsøkja deira misgjerd med ris og deira skuld med plågor.
33 されど彼よりわが憐憫をことごとくはとりさらず わが眞實をおとろへしむることなからん
Men mi miskunn vil eg ikkje taka frå honom, og ikkje vil eg svika i min truskap.
34 われおのれの契約をやぶらず己のくちびるより出しことをかへじ
Eg vil ikkje brjota mi pakt og ikkje brigda ordi frå mine lippor.
35 われ曩にわが聖をさして誓へり われダビデに虚偽をいはじ
Eitt hev eg svore ved min heilagdom, sanneleg, for David vil eg ikkje ljuga.
36 その裔はとこしへにつづきその座位は日のごとく恒にわが前にあらん
Hans avkjøme skal vera til æveleg tid, og hans kongsstol som soli for mi åsyn.
37 また月のごとく永遠にたてられん空にある證人はまことなり (セラ)
Som månen skal han standa æveleg, og vitnet i skyi er trufast.» (Sela)
38 されどその受膏者をとほざけて棄たまへり なんぢ之をいきどほりたまへり
Og du hev støytt burt og forsmått, du hev vorte harm på den du hev salva.
39 なんぢ己がしもべの契約をいみ 其かんむりをけがして地にまでおとし給へり
Du hev rist av deg pakti med din tenar, du hev skjemt hans kruna og kasta henne på jordi.
40 またその垣をことごとく倒し その保砦をあれすたれしめたまへり
Du hev brote ned alle murarne hans, du hev gjort hans festningar til grusdungar.
41 その道をすぐるすべての者にかすめられ隣人にののしらる
Alle som fer fram på vegen, plundrar honom, han hev vorte til spott for grannarne sine.
42 なんぢかれが敵のみぎの手をたかく擧そのもろもろの仇をよろこばしめたまへり
Du hev upphøgt den høgre hand til hans motstandarar, du hev gjort alle hans fiendar glade.
43 なんぢかれの劍の刃をふりかへして戰闘にたつに堪へざらしめたまひき
Du hev og late og hans sverdsegg vika, og hev ikkje halde honom uppe i striden.
44 またその光輝をけしその座位を地になげおとし
Du hev gjort ende på hans glans og kasta hans kongsstol til jordi.
45 その年若き日をちぢめ恥をそのうへに覆たまへり (セラ)
Du hev korta av hans ungdoms dagar, du hev lagt skam yver honom. (Sela)
46 ヱホバよかくて幾何時をへたまふや自己をとこしへに隠したまふや忿怒は火のもゆるごとくなるべきか
Kor lenge, Herre, vil du løyna deg æveleg? Kor lenge skal din harm brenna som eld?
47 ねがはくはわが時のいかに短かきかを思ひたまへ 汝いたづらにすべての人の子をつくりたまはんや
Kom då i hug kor stutt mitt liv er, og kor forgjengelege du hev skapt alle menneskjeborn.
Kven fær vel liva og ikkje sjå dauden? Kven friar si sjæl frå helheims vald? (Sela) (Sheol h7585)
49 主よなんぢが眞實をもてダビデに誓ひたまへる昔日のあはれみはいづこにありや
Herre, kvar er dine nådegjerningar frå fordoms tid, som du med eid lova David i din truskap?
50 主よねがはくはなんぢの僕のうくる謗をみこころにとめたまへ ヱホバよ汝のもろもろの仇はわれをそしりなんぢの受膏者のあしあとをそしれり 我もろもろの民のそしりをわが懐中にいだく
Herre, kom i hug den skam som ligg yver dine tenarar, at eg må bera i fanget alle dei mange folk,
51 主よねがはくはなんぢの僕のうくる謗をみこころにとめたまへ ヱホバよ汝のもろもろの仇はわれをそしりなんぢの受膏者のあしあとをそしれり 我もろもろの民のそしりをわが懐中にいだく
at dine fiendar spottar, Herre, at dei spottar hans fotspor som du hev salva.
52 ヱホバは永遠にほむべきかな アーメン アーメン
Lova vere Herren æveleg! Amen, amen!
