< 詩篇 7 >
1 わが神ヱホバよわれ汝によりたのむ 願くはすべての逐せまるものより我をすくひ我をたすけたまへ
Benjamin capa Kusah kah olka kongah BOEIPA taengah a hlai David kah Omdamlaa Ka BOEIPA Pathen, namah dongah ka ying. Kai aka hloem rhoek boeih taeng lamkah kai n'khang lamtah kai n'huul dae.
2 おそらくはかれ獅の如くわが霊魂をかきやぶり援るものなき間にさきてずたずたに爲ん
Sathueng bangla ka hinglu he pat a ngaeh vetih, aka huul om pawt ve.
3 わが神ヱホバよ もしわれ此事をなししならんには わが手によこしまの纏りをらんには
Ka BOEIPA Pathen, hekah he ka saii mai tih, ka kut ah dumlai om mai ni.
4 故なく仇ずるものをさへ助けしに禍害をもてわが友にむくいしならんには
Kai aka thuung te a thae la ka thuung tih, lunglilungla la kai aka daengdaeh te ka rheth atah,
5 よし仇人わがたましひを逐とらへ わが生命をつちにふみにじりわが榮を塵におくとも その作にまかせよ (セラ)
Ka hinglu he thunkha thunghling loh han hloem tih n'kae vaengah, ka hingnah he diklai ah taelh uh saeh lamtah, kai kah thangpomnah khaw, laipi khuila khueh saeh. (Selah)
6 ヱホバよなんぢの怒をもて起わが仇のいきどほりにむかひて立たまへ わがために目をさましたまへ なんぢは審判をおほせ出したまへり
Thoo lah BOEIPA kai taengah aka daengdaeh thinpom rhoek he, na thintoek neh pai thil lah. Haenghang lamtah, kai ham tiktamnah uen lah.
7 もろもろの國人の會がなんぢのまはりに集はしめ 其上なる高座にかへりたまへ
Te dongah namtu rhaengpuei loh, namah m'vael saeh lamtah, amih te hmuen sang lamkah ngol thil.
8 ヱホバはもろもろの民にさばきを行ひたまふ ヱホバよわが正義とわが衷なる完全とにしたがひて我をさばきたまへ
BOEIPA loh pilnam rhoek ke laitloek pah saeh. Ka duengnah neh ka thincaknah vanbangla, ka lai han tloek lah BOEIPA.
9 ねがはくは惡きものの曲事をたちて義しきものを堅くしたまへ ただしき神は人のこころと腎とをさぐり知たまふ
Halang rhoek kah boethae tah paltham suidae aka dueng te na cak sak. Te dongah duengnah Pathen loh lungbuei neh kuel ni a loepdak.
10 わが盾をとるものは心のなほきものをすくふ神なり
Lungbuei aka thuem kah khangkung Pathen tah kai kah photling ni.
11 神はただしき審士ひごとに忿恚をおこしたまふ神なり
Pathen he a dueng la lai a tloek neh khohnin takuem ah kosi aka sah Pathen ni.
12 人もしかへらずば神はその劍をとぎ その弓をはりてかまへ
Yut pawt koinih a cunghang khaw a tah vetih, a lii khaw a phuk vetih a nuen ni.
13 これに死の器をそなへ その矢に火をそへたまはん
Te dongah amah ham dueknah tubael a tawn tih thaltang aka alh te a saii.
14 視よその人はよこしまを產んとしてくるしむ 殘害をはらみ虚偽をうむなり
Boethae te a yom tih thakthaenah la a vawn dongah a hong a hi ni a cun coeng ke.
15 また坑をほりてふかくし己がつくれるその溝におちいれり
Vaam te a vueh tih a too dae amah loh a saii vaam khuiah amah cungku.
16 その殘害はおのが首にかへり その強暴はおのが頭上にくだらん
A thakthaenah te a lu dongla mael vetih a kah kuthlahnah khaw a luki ah suntla ni.
17 われその義によりてヱホバに感謝し いとたかきヱホバの名をほめうたはん
BOEIPA kah a duengnah te ka uem vetih Khohni BOEIPA ming te ka tingtoeng ni.