詩篇 78
1 わが民よわが敎訓をきき、わが口のことばになんぢらの耳をかたぶけよ
Instruo de Asaf. Atentu, ho mia popolo, mian instruon; Klinu vian orelon al la paroloj de mia buŝo.
2 われ口をひらきて譬喩をまうけ いにしへの玄幽なる語をかたりいでん
Mi malfermos per sentenco mian buŝon; Mi eldiros enigmojn el tempo antikva.
3 是われらが曩にききしところ知しところ又われらが列祖のかたりつたへし所なり
Kion ni aŭdis kaj sciiĝis, Kion rakontis al ni niaj patroj,
4 われら之をその子孫にかくさずヱホバのもろもろの頌美と能力とそのなしたまへる奇しき事跡とをきたらんとする世につげん
Tion ni ne kaŝos antaŭ iliaj infanoj, Rakontante al venonta generacio la gloron de la Eternulo, Kaj Lian potencon, kaj Liajn miraklojn, kiujn Li faris.
5 そはヱホバ證詞をヤコブのうちにたて律法をイスラエルのうちに定めてその子孫にしらすべきことをわれらの列祖におほせたまひたればなり
Li starigis ateston en Jakob, Kaj en Izrael Li fiksis leĝon, Pri kiu Li ordonis al niaj patroj, Ke ili sciigu ĝin al siaj infanoj,
6 これ來らんとする代のちに生るる子孫がこれを知みづから起りてそのまた子孫につたへ
Por ke sciu estonta generacio, la infanoj, kiuj naskiĝos, Ili leviĝu kaj rakontu al siaj infanoj.
7 かれらをして神によりたのみ神のみわざを忘れずその誡命をまもらしめん爲なり
Ili metu sian fidon sur Dion, Kaj ili ne forgesu la farojn de Dio, Kaj ili plenumu Liajn ordonojn;
8 またその列祖のごとく頑固にしてそむくものの類となり そのこころ修まらず そのたましひ神に忠ならざる類とならざらん爲なり
Kaj ili ne estu, kiel iliaj patroj, Generacio ribela kaj perfida, Generacio, kiu ne estis firma per sia koro, Nek fidela al Dio per sia spirito.
9 エフライムのこらは武具ととのへ弓をたづさへしに戰ひの日にうしろをそむけたり
La filoj de Efraim, armitaj, portantaj pafarkon, Turniĝis malantaŭen en tago de batalo;
10 かれら神のちかひをまもらず そのおきてを履ことをいなみ
Ili ne plenumis la interkonsenton de Dio, Kaj rifuzis sekvi Lian instruon;
11 ヱホバのなしたまへることとかれらに示したまへる奇しき事跡とをわすれたり
Kaj ili forgesis Liajn farojn, Kaj Liajn miraklojn, kiujn Li aperigis al ili.
12 神はエジプトの國にてゾアンの野にて妙なる事をかれらの列祖のまへになしたまへり
Antaŭ iliaj patroj Li faris miraklojn En la lando Egipta, sur la kampo Coan.
13 すなはち海をさきてかれらを過ぎしめ水をつみて堆かくしたまへり
Li fendis la maron kaj pasigis ilin, Kaj starigis la akvon kvazaŭ muron;
14 ひるは雲をもてかれらをみちびき夜はよもすがら火の光をもてこれを導きたまへり
Kaj Li kondukis ilin tage en nubo Kaj la tutan nokton en la lumo de fajro;
15 神はあれのにて磐をさき大なる淵より汲がごとくにかれらに飮しめ
Li fendis ŝtonojn en la dezerto, Kaj trinkigis ilin kvazaŭ el granda abismo;
16 また磐より流をひきて河のごとくに水をながれしめたまへり
Li eligis riveretojn el roko, Kaj fluigis akvon kiel riverojn.
17 然るにかれら尚たえまなく罪ををかして神にさからひ荒野にて至上者にそむき
Sed ili plue pekis antaŭ Li, Ĉagrenis la Plejaltulon en la dezerto;
18 またおのが慾のために食をもとめてその心のうちに神をこころみたり
Kaj ili incitis Dion en sia koro, Petante manĝon pro sia kaprico;
19 然のみならずかれらは神にさからひていへり 神は荒野にて筵をまうけたまふを得んや
Kaj ili parolis kontraŭ Dio, Kaj diris: Ĉu Dio povas kovri tablon en la dezerto?
20 みよ神いはを撃たまへば水ほどばしりいで流あぶれたり 糧をもあたへたまふを得んや神はその民のために肉をそなへたまはんやと
Jen Li frapis rokon, Kaj verŝiĝis akvo kaj ekfluis riveroj: Ĉu Li povas ankaŭ panon doni? Ĉu Li pretigos ankaŭ viandon por Sia popolo?
21 この故にヱホバこれを聞ていきどほりたまひき 火はヤコブにむかひてもえあがり怒はイスラエルにむかひて立騰れり
Tial la Eternulo, aŭdinte, flamiĝis; Kaj fajro ekbrulis kontraŭ Jakob, Kaj leviĝis kolero kontraŭ Izrael;
22 こはかれら神を信ぜずその救にたのまざりし故なり
Ĉar ili ne kredis je Dio Kaj ne fidis Lian savon.
23 されどなほ神はうへなる雲に命じて天の戸をひらき
Kaj Li ordonis el supre al la nuboj, Kaj Li malfermis la pordojn de la ĉielo;
24 彼等のうへにマナをふらせて食はしめ天の穀物をあたへたまへり
Kaj Li pluvigis al ili manaon, por manĝi, Kaj Li donis al ili ĉielan grenon.
25 人みな勇士の糧をくらへり 神はかれらに食物をおくりて飽足らしめたまふ
Panon de potenculoj ĉiu manĝis; Li sendis al ili manĝon satege.
26 神は天に東風をふかせ大能もて南の風をみちびきたまへり
Li kurigis tra la ĉielo venton orientan, Kaj per Sia forto Li aperigis venton sudan;
27 神はかれらのうへに塵のごとく肉をふらせ海の沙のごとく翼ある鳥をふらせて
Kaj Li pluvigis sur ilin viandon kiel polvon, Kaj flugilajn birdojn kiel apudmaran sablon;
28 その營のなかその住所のまはりに落したまへり
Kaj Li faligis ĉion mezen de ilia tendaro, Ĉirkaŭe de iliaj loĝejoj.
29 斯てかれらは食ひて飽たりぬ 神はこれにその欲みしものを與へたまへり
Kaj ili manĝis kaj tre satiĝis; Kaj Li venigis al ili tion, kion ili deziris.
30 かれらが未だその慾をはなれず食物のなほ口のうちにあるほどに
Sed kiam ili ankoraŭ ne forlasis sian deziron Kaj ilia manĝaĵo estis ankoraŭ en ilia buŝo,
31 神のいかり旣にかれらに對ひてたちのぼり彼等のうちにて最もこえたる者をころしイスラエルのわかき男をうちたふしたまへり
La kolero de Dio venis sur ilin Kaj mortigis la plej eminentajn el ili, Kaj la junulojn de Izrael ĝi faligis.
32 これらの事ありしかど彼等はなほ罪ををかしてその奇しきみわざを信ぜざりしかば
Malgraŭ ĉio ĉi tio ili plue ankoraŭ pekis Kaj ne kredis je Liaj mirakloj.
33 神はかれらの日を空しくすぐさせ その年をおそれつつ過させたまへり
Kaj Li finigis iliajn tagojn en vanteco Kaj iliajn jarojn en teruro.
34 神かれらを殺したまへる時かれら神をたづね歸りきたりて懇ろに神をもとめたり
Kiam Li estis mortiganta ilin, tiam ili Lin ekserĉis, Returniĝis kaj fervore vokis Dion;
35 かくて神はおのれの磐いとたかき神はおのれの贖主なることをおもひいでたり
Kaj ili rememoris, ke Dio estas ilia fortikaĵo Kaj Dio la Plejalta estas ilia Liberiganto.
36 然はあれど彼等はただその口をもて神にへつらひその舌をもて神にいつはりをいひたりしのみ
Sed ili flatis al Li per sia buŝo, Kaj per sia lango ili mensogis al Li;
37 そはかれらのこころは神にむかひて堅からず その契約をまもるに忠信ならざりき
Ĉar ilia koro ne estis firma al Li, Kaj ili ne estis fidelaj en Lia interligo.
38 されど神はあはれみに充たまへばかれらの不義をゆるして亡したまはず屡ばそのみいかりを轉してことごとくは忿恚をふりおこし給はざりき
Tamen Li, favorkora, pardonas pekon, kaj Li ne pereigas, Kaj Li ofte forklinis Sian koleron, Kaj Li ne eligis Sian tutan furiozon.
39 又かれがただ肉にして過去ばふたたび歸りこぬ風なるをおもひいで給へり
Kaj Li rememoris, ke ili estas karno, Vento, kiu iras kaj ne revenas.
40 かれらは野にて神にそむき荒野にて神をうれへしめしこと幾次ぞや
Kiom da fojoj ili ĉagrenis Lin en la dezerto Kaj indignigis Lin en la stepo!
41 かれらかへすがへす神をこころみイスラエルの聖者をはづかしめたり
Ripete ili incitadis Dion Kaj provokis la Sanktulon de Izrael.
42 かれらは神の手をも敵より贖ひたまひし日をもおもひいでざりき
Ili ne rememoris Lian manon, La tagon, en kiu Li liberigis ilin de premanto,
43 神はそのもろもろの豫兆をエジプトにあらはしその奇しき事をゾアンの野にあらはし
Kiam Li faris en Egiptujo Siajn signojn Kaj Siajn miraklojn sur la kampo Coan;
44 かれらの河を血にかはらせてその流を飮あたはざらしめ
Kiam Li ŝanĝis en sangon iliajn riverojn kaj torentojn, Ke ili ne povis trinki.
45 また蝿の群をおくりてかれらをくはしめ蛙をおくりてかれらを亡させたまへり
Li sendis sur ilin insektojn, kiuj ilin manĝis, Kaj ranojn, kiuj ilin pereigis;
46 神はかれらの田產を蟊賊にわたし かれらの勤勞を蝗にあたへたまへり
Iliajn produktojn de la tero Li fordonis al vermoj Kaj ilian laboron al akridoj;
47 神は雹をもてかれらの葡萄の樹をからし霜をもてかれらの桑の樹をからし
Per hajlo Li batis iliajn vinberojn, Kaj iliajn sikomorojn per frosto;
48 その家畜をへうにわたしその群をもゆる閃電にわたし
Li elmetis al hajlo iliajn brutojn, Kaj iliajn paŝtatarojn al fulmo;
49 かれらの上にはげしき怒といきどほりと怨恨となやみと禍害のつかひの群とをなげいだし給へり
Li sendis sur ilin Sian flamantan koleron, Furiozon, malbenon, kaj mizeron, Taĉmenton da malbonaj anĝeloj.
50 神はその怒をもらす道をまうけ かれらのたましひを死よりまぬかれしめず そのいのちを疫癘にわたし
Li donis liberan vojon al Sia kolero, Ne ŝirmis kontraŭ la morto ilian animon, Kaj ilian vivon Li transdonis al pesto;
51 エジプトにてすべての初子をうちハムの幕屋にてかれらの力の始をうちたまへり
Li mortigis ĉiun unuenaskiton en Egiptujo, La komencajn fortojn en la tendoj de Ĥam.
52 されどおのれの民を羊のごとくに引いだし かれらを曠野にてけだものの群のごとくにみちびき
Kaj Li kondukis kiel ŝafojn Sian popolon, Kaj Li kondukis ilin kiel paŝtataron tra la dezerto;
53 かれらをともなひておそれなく安けからしめ給へり されど海はかれらの仇をおほへり
Li kondukis ilin en sendanĝereco, kaj ili ne timis, Kaj iliajn malamikojn kovris la maro;
54 神はその聖所のさかひ その右の手にて購たまへるこの山に彼らを携へたまへり
Kaj Li venigis ilin al Sia sankta limo, Al tiu monto, kiun akiris Lia dekstra mano;
55 又かれらの前にてもろもろの國人をおもひいだし準縄をもちゐ その地をわかちて嗣業となし イスラエルの族をかれらの幕屋にすまはせたまへり
Li forpelis antaŭ ili popolojn, Lote disdonis ilian heredon, Kaj loĝigis en iliaj tendoj la tribojn de Izrael.
56 然はあれど彼等はいとたかき神をこころみ之にそむきてそのもろもろの證詞をまもらず
Sed ili incitis kaj ĉagrenis Dion la Plejaltan, Kaj Liajn leĝojn ili ne observis;
57 叛きしりぞきてその列祖の如く眞實をうしなひ くるへる弓のごとくひるがへりて逸ゆけり
Ili defalis kaj perfidiĝis, kiel iliaj patroj, Returniĝis, kiel malfidinda pafarko;
58 高處をまうけて神のいきどほりをひき刻める像にて神の嫉妬をおこしたり
Ili kolerigis Lin per siaj altaĵoj, Kaj per siaj idoloj ili Lin incitis.
59 神ききたまひて甚だしくいかり大にイスラエルを憎みたまひしかば
Dio aŭdis kaj flamiĝis, Kaj forte ekindignis kontraŭ Izrael;
60 人々の間におきたまひし幕屋なるシロのあげばりを棄さり
Li forlasis Sian loĝejon en Ŝilo, La tendon, en kiu Li loĝis inter la homoj;
61 その力をとりことならしめ その榮光を敵の手にわたし
Kaj Li fordonis en malliberecon Sian forton, Kaj Sian majeston en la manon de malamiko;
62 その民を劍にあたへ その嗣業にむかひて甚だしく怒りたまへり
Kaj Li elmetis al glavo Sian popolon, Kaj kontraŭ Sia heredo Li flamiĝis.
63 火はかれらのわかき男をやきつくし かれらの處女はその婚姻の歌によりて譽らるることなく
Ĝiajn junulojn formanĝis fajro, Kaj ĝiaj junulinoj ne estis prikantataj;
64 かれらの祭司はつるぎにて仆れ かれらの寡婦は喪のなげきだにせざりき
Ĝiaj pastroj falis de glavo, Kaj ĝiaj vidvinoj ne ploris.
65 斯るときに主はねぶりし者のさめしごとく勇士の酒によりてさけぶがごとく目さめたまひて
Sed mia Sinjoro vekiĝis kiel dormanto, Kiel fortulo, vigligita de vino.
66 その敵をうちしりぞけ とこしへの辱をかれらに負せたまへり
Kaj Li batis ĝiajn malamikojn malantaŭen: Eternan malhonoron Li donis al ili.
67 またヨセフの幕屋をいなみエフライムの族をえらばず
Kaj Li malŝatis la tendon de Jozef, Kaj la tribon de Efraim Li ne elektis;
68 ユダの族そのいつくしみたまふシオンの山をえらびたまへり
Sed Li elektis la tribon de Jehuda, La monton Cion, kiun Li ekamis;
69 その聖所を山のごとく永遠にさだめたまへる地のごとくに立たまへり
Kaj Li konstruis Sian sanktejon kiel monton, Kaj kiel la teron Li fortikigis ĝin por ĉiam.
70 またその僕ダビデをえらびて羊の牢のなかよりとり
Kaj Li elektis Davidon, Sian sklavon, Kaj Li prenis lin el la staloj de ŝafoj.
71 乳をあたふる牝羊にしたがひゆく勤のうちより携へきたりてその民ヤコブその嗣業イスラエルを牧はせたまへり
De apud la ŝafinoj Li venigis lin, Por paŝti Lian popolon Jakob kaj Lian heredon Izrael.
72 斯てダビデはそのこころの完全にしたがひてかれらを牧ひ その手のたくみをもて之をみちびけり
Kaj li paŝtis ilin laŭ la fideleco de sia koro, Kaj per lertaj manoj li ilin kondukis.
