詩篇 50
1 ぜんのうの神ヱホバ詔命して日のいづるところより日のいるところまであまねく地をよびたまへり
Siya nga Gamhanan, Dios, Yahweh, nagsulti ug nagtawag sa yuta gikan sa pagsubang sa adlaw hangtod sa pagsalop niini.
2 かみは美麗の極なるシオンより光をはなちたまへり
Gikan sa Zion ang hingpit nga katahom, gipadan-ag sa Dios.
3 われらの神はきたりて默したまはじ火その前にものをやきつくし暴風その四周にふきあれん
Ang atong Dios moabot ug dili magpakahilom; ang kalayo naglamoy diha kaniya, ug nagbagyo gayod pag-ayo ang iyang palibot.
4 神はその民をさばかんとて上なる天および地をよびたまへり
Nagtawag siya sa kalangitan ug sa yuta aron iyang pagahukman ang iyang katawhan.
5 いはく祭物をもて我とけいやくをたてしわが聖徒をわがもとに集めよと
“Tigoma ang mga matinumanon kanako, kadtong naghimo ug kasabotan tali kanako pinaagi sa paghalad.”
6 もろもろの天は神の義をあらはせり 神はみづから審士たればなり (セラ)
Ang kalangitan mao ang magpadayag sa iyang pagkamatarong, kay ang Dios mismo ang maghuhukom. (Selah)
7 わが民よきけ我ものいはんイスラエルよきけ我なんぢにむかひて證をなさん われは神なんぢの神なり
“Paminaw akong katawhan, ug magasulti ako; ako ang Dios, ang inyong Dios.
8 わがなんぢを責るは祭物のゆゑにあらず なんぢの燔祭はつねにわが前にあり
Dili ko kamo badlongon sa inyong mga halad, ang inyong sinunog nga mga halad kanunay nga anaa kanako.
9 我はなんぢの家より牡牛をとらず なんぢの牢より牡山羊をとらず
Dili ako magkuha ug torong baka gikan sa inyong balay, o laki nga mga kanding diha sa inyong mga kulongan.
10 林のもろもろのけもの山のうへの千々の牲畜はみなわが有なり
Tungod kay akoa ang tanang ihalas nga mananap sa kalasangan, ug ang mga baka sa 1, 000 ka kabungtoran.
11 われは山のすべての鳥をしる 野のたけき獣はみなわがものなり
Nakaila ako sa tanang langgam sa kabukiran, ug akoa ang mga ihalas nga mananap sa kapatagan.
12 世界とそのなかに充るものとはわが有なれば縦ひわれ饑るともなんぢに告じ
Kung gutomon ako, dili ko kamo sultihan; kay ang kalibotan akoa man, ug ang tanan nga anaa niini.
13 われいかで牡牛の肉をくらひ牡山羊の血をのまんや
Mokaon ba ako sa unod sa mga torong baka o moinom sa dugo sa mga kanding?
14 感謝のそなへものを神にささげよ なんぢのちかひを至上者につくのへ
Ihalad diha sa Dios ang halad sa pagpasalamat, ug bayri ang inyong panaad sa Labing Halangdon.
15 なやみの日にわれをよべ我なんぢを援けん而してなんぢ我をあがむべし
Sangpita ako sa adlaw sa inyong kalisdanan; luwason ko kamo, ug himayaon ninyo ako.”
16 然はあれど神あしきものに言給く なんぢは敎をにくみ わが言をその後にすつるものなるに何のかかはりありてわが律法をのべ わがけいやくを口にとりしや
Apan miingon ang Dios sa mga daotan, “Unsa man ang kalabotan ninyo sa pagpahayag sa akong mga balaod, nga gikuha ninyo ang akong kasabotan sa inyong mga baba,
17 然はあれど神あしきものに言給く なんぢは敎をにくみ わが言をその後にすつるものなるに何のかかはりありてわが律法をのべ わがけいやくを口にとりしや
sanglit nagdumot man kamo sa mga gipanudlo ug gisalikway ang akong mga pulong?
18 なんぢ盗人をみれば之をよしとし姦淫をおこなふものの伴侶となれり
Sa dihang makakita kamo ug kawatan, mouyon dayon kamo kaniya; nag-apil-apil kamo kanila nga nagbuhat ug pagpanapaw.
19 なんぢその口を惡にわたす なんぢの舌は詭計をくみなせり
Gihatag ninyo ang inyong baba sa daotan, ug ang inyong dila nagsultig pagpanglimbong.
20 なんぢ坐りて兄弟をそしり己がははの子を誣ののしれり
Naglingkod kamo ug nagsulti batok sa inyong igsoong lalaki; nanghimaraot kamo sa anak nga lalaki sa inyong kaugalingong inahan.
21 汝これらの事をなししをわれ默しぬれば なんぢ我をおのれに恰にたるものとおもへり されど我なんぢを責めてその罪をなんぢの目前につらぬべし
Gibuhat ninyo kining tanan nga mga butang apan naghilom lamang ako, busa naghunahuna kamo nga sama lamang ako kaninyo. Apan badlongon ko kamo ug ipagawas sa inyong atubangan ang tanan nga mga butang nga inyong gibuhat.
22 神をわするるものよ今このことを念へ おそらくは我なんぢを抓さかんとき助るものあらじ
Pamalandongi kini pag-ayo, kamo nga nakalimot sa Dios, kondili pagakuniskunison ko kamo, ug wala na gayoy moabot aron motabang kaninyo!
23 感謝のそなへものを献るものは我をあがむ おのれの行爲をつつしむ者にはわれ神の救をあらはさん
Ang magahalad kanako sa halad sa pagpasalamat nagdayeg kanako, ug si bisan kinsa nga nagplano sa iyang dalan ngadto sa husto nga dalan pakit-on ko sa kaluwasan sa Dios.”
