< 詩篇 65 >
1 ああ神よさんびはシオンにて汝をまつ 人はみまへにて誓をはたさん
Psalmus David, in finem. Canticum Hieremiae, et Ezechielis ex populo transmigrationis, cum inciperent exire. Te decet hymnus Deus in Sion: et tibi reddetur votum in Ierusalem.
Exaudi orationem meam: ad te omnis caro veniet.
3 不義のことば我にかてり なんぢ我儕のもろもろの愆をきよめたまはん
Verba iniquorum praevaluerunt super nos: et impietatibus nostris tu propitiaberis.
4 汝にえらばれ汝にちかづけられて大庭にすまふ者はさいはひなり われらはなんぢの家なんぢの宮のきよき處のめぐみにて飽ことをえん
Beatus, quem elegisti, et assumpsisti: inhabitabit in atriis tuis. Replebimur in bonis domus tuae: sanctum est templum tuum,
5 われらが救のかみよ 地と海とのもろもろの極なるきはめて遠ものの恃とするなんぢは公義によりて畏るべきことをもて我儕にこたへたまはん
mirabile in aequitate. Exaudi nos Deus salutaris noster, spes omnium finium terrae, et in mari longe.
6 かみは大能をおび その權力によりてもろもろの山をかたくたたしめ
Praeparans montes in virtute tua, accinctus potentia:
7 海のひびき狂瀾のひびき もろもろの民のかしがましきを鎮めたまへり
qui conturbas profundum maris sonum fluctuum eius. Turbabuntur gentes,
8 されば極遠にすめる人々もなんぢのくさぐさの豫兆をみておそる なんぢ朝夕のいづる處をよろこび謳はしめたまふ
et timebunt qui habitant terminos a signis tuis: exitus matutini et vespere delectabis.
9 なんぢ地にのぞみて漑そぎおほいに之をゆたかにしたまへり 神のかはに水みちたり なんぢ如此そなへをなして穀物をかれらにあたへたまへり
Visitasti terram et inebriasti eam: multiplicasti locupletare eam. Flumen Dei repletum est aquis, parasti cibum illorum: quoniam ita est praeparatio eius.
10 なんぢ畎をおほいにうるほし畝をたひらにし白雨にてこれをやはらかにし その萌芽るを祝し
Rivos eius inebria, multiplica genimina eius: in stillicidiis eius laetabitur germinans.
11 また恩惠をもて年の冕弁としたまへり なんぢの途には膏したたれり
Benedices coronae anni benignitatis tuae: et campi tui replebuntur ubertate.
12 その恩滴は野の牧場をうるほし小山はみな歓びにかこまる
Pinguescent speciosa deserti: et exultatione colles accingentur.
13 牧場はみな羊のむれを衣もろもろの谷は穀物におほはれたり かれらは皆よろこびてよばはりまた謳ふ
Induti sunt arietes ovium, et valles abundabunt frumento: clamabunt, etenim hymnum dicent.