< 詩篇 72 >

1 神よねがはくは汝のもろもろの審判を王にあたへ なんぢの義をわうの子にあたへたまへ
Toloro amy mpanjakay ty fizakà’o, ry Andrianañahare, vaho amy ana’ i mpanjakaiy ty havantaña’o,
2 かれは義をもてなんぢの民をさばき公平をもて苦しむものを鞫かん
Hizaka’e an-kahiti’e ondati’oo, o mpisotri’oo an-katò.
3 義によりて山と岡とは民に平康をあたふべし
Hinday fanintsiñañe am’ ondatio o vohitseo, naho havañonañe o haboañeo.
4 かれは民のくるしむ者のために審判をなし乏しきものの子輩をすくひ虐ぐるものを壞きたまはん
Ho mei’e to o rarake am’ondatioo, ho rombahe’e ty ana’ o poi’eo, vaho ho demohe’e ty mpamorekeke.
5 かれらは日と月とのあらんかぎり世々おしなべて汝をおそるべし
Hañeveñe ama’o iereo naho mbe ey i androy, vaho mbe eñe i volañey, amy ze hene tariratse.
6 かれは苅とれる牧にふる雨のごとく地をうるほす白雨のごとくのぞまん
Ie hizotso manahake ty orañe an-teteke vaho tinatake eo, hoe ereke mampiboboke ty tane.
7 かれの世にただしき者はさかえ平和は月のうするまで豊かならん
Hiraorao amo andro’eo o vañoñeo: vaho am-pierañerañañe vokatse ampara’ te mimosaoñe i volañey.
8 またその政治は海より海にいたり河より地のはてにおよぶべし
Ho fehè’e ty boak’ an-driake eñe, pak’an-driak’ añe ka; le boak’ amy sakay pak’amo olon-taneo.
9 野にをる者はそのまへに屈み そり仇は塵をなめん
hilokoloko ama’e o mpimoneñe am-babangoañeo; vaho hitsela lemboke o rafelahi’eo.
10 タルシシおよび島々の王たちは貢ををさめ シバとセバの王たちは禮物をささげん
Handroroñe ama’e o mpanjaka’ i Tarsiseo naho o tokonoseo; hañenga ama’e o mpanjaka’ i Tsebà naho i Sebào.
11 もろもろの王はそのまへに俯伏し もろもろの國はかれにつかへん
Eka, hibokokoa’ ze kila mpanjaka, hene fifeheañe ro hitoroñe aze.
12 かれは乏しき者をその叫ぶときにすくひ 助けなき苦しむ者をたすけ
Himbae’e ty rarake te mitoreo, naho i mpisotriy, vaho i tsy amam-pañimbay.
13 弱きものと乏しき者とをあはれみ乏しきものの霊魂をすくひ
Hiferenaiña’e ty maifoifo naho o poi’eo, vaho ho rombahe’e ty fiai’ o mavomavoo.
14 かれらのたましひを暴虐と強暴とよりあがなひたまふ その血はみまへに貴かるべし
Ho jebañe’e ami’ty famorekekeañe naho amo hasiahañeo ty fiai’iareo, fa sarotse am-pivazohoa’e eo ty lio’ iareo.
15 かれらは存ふべし 人はシバの黄金をささげてかれのために恒にいのり終日かれをいははん
Ho velon-dre! hatolotse aze ty volamena’ i Sebà; añonjono halaly ama’e nainai’e, andriaño lomoñandro.
16 國のうち五穀ゆたかにしてその實はレバノンのごとく山のいただきにそよぎ 邑の人々は地の草のごとく榮ゆべし
ho vokats’ ampemba i taney, an-dengon-kaboañe ey, le hihelakelake hoe e Lebanone añe o havokara’eo; vaho handrevake hoe ty ahe’ i taney o boak’an-drovao.
17 かれの名はつねにたえず かれの名は日の久しきごとくに絶ることなし 人はかれによりて福祉をえん もろもろの國はかれをさいはひなる者ととなへん
Tsy ho tampetse nainai’e ty tahina’e; tsy ho modo aolo’ i àndroy ty tahina’e; vaho hifampitata ty ama’e ondatio, ze kilakila ondaty hanao aze soa-tata.
18 ただイスラエルの神のみ奇しき事跡をなしたまへり 神ヱホバはほむべきかな
Andriaño t’Iehovà Andrianamboatse, Andrianañahare’ Israele, Ie avao ro manao raha tsitantane.
19 その榮光の名はよよにほむべきかな全地はその榮光にて滿べしアーメン アーメン
Bangoeñe nainai’e i tahina’e lifo-bolonahetsey; mañàtseke ty tane toy ty enge’e. Ie izay! naho Amena!
20 ヱッサイの子ダビデの祈はをはりぬ
Migadoñe eo ty ­filolofa’ i Davide, ana’ Iesae.

< 詩篇 72 >