< 詩篇 86 >

1 ヱホバよなんぢ耳をかたぶけて我にこたへたまへ 我はくるしみかつ乏しければなり
Давутниң дуаси: Қулиқиңни мән тәрәпкә тутқин, и Пәрвәрдигар, маңа җавап бәргәйсән; Чүнки мән езилгән вә һаҗәтмәндурмән.
2 ねがはくはわが霊魂をまもりたまへ われ神をうやまふ者なればなり わが神よなんぢに依賴める汝のしもべを救ひ給へ
Җенимни сақлиғайсән, Чүнки мән Саңа мөминдурмән; И Сән Худайим, Саңа таянған қулуңни қутқузғайсән;
3 主よわれを憐みたまへ われ終日なんぢによばふ
Маңа меһри-шәпқәт көрсәткәйсән, и Рәб, Чүнки мән күн бойи Саңа нида қилимән.
4 なんぢの僕のたましひを悦ばせたまへ 主よわが霊魂はなんぢを仰ぎのぞむ
Қулуңниң җенини шат қилғин, Чүнки җеним Саңа тәлмүрүп қарайду;
5 主よなんぢは惠ふかくまた赦をこのみたまふ 汝によばふ凡てのものを豊かにあはれみたまふ
Чүнки Сән Рәб, меһриван, кәчүрүмчан Сән! Өзәңгә илтиҗа қилғанларниң һәммисигә зор меһир-муһәббәт көрсәткүчидурсән!
6 ヱホバよわがいのりに耳をかたぶけ わが懇求のこゑをききたまへ
Мениң дуайимға қулақ салғин, и Пәрвәрдигар, Йелинишлиримниң садасини аңлиғайсән;
7 われわが患難の日になんぢに呼はん なんぢは我にこたへたまふべし
Бешимға күн чүшкәндә, Мән Саңа илтиҗа қилимән, Чүнки Сән маңа җавап берисән.
8 主よもろもろの神のなかに汝にひとしきものはなく汝のみわざに侔しきものはなし
Илаһлар арисида Сениң тәңдишиң йоқтур, и Рәб; Қилған ишлириңниңму тәңдиши йоқтур.
9 主よなんぢの造れるもろもろの國はなんぢの前にきたりて伏拝まん かれらは聖名をあがむべし
Сән яратқан барлиқ әлләр келип сениң алдиңда сәҗдә қилиду, и Рәб, Намиңни улуқлайду.
10 なんぢは大なり奇しき事跡をなしたまふ 唯なんぢのみ神にましませり
Чүнки Сән наһайити бүйүксән, Мөҗизиләрни Яратқучидурсән; Сән Худадурсән, ялғуз Сәнла.
11 ヱホバよなんぢの道をわれに敎へたまへ我なんぢの眞理をあゆまん ねがはくは我をして心ひとつに聖名をおそれしめたまへ
Өз йолуңни маңа үгәткәйсән, и Пәрвәрдигар, Вә Сениң һәқиқитиңдә жүримән; Намиңға һөрмәт-әймиништә болушум үчүн, қәлбимни пүтүн қилғайсән.
12 主わが神よ我心をつくして汝をほめたたへ とこしへに聖名をあがめまつらん
Я Рәббим Худа, пүтүн қәлбим билән Сени мәдһийиләймән, Әбәдил-әбәт намиңни улуқлаймән.
13 そはなんぢの憐憫はわれに大なり わがたましひを陰府のふかき處より助けいだしたまへり (Sheol h7585)
Чүнки маңа болған меһир-муһәббитиң зордур, Сән тәһтисараниң тәглиридин җенимни қутқузисән; (Sheol h7585)
14 神よたかぶれるものは我にさからひて起りたち暴ぶる人の會はわがたましひをもとめ 斯てなんぢを己がまへに置ざりき
И Худа, тәкәббурлар маңа қарши көтирилди, Әшәддийләрниң җамаити җенимни издимәктә, Улар Сени нәзиригә алмәйду!
15 されど主よなんぢは憐憫とめぐみとにとみ怒をおそくし愛しみと眞實とにゆたかなる神にましませり
Амма Сән, Рәб, рәһимдил вә шәпқәтлик Илаһсән, Асанлиқчә аччиқланмайсән, Меһир-муһәббәт һәм һәқиқәт-садиқлиғиң тешип туриду.
16 我をかへりみ我をあはれみたまへ ねがはくは汝のしもべに能力を與へ汝のはしための子をすくひたまへ
Мән тәрәпкә бурулуп, шәпқәт көрсәткәйсән; Өз қулуңға күчүңни бәргәйсән, Дедигиңниң оғлини қутқузғайсән!
17 我にめぐみの憑據をあらはしたまへ 然ばわれをにくむ者これをみて恥をいだかん そはヱホバよなんぢ我をたすけ我をなぐさめたまへばなり
Маңа өчмәнләрниң уни көрүп хиҗил болуши үчүн, Илтипатиңни көрситидиған бир аламәтни маңа көрсәткин; Чүнки Сән Пәрвәрдигар, маңа ярдәм қилдиң, Маңа тәсәлли берип кәлгәнсән.

< 詩篇 86 >