詩篇 82

1 かみは神のつどひの中にたちたまふ 神はもろもろの神のなかに審判をなしたまふ

Ang salmo ni Asaf. Nagbarog ang Dios sa balaang panagtigom; sa taliwala sa mga dios naghatag siya ug paghukom.

2 なんぢらは正からざる審判をなし あしきものの身をかたよりみて幾何時をへんとするや (セラ)

Hangtod kanus-a ka mohukom nga dili makataronganon ug magpakita ug pagdapig sa mga daotan? (Selah)

3 よわきものと孤兒とのためにさばき苦しむものと乏しきものとのために公平をほどこせ

Panalipdi ang mga kabos ug ang mga walay amahan; atimana ang katungod sa mga gisakit ug sa mga nagkalisod.

4 弱きものと貧しきものとをすくひ彼等をあしきものの手よりたすけいだせ

Luwasa ang mga kabos ug ang mga nagkinahanglan; kuhaa (sila) gikan sa kamot sa mga daotan.

5 かれらは知ることなく悟ることなくして暗中をゆきめぐりぬ 地のもろもろの基はうごきたり

Wala (sila) mahibalo ni makasabot; naglatagaw (sila) diha sa kangitngit; ang tanan nga patukoranan sa kalibotan napukan.

6 我いへらく なんぢらは神なりなんぢらはみな至上者の子なりと

Miingon ako, “Mga dios kamo, ug kamong tanan mga anak sa Labing Halangdon.

7 然どなんぢらは人のごとくに死もろもろの侯のなかの一人のごとく仆れん

Apan mamatay kamo sama sa mga kalalakin-an ug mangahulog sama niadtong mga prinsipe.”

8 神よおきて全地をさばきたまへ 汝もろもろの國を嗣たまふべければなり

Tindog, O Dios, hukmi ang kalibotan, tungod kay aduna kay panulundon sa tanang kanasoran.