詩篇 71
1 ヱホバよ我なんぢに依賴む ねがはくは何の日までも恥うくることなからしめ給へ
Drottinn, þú ert skjól mitt! Ekki yfirgefa mig!
2 なんぢの義をもて我をたすけ我をまぬかれしめたまへ なんぢの耳をわれに傾けて我をすくひたまへ
Frelsaðu mig frá óvinum mínum, því að þú er réttlátur. Bjargaðu mér! Snúðu eyra þínu að mér og hlustaðu á mína einlægu bæn.
3 ねがはくは汝わがすまひの磐となりたまへ われ恒にそのところに往ことを得ん なんぢ我をすくはんとて勅命をいだしたまへり そは汝はわが磐わが城なり
Vertu mér vígi og skjól gegn öllum árásum.
4 わが神よあしきものの手より不義殘忍なる人のてより 我をまぬかれしめたまへ
Já, bjargaðu mér ó Guð, frá svikum þessara illmenna.
5 主ヱホバよなんぢはわが望なり わが幼少よりの恃なり
Drottinn, þú ert mín síðasta von. Allt frá barnsaldri treysti ég á þig.
6 われ胎をはなるるより汝にまもられ母の腹にありしときより汝にめぐまれたり 我つねに汝をほめたたへん
Frá fæðingu hefur þú vakað yfir mér og verndað mig – skyldi ég ekki vegsama þig?!
7 我おほくの人にあやしまるるごとき者となれり 然どなんぢはわが堅固なる避所なり
Velgengni mína, sem margir undrast, á ég vernd þinni að þakka.
8 なんぢの頌辭となんぢの頌美とは終日わが口にみちん
Ég vil lofa þig liðlangan daginn, ó Guð, því að alls góðs hef ég notið úr hendi þinni.
9 わが年老ぬるとき我をすてたまふなかれ わが力おとろふるとき我をはなれたまなかれ
Nú þegar aldurinn færist yfir, þá vísa mér ekki frá. Hafnaðu mér ekki þegar þrekið minnkar.
10 わが仇はわがことを論ひ ひわが霊魂をうかがふ者はたがひに議ていふ
Óvinir mínir hvísla:
11 神かれを離れたり彼をたすくる者なし かれを追てとらへよと
„Guð hefur yfirgefið hann! Nú er hann auðveld bráð. Hann hefur engan sér til hjálpar!“
12 神よわれに遠ざかりたまふなかれ わが神よとく來りて我をたすけたまへ
Guð minn, farðu ekki frá mér! Komdu fljótt og hjálpaðu mér!
13 わがたましひの敵ははぢ且おとろへ我をそこなはんとするものは謗と辱とにおほはれよ
Útrýmdu þeim. Láttu þá verða til skammar sem óska mér óhamingju.
14 されど我はたえず望をいだきていやますます汝をほめたたへん
En ég mun áfram treysta þér og ekki draga úr lofgjörð minni!
15 わが口はひねもす汝の義となんぢの救とをかたらん われその數をしらざればなり
Oftsinnis frelsaðir þú mig úr bráðri hættu. Ég vitna og rifja upp gæsku þína og daglega umhyggju.
16 われは主ヱホバの大能の事跡をたづさへゆかん われは只なんぢの義のみをかたらん
Drottinn, styrkur þinn heldur mér uppi. Það skulu allir vita að þú einn ert góður og réttlátur.
17 神よなんぢわれを幼少より敎へたまへり われ今にいたるまで汝のくすしき事跡をのべつたへたり
Guð minn, allt frá æsku hjálpaðir þú mér – um dásemdarverk þín hef ég ekki þagað.
18 神よねがはくはわれ老て頭髮しろくなるとも我がなんぢの力を次代にのべつたへ なんぢの大能を世にうまれいづる凡のものに宣傳ふるまで我をはなれ給ふなかれ
Nú er ég orðinn gamall og hárin grá, en Drottinn yfirgefðu mig ekki! Láttu mig lifa enn um stund, svo að unga kynslóðin fái að heyra um máttarverk þín.
19 神よなんぢの義もまた甚たかし なんぢは大なることをなしたまへり 神よたれか汝にひとしき者あらんや
Kraftur þinn og kærleikur, Drottinn, nær til himna. Ó, hve það er dásamlegt! Hvar er slíkan Guð að finna sem þig?!
20 汝われらを多のおもき苦難にあはせたまへり なんぢ再びわれらを活しわれらを地の深所よりあげたまはん
Þú hefur sent okkur margvíslegt mótlæti – en ég veit að þú munt frelsa á ný og leyfa okkur að lifa!
21 ねがはくは我をいよいよ大ならしめ歸りきたりて我をなぐさめ給へ
Þú munt auka við heiður minn og hugga mig að nýju.
22 わが神よさらばわれ筝をもて汝をほめ なんぢの眞實をほめたたへん イスラエルの聖者よわれ琴をもてなんぢを讃うたはん
Ég leik á hörpu mína og lofa þig, því að öll þín orð og fyrirheit hafa staðist, þú hinn heilagi í Ísrael.
23 われ聖前にうたときわが口唇よろこびなんぢの贖ひたまへるわが霊魂おほいに喜ばん
Ég vil lofa þig hárri röddu, því að þú hefur frelsað mig!
24 わが舌もまた終日なんぢの義をかたらん われを害はんとするもの愧惶つればなり
Liðlangan daginn vitna ég um ást þína og réttlæti, því að óvinir mínir sem óskuðu mér ógæfu, voru auðmýktir og roðnuðu af skömm.
