詩篇 81

1 われらの力なる神にむかひて高らかにうたひヤコブの神にむかひてよろこびの聲をあげよ

Til sangmesteren, efter Gittit; av Asaf. Juble for Gud, vår styrke, rop med glede for Jakobs Gud!

2 歌をうたひ鼓とよき音のことと筝とをもちきたれ

Stem i sang og la pauken lyde, den liflige citar tillikemed harpen!

3 新月と滿月とわれらの節會の日とにラッパをふきならせ

Støt i basun i måneden, ved fullmånen, på vår høitids dag!

4 これイスラエルの律法ヤコブのかみの格なり

For det er en lov for Israel, en rett for Jakobs Gud.

5 神さきにエジプトを攻たまひしときヨセフのなかに之をたてて證となしたまへり 我かしこにて未だしらざりし方言をきけり

Han satte det til et vidnesbyrd i Josef da han drog ut gjennem Egyptens land. - Jeg hørte en røst som jeg ikke kjente:

6 われかれの肩より重荷をのぞき かれの手を籃よりまぬかれしめたり

Jeg fridde hans skulder fra byrden, hans hender slapp fri fra bærekurven.

7 汝なやめるとき呼しかば我なんぢをすくへり われ雷鳴のかくれたるところにて汝にこたへメリバの水のほとりにて汝をこころみたり (セラ)

I nøden ropte du, og jeg fridde dig ut; jeg svarte dig, skjult i tordenskyen, jeg prøvde dig ved Meriba-vannene. (Sela)

8 わが民よきけ我なんぢに證せん イスラエルよ汝がわれに從はんことをもとむ

Hør, mitt folk, og jeg vil vidne for dig! Israel, o, at du vilde høre mig:

9 汝のうちに他神あるべからず なんぢ他神ををがむべからず

Det skal ikke være nogen fremmed gud hos dig, og du skal ikke tilbede utlendingens gud.

10 われはエジプトの國よりなんぢを携へいでたる汝の神ヱホバなり なんぢの口をひろくあけよ われ物をみたしめん

Jeg er Herren din Gud, som førte dig op av Egyptens land; lukk din munn vidt op, at jeg kan fylle den!

11 されどわが民はわか聲にしたがはず イスラエルは我をこのまず

Men mitt folk hørte ikke min røst, og Israel vilde ikke lyde mig.

12 このゆゑに我かれらが心のかたくななるにまかせ彼等がその任意にゆくにまかせたり

Så lot jeg dem fare i sitt hjertes hårdhet, forat de skulde vandre i sine egne onde råd.

13 われはわが民のわれに從ひイスフルのわが道にあゆまんことを求む

O, at mitt folk vilde høre mig, og at Israel vilde vandre på mine veier!

14 さらば我すみやかにかれらの仇をしたがへ わが手をかれらの敵にむけん

Om en liten stund vilde jeg da ydmyke deres fiender og vende min hånd imot deres motstandere.

15 斯てヱホバをにくみし者もかれらに從ひ かれらの時はとこしへにつづかん

De som hater Herren, skulde smigre for dem, og deres tid skulde vare evindelig.

16 神はむぎの最嘉をもてかれらをやしなひ 磐よりいでたる蜜をもて汝をあかしむべし

Og han skulde fø dem med den beste hvete, og jeg skulde mette dig med honning fra klippen.