< 詩篇 82 >

1 かみは神のつどひの中にたちたまふ 神はもろもろの神のなかに審判をなしたまふ
Asaph kah Tingtoenglung Pathen tah Pathen kah hlangboel khuiah pai tih pathen rhoek lakli ah lai a tloek.
2 なんぢらは正からざる審判をなし あしきものの身をかたよりみて幾何時をへんとするや (セラ)
Me hil nim dumlai na tang sak uh vetih halang rhoek kah maelhmai na dan uh ve? (Selah)
3 よわきものと孤兒とのためにさばき苦しむものと乏しきものとのために公平をほどこせ
Tattloel neh cadah te laitloek pah lamtah mangdaeng neh aka vawtthoek te tang sak.
4 弱きものと貧しきものとをすくひ彼等をあしきものの手よりたすけいだせ
Tattloel neh khodaeng te hlawt lamtah halang rhoek kut khui lamkah huul lah.
5 かれらは知ることなく悟ることなくして暗中をゆきめぐりぬ 地のもろもろの基はうごきたり
Tamyin khuiah pongpa uh tih diklai kah a yung boeih a tuen khaw ming uh pawt tih yakming uh pawh.
6 我いへらく なんぢらは神なりなんぢらはみな至上者の子なりと
Nangmih tah pathen rhoek neh Khohni ca rhoek ni. Nangmih boeih taengah kamah loh ka thui coeng.
7 然どなんぢらは人のごとくに死もろもろの侯のなかの一人のごとく仆れん
Tedae hlang bangla na duek uh vetih mangpa pakhat bangla na cungku uh ni.
8 神よおきて全地をさばきたまへ 汝もろもろの國を嗣たまふべければなり
Namtom rhoek boeih te namah loh na pang coeng dongah Pathen aw thoo lamtah diklai he laitloek thil laeh.

< 詩篇 82 >