< 詩篇 72 >

1 神よねがはくは汝のもろもろの審判を王にあたへ なんぢの義をわうの子にあたへたまへ
Sulayman üchün: — I Xuda, padishahqa hökümliringni tapshurghaysen; Padishahning oghligha Öz heqqaniyliqingni bergeysen.
2 かれは義をもてなんぢの民をさばき公平をもて苦しむものを鞫かん
Shundaq bolghanda u Öz xelqing üchün heqqaniyliq bilen, Sanga tewe ézilgen möminler üchün adilliq bilen höküm chiqiridu;
3 義によりて山と岡とは民に平康をあたふべし
Taghlar xelqqe tinch-amanliq élip kélidu, Édirliqlarmu heqqaniyliq bilen shundaq qilidu.
4 かれは民のくるしむ者のために審判をなし乏しきものの子輩をすくひ虐ぐるものを壞きたまはん
Padishah xelq arisidiki ézilgenlerge adil hökümlerni chiqiridu; U namratlarning balilirini qutquzidu, Zalimlarni bitchit qilidu.
5 かれらは日と月とのあらんかぎり世々おしなべて汝をおそるべし
Shundaq bolghanda kün we ay yoq bolup ketmisila, Ewladtin-ewladqa xelq Sendin eyminidu.
6 かれは苅とれる牧にふる雨のごとく地をうるほす白雨のごとくのぞまん
U bolsa goya yéngidin orghan otlaqqa yaghqan yamghurdek, Yer sughiridighan höl-yéghinlardek chüshidu.
7 かれの世にただしき者はさかえ平和は月のうするまで豊かならん
Uning künliride heqqaniylar ronaq tapidu; Ay yoq bolghuche tinch-amanliq téship turidu.
8 またその政治は海より海にいたり河より地のはてにおよぶべし
U déngizdin-déngizlarghiche, [Efrat] deryasidin yer yüzining chetlirigiche höküm süridu.
9 野にをる者はそのまへに屈み そり仇は塵をなめん
Chöl-bayawanda yashawatqanlar uning aldida bash qoyidu; Uning düshmenliri topilarni yalaydu.
10 タルシシおよび島々の王たちは貢ををさめ シバとセバの王たちは禮物をささげん
Tarshishning we arallarning padishahliri uninggha hediyeler teqdim qilidu, Shéba we Sébaning padishahlirimu sowghatlar sunidu.
11 もろもろの王はそのまへに俯伏し もろもろの國はかれにつかへん
Derweqe, barliq padishahlar uning aldida sejde qilidu; Pütkül eller uning xizmitide bolidu;
12 かれは乏しき者をその叫ぶときにすくひ 助けなき苦しむ者をたすけ
Chünki u peryad kötürgen yoqsullarni, Panahsiz ézilgenlerni qutulduridu;
13 弱きものと乏しき者とをあはれみ乏しきものの霊魂をすくひ
U yoqsul-ajizlargha ichini aghritidu, Yoqsullarning jénini qutquzidu;
14 かれらのたましひを暴虐と強暴とよりあがなひたまふ その血はみまへに貴かるべし
Ularning jénini zulum-zomigerliktin hörlükke chiqiridu, Ularning qéni uning neziride qimmetliktur.
15 かれらは存ふべし 人はシバの黄金をささげてかれのために恒にいのり終日かれをいははん
[Padishah] yashisun! Shébaning altunliridin uninggha sunulidu; Uning üchün dua toxtawsiz qilinidu; Uninggha kün boyi bext tilinidu;
16 國のうち五穀ゆたかにしてその實はレバノンのごとく山のいただきにそよぎ 邑の人々は地の草のごとく榮ゆべし
Yer yüzidiki hosul mol bolidu, Hetta tagh choqqiliridimu shundaq bolidu. [Migh-migh] chüshken méwiler Liwandiki ormanlardek tewrinidu; Sheherdikiler bolsa daladiki ot-yéshilliqtek güllinidu;
17 かれの名はつねにたえず かれの名は日の久しきごとくに絶ることなし 人はかれによりて福祉をえん もろもろの國はかれをさいはひなる者ととなへん
Uning nami menggüge öchmeydu, Uning nami quyash yoqalghuche turidu; Ademler uning bilen özlirige bext tileydu, Barliq eller uni bextlik dep atishidu.
18 ただイスラエルの神のみ奇しき事跡をなしたまへり 神ヱホバはほむべきかな
Israilning Xudasi, Perwerdigar Xudagha teshekkür-medhiye bolghay! Karamet ishlarni Yaratquchi yalghuz Udur!
19 その榮光の名はよよにほむべきかな全地はその榮光にて滿べしアーメン アーメン
Uning shereplik namigha menggüge teshekkür-medhiye oqulsun! Uning shan-shöhriti pütkül dunyani qaplighay! Amin! We amin!
20 ヱッサイの子ダビデの祈はをはりぬ
Yessening oghli Dawutning dualiri shuning bilen tamam boldi.

< 詩篇 72 >