< 詩篇 61 >
1 ああ神よねがはくはわが哭聲をききたまへ わが祈にみこころをとめたまへ
Neghmichilerning béshigha tapshurulup, tarliq sazlar bilen oqulsun dep Dawut yazghan küy: — I Xuda, peryadimni anglighaysen; Duayimgha qulaq salghaysen!
2 わが心くづほるるとき地のはてより汝をよばん なんぢ我をみちびきてわが及びがたきほどの高き磐にのぼらせたまへ
Yerning chet-chetliride turup, Yürikim zeipliship ketkende, Men Sanga murajiet qilimen: — Sen méni özümdin yuqiri Qoram Tashqa yétekleysen!
3 なんぢはわが避所われを仇よりのがれしむる堅固なる櫓なればなり
Chünki Sen manga panahgah, Düshminim aldida mustehkem munar bolup kelgensen.
4 われ永遠になんぢの帷幄にすまはん我なんぢの翼の下にのがれん (セラ)
Men chédiringni menggülük turalghum qilimen; Qanatliring sayiside panah tapimen. (Sélah)
5 神よなんぢはわがもろもろの誓をきき名をおそるるものにたまふ嗣業をわれにあたへたまへり
Chünki Sen, i Xuda, qesemlirimni angliding; Özüngdin eyminidighanlargha tewe mirasni mangimu berdingsen.
6 なんぢは王の生命をのばし その年を幾代にもいたらせたまはん
Padishahning künlirige kün qoshup uzartisen; Uning yilliri dewrdin-dewrgiche bolidu.
7 王はとこしへに神のみまへにとどまらん ねがはくは仁慈と眞實とをそなへて彼をまもりたまへ
U Xudaning aldida menggü höküm süridu; Uni aman saqlashqa muhebbet we heqiqetni békitip teminligeysen;
8 さらば我とこしへに名をほめうたひて日ごとにわがもろもろの誓をつくのひ果さん
Shuning bilen aldingda ichken qesemlirimge her küni emel qilimen; Men namingni menggü küyleymen!