詩篇 64

1 神よわがなげくときわが聲をききたまへ わが生命をまもりて仇のおそれより脱かれしめたまへ

Alang sa pangulong musikero. Ang salmo ni David. Pamatia ang akong tingog, O Dios, paminawa ang akong mga mulo; tipigi ang akong kinabuhi gikan sa kahadlok sa akong mga kaaway.

2 ねがはくは汝われをかくして惡をなすものの陰かなる謀略よりまぬかれしめ不義をおこなふものの喧嘩よりまぬかれしめ給へ

Tagoi ako gikan sa tinagong laraw sa mga daotan, ug gikan sa kasamok sa nagabuhat ug kasal-anan.

3 かれらは劍のごとくおのが舌をとぎ その弓をはり矢をつがへるごとく苦言をはなち

Gibaid nila ang ilang mga dila sama sa mga espada; gition nila ang ilang mga pana, ang sakit nga mga pulong,

4 隠れたるところにて全者を射んとす俄かにこれを射ておそるることなし

aron ipana ngadto sa mga walay sala diha sa tagong dapit; unya sa kalit ilang panaon siya sa walay kahadlok.

5 また彼此にあしき企圖をはげまし共にはかりてひそかに羂をまうく 斯ていふ誰かわれらを見んと

Gidasig nila ang ilang kaugalingon sa pagplano ug daotan; nagsabot (sila) sa tago aron sa pagbuhat ug lit-ag; unya miingon (sila) “Kinsa ang makakita kanato?”

6 かれらはさまざまの不義をたづねいだして云われらは懇ろにたづね終れりと おのおのの衷のおもひと心とはふかし

Nagplano (sila) ug daotan; “Nahuman na kita,” unya miingon (sila) “Maayo ang pagkaplano.” Dili matukib ang hunahuna ug kasingkasing sa tawo.

7 然はあれど神は矢にてかれらを射たまふべし かれらは俄かに傷をうけん

Apan panaon (sila) sa Dios; ug sa kalit lang masamdan (sila) sa iyang mga pana.

8 斯てかれらの舌は其身にさからふがゆゑに遂にかれらは蹟かん これを見るものみな逃れさるべし

Mapandol (sila) sanglit ang ilang mga dila mounay kanila; ang tanan nga makakita kanila maglingolingo.

9 もろもろの人はおそれん而して神のみわざをのべつたへ その作たまへることを考ふべし

Mangahadlok ang tanang mga tawo ug magsulti sa mga gibuhat sa Dios. Maghunahuna (sila) pag-ayo mahitungod kung unsa ang iyang nabuhat.

10 義者はヱホバをよろこびて之によりたのまん すべて心のなほきものは皆ほこることを得ん

Magmaya ang mga matarong ngadto kang Yahweh ug modangop kaniya; ang tanang adunay matarong nga kasingkasing mapasigarbohon diha kaniya.