詩篇 85

1 ヱホバよなんぢは御國にめぐみをそそぎたまへり なんぢヤコブの俘囚をかへしたまひき

Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Кораһниң оғуллири үчүн йезилған күй: — Сән Өз зиминиңға илтипат көрситип, Яқупни сүргүнлүктин қайтурған едиң, и Пәрвәрдигар.

2 なんぢおのが民の不義をゆるしそのもろもろの罪をおほひたまひき (セラ)

Хәлқиңниң қәбиһлигини кәчүрүм қилип, Барлиқ гуналирини япқан едиң. (Селаһ)

3 汝すべての怒をすてその烈しきいきどほりを遠けたまへり

Сән пүтүн қәһриңни ичиңгә қайтурувелип, Ғәзивиңниң әшәддийлигидин янған едиңсән.

4 われらのすくひの神よかへりきたり我儕にむかひて忿怒をやめたまへ

Әнди бизни Өз йениңға қайтурғайсән, и ниҗатлиғимиз болған Худа! Бизгә болған аччиғиңға һай бәргәйсән!

5 なんぢ永遠にわれらをいかり萬世にみいかりをひきのべたまふや

Сән бизгә әбәдий ғәзәплинәмсән? Әвлаттин-әвлатқичә ғәзивиңни созамсән?

6 汝によりてなんぢの民の喜悦をえんが爲に我儕を活したまはざるか

Хәлқиң Өзүңдин шатлиниши үчүн, Бизни қайтидин йеңилимамсән?

7 ヱホバよなんぢの憐憫をわれらにしめし汝のすくひを我儕にあたへたまへ

Бизгә өзгәрмәс муһәббитиңни көрсәткәйсән, и Пәрвәрдигар, Бизгә ниҗатлиғиңни ата қилғайсән!

8 わが神ヱホバのいたりたまふ事をきかん ヱホバはその民その聖徒に平和をかたりたまへばなり さればかれらは愚かなる行爲にふたたび歸るなかれ

Тәңри Пәрвәрдигарниң немиләрни дәйдиғанлиғиға қулақ салай; Чүнки У Өз хәлқигә, Өз мөмин бәндилиригә аман-хатирҗәмликни сөзләйду; Улар йәнә һамақәтликкә қайтмисун!

9 實にそのすくひは神をおそるる者にちかし かくて榮光はわれらの國にとどまらん

Зиминимизда шан-шөһрәтниң туруши үчүн, Дәрһәқиқәт, Униңдин әйминидиғанларға Униң ниҗатлиғи йеқиндур;

10 あはれみと眞實とともにあひ義と平和とたがひに接吻せり

Өзгәрмәс муһәббәт вә һәқиқәт өз ара көрүшти; Һәққанийәт вә аман-хатирҗәмлик бир-бирини сөйүшти;

11 まことは地よりはえ義は天よりみおろせり

Һәқиқәт йәрдин үнүп чиқмақта, Һәққанийәт әршләрдин қарайду.

12 ヱホバ善物をあたへたまへばわれらの國は物產をいださん

Пәрвәрдигар бәрикәт бериду, Зиминимиз һосулини бериду;

13 義はヱホバのまへにゆきヱホバのあゆみたまふ跡をわれに踏しめん

Һәққанийәт Униң алдида маңиду, Униң қәдәмлиригә йол һазирлайду!