詩篇 75

1 神よわれら汝にかんしやす われら感謝すなんぢの名はちかく坐せばなり もろもろの人はなんぢの奇しき事跡をかたりあへり

بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، لەسەر ئاوازی «وێران مەکە»، زەبوورێکی ئاساف. گۆرانییەک. ئەی خودایە، ستایشت دەکەین، ستایشت دەکەین، چونکە ناوت نزیکە، خەڵکی باسی کارە سەرسوڕهێنەرەکانت دەکەن.

2 定りたる期いたらば我なほき審判をなさん

تۆ دەفەرمووی: «کات دیار دەکەم، بە ڕاستی دادوەری دەکەم.

3 地とすべての之にすむものと消去しとき我そのもろもろの柱をたてたり (セラ)

کە زەوی و هەموو دانیشتووانەکەی دەلەرزن، منم کۆڵەکەکانی دەچەسپێنم.

4 われ誇れるものに誇りかにおこなふなかれといひ 惡きものに角をあぐるなかれといへり

بە لووتبەرزان دەڵێم:”لووتبەرز مەبن،“بە خراپەکاران:”هێزتان دەرمەخەن.

5 なんぢらの角をたかく擧るなかれ頸をかたくして高りいふなかれ

هێزتان بەرەو ئاسمان دەرمەخەن، بە کەللەڕەقی مەدوێن.“»

6 擧ることは東よりにあらず西よりにあらずまた南よりにもあらざるなり

نە لە ڕۆژهەڵات و نە لە ڕۆژئاوا، نە لە بیابان کەس ناتوانێ مرۆڤ بەرز بکاتەوە،

7 ただ神のみ審士にましませば此をさげ彼をあげたまふ

بەڵکو خودایە دادپەروەری دەکات، ئەم نزم دەکات و ئەو بەرز دەکاتەوە.

8 ヱホバの手にさかづきありて酒あわだてり その中にものまじりてみつ 神これをそそぎいだせり 誠にその滓は地のすべてのあしき者しぼりて飮むべし

جام بەدەستی یەزدانەوەیە، پڕە لە مەی ترشاو و تێکەڵ بە داوودەرمان، لەمە تێدەکات، هەموو بەدکارانی سەر زەوی لێی بخۆنەوە و هەتا خڵتەکەی بەتاڵی بکەن.

9 されど我はヤコブの神をのべつたへん とこしへに讃うたはん

بەڵام من هەتاهەتایە ئەمە ڕادەگەیەنم، گۆرانی بۆ خودای یاقوب دەڵێم، کە دەفەرموێت:

10 われ惡きもののすべての角をきりはなたん 義きものの角はあげらるべし

«هێزی هەموو بەدکارەکان دەڕووخێنم، هێزی ڕاستودروستانیش زیاد دەکەم.»