詩篇 6
1 ヱホバよねがはくは忿恚をもて我をせめ烈しき怒をもて我をこらしめたまふなかれ
Æ, Drottinn! Ekki refsa mér í reiði þinni!
2 ヱホバよわれを憐みたまへ われ萎みおとろふなり ヱホバよ我を醫したまへ わが骨わななきふるふ
Miskunnaðu mér því að ég örmagnast. Lækna mig, því að líkami minn er sjúkur.
3 わが霊魂さへも甚くふるひわななく ヱホバよかくて幾何時をへたまふや
Ég er hræddur, veit ekki mitt rjúkandi ráð. Ó, Drottinn, reistu mig á fætur, og það fljótt!
4 ヱホバよ歸りたまへ わがたましひを救ひたまへ なんぢの仁慈の故をもて我をたすけたまへ
Komdu Drottinn og læknaðu mig. Bjargaðu mér í kærleika þínum.
Því að ef ég dey, þá get ég ekki lengur lofað þig meðal vina minna. (Sheol h7585)
6 われ歎息にてつかれたり 我よなよな床をただよはせ涙をもてわが衾をひたせり
Ég er aðframkominn af kvöl. Hverja nótt væti ég koddann með tárum.
7 わが目うれへによりておとろへ もろもろの仇ゆゑに老ぬ
Augu mín daprast af hryggð vegna illráða óvina minna.
8 なんぢら邪曲をおこなふ者ことごとく我をはなれよ ヱホバはわが泣こゑをききたまひたり
Farið! Látið mig í friði, þið illmenni, því að Drottinn hefur séð tár mín
9 ヱホバわが懇求をききたまへり ヱホバわが祈をうけたまはん
og heyrt grátbeiðni mína. Hann mun svara öllum mínum bænum.
10 わがもろもろの仇ははぢて大におぢまどひ あわただしく恥てしりぞきぬ
Óvinir mínir munu verða til skammar og skelfingin mun steypast yfir þá. Guð mun reka þá sneypta burtu.
