詩篇 60

1 神よなんぢわれらを棄われらをちらし給へり なんぢは憤ほりたまへり ねがはくは再びわれらを歸したまへ

Þennan sálm orti Davíð þegar hann átti í ófriði við Sýrlendinga og óvíst var um úrslit. Þetta gerðist á sama tíma og Jóab, hershöfðingi Ísraels, vann sigur á 12.000 Edomítum í Saltdalnum. Þú Guð, hefur útskúfað okkur og brotið niður varnirnar. Þú hefur reiðst okkur og tvístrað. Drottinn sýndu aftur miskunn þína.

2 なんぢ國をふるはせてこれを裂たまへり ねがはくはその多くの隙をおぎなひたまへ そは國ゆりうごくなり

Þú lést landið skjálfa, sprungur opnuðust. Drottinn læknaðu það og græddu sárin.

3 なんぢはその民にたへがたきことをしめし 人をよろめかする酒をわれらに飮しめ給へり

Þú lést lýð þinn kenna á hörðu, við reikuðum eins og drukknir menn.

4 なんぢ眞理のために擧しめんとて汝をおそるるものに一つの旗をあたへたまへり (セラ)

En nú hefur þú reist okkur herfána! Þangað stefnum við allir sem elskum þig.

5 ねがはくは右の手をもて救をほどこし われらに答をなして愛しみたまふものに助をえしめたまへ

Réttu út þína sterku hönd og frelsaðu okkur! Bjargaðu ástvinum þínum.

6 神はその聖をもていひたまへり われ甚くよろこばん われシケムをわかちスコテの谷をはからん

Guð hefur heitið hjálp. Hann hefur svarið það við heilagleika sinn! Er að undra þótt ég sé glaður?!

7 ギレアデはわがもの マナセはわが有なり エフライムも亦わが首のまもりなり ユダはわが杖

„Síkem, Súkkót, Gíleað, Manasse – allt er þetta mitt, “segir hann. „Júda gefur konung og Efraím varðmenn.

8 モアブはわが足盥なり エドムにはわが履をなげん ベリシテよわが故によりて聲をあげよと

Móab er þjónn minn og Edóm þræll. Og yfir Filisteu æpi ég siguróp!“

9 たれかわれを堅固なる邑にすすましめんや 誰かわれをみちびきてエドムにゆきたるか

Hver fer með til Edóms, inn í víggirtar borgir hans?

10 神よなんぢはわれらを棄たまひしにあらずや 神よなんぢはわれらの軍とともにいでゆきたまはず

Guð! Hann sem áður útskúfaði og yfirgaf hersveitir okkar!

11 ねがはくは助をわれにあたへて敵にむかはしめたまへ 人のたすけは空しければなり

Drottinn, styð okkur gegn óvinunum, því að ekki hjálpa menn.

12 われらは神によりて勇しくはたらかん われらの敵をみたまふものは神なればなり

Með Guðs hjálp vinnum við stórvirki, hann mun fótum troða óvinina.