< 詩篇 50 >
1 ぜんのうの神ヱホバ詔命して日のいづるところより日のいるところまであまねく地をよびたまへり
Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est: et vocavit terram, A solis ortu usque ad occasum:
2 かみは美麗の極なるシオンより光をはなちたまへり
ex Sion species decoris eius.
3 われらの神はきたりて默したまはじ火その前にものをやきつくし暴風その四周にふきあれん
Deus manifeste veniet: Deus noster et non silebit. Ignis in conspectu eius exardescet: et in circuitu eius tempestas valida.
4 神はその民をさばかんとて上なる天および地をよびたまへり
Advocabit cælum desursum: et terram discernere populum suum.
5 いはく祭物をもて我とけいやくをたてしわが聖徒をわがもとに集めよと
Congregate illi sanctos eius: qui ordinant testamentum eius super sacrificia.
6 もろもろの天は神の義をあらはせり 神はみづから審士たればなり (セラ)
Et annunciabunt cæli iustitiam eius: quoniam Deus iudex est.
7 わが民よきけ我ものいはんイスラエルよきけ我なんぢにむかひて證をなさん われは神なんぢの神なり
Audi populus meus, et loquar: Israel, et testificabor tibi: Deus, Deus tuus ego sum.
8 わがなんぢを責るは祭物のゆゑにあらず なんぢの燔祭はつねにわが前にあり
Non in sacrificiis tuis arguam te: holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper.
9 我はなんぢの家より牡牛をとらず なんぢの牢より牡山羊をとらず
Non accipiam de domo tua vitulos: neque de gregibus tuis hircos.
10 林のもろもろのけもの山のうへの千々の牲畜はみなわが有なり
Quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, iumenta in montibus et boves.
11 われは山のすべての鳥をしる 野のたけき獣はみなわがものなり
Cognovi omnia volatilia cæli: et pulchritudo agri mecum est.
12 世界とそのなかに充るものとはわが有なれば縦ひわれ饑るともなんぢに告じ
Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terræ, et plenitudo eius.
13 われいかで牡牛の肉をくらひ牡山羊の血をのまんや
Numquid manducabo carnes taurorum? aut sanguinem hircorum potabo?
14 感謝のそなへものを神にささげよ なんぢのちかひを至上者につくのへ
Immola Deo sacrificium laudis: et redde Altissimo vota tua.
15 なやみの日にわれをよべ我なんぢを援けん而してなんぢ我をあがむべし
Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me.
16 然はあれど神あしきものに言給く なんぢは敎をにくみ わが言をその後にすつるものなるに何のかかはりありてわが律法をのべ わがけいやくを口にとりしや
Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras iustitias meas, et assumis testamentum meum per os tuum?
17 然はあれど神あしきものに言給く なんぢは敎をにくみ わが言をその後にすつるものなるに何のかかはりありてわが律法をのべ わがけいやくを口にとりしや
Tu vero odisti disciplinam: et proiecisti sermones meos retrorsum:
18 なんぢ盗人をみれば之をよしとし姦淫をおこなふものの伴侶となれり
Si videbas furem, currebas cum eo: et cum adulteris portionem tuam ponebas.
19 なんぢその口を惡にわたす なんぢの舌は詭計をくみなせり
Os tuum abundavit malitia: et lingua tua concinnabat dolos.
20 なんぢ坐りて兄弟をそしり己がははの子を誣ののしれり
Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum:
21 汝これらの事をなししをわれ默しぬれば なんぢ我をおのれに恰にたるものとおもへり されど我なんぢを責めてその罪をなんぢの目前につらぬべし
hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis: arguam te, et statuam contra faciem tuam.
22 神をわするるものよ今このことを念へ おそらくは我なんぢを抓さかんとき助るものあらじ
Intelligite hæc qui obliviscimini Deum: nequando rapiat, et non sit qui eripiat.
23 感謝のそなへものを献るものは我をあがむ おのれの行爲をつつしむ者にはわれ神の救をあらはさん
Sacrificium laudis honorificabit me: et illic iter, quo ostendam illi salutare Dei.