< 詩篇 48 >
1 ヱホバは大なり われらの神の都そのきよき山のうへにて甚くほめたたへられたまふべし
En Sang. En Salme af Koras Sønner.
2 シオンの山はきたの端たかくしてうるはしく喜悦を地にあまねくあたふ ここは大なる王のみやこなり
Stor og højlovet er vor Gud i sin Stad.
3 そのもろもろの殿のうちに神はおのれをたかき櫓としてあらはしたまへり
Smukt løfter sig hans hellige Bjerg, al Jordens Fryd, Zions Bjerg i det højeste Nord, den store Konges By.
Som Værn gjorde Gud sig kendt i dens Borge.
5 かれらは都をみてあやしみ且おそれて忽ちのがれされり
Thi Kongerne samlede sig, rykked frem tilsammen;
6 戰慄はかれらにのぞみ その苦痛は子をうまんとする婦のごとし
de saa og tav paa Stedet, flyed i Angst,
7 なんぢは東風をおこしてタルシシの舟をやぶりたまふ
af Rædsel grebes de brat, af Veer som en, der føder.
8 曩にわれらが聞しごとく今われらは萬軍のヱホバの都われらの神のみやこにて之をみることをえたり 神はこの都をとこしへまで固くしたまはん (セラ)
Med Østenstormen knuser du Tarsisskibe.
Som vi havde hørt det, saa vi det selv i Hærskarers HERRES By, i vor Guds By; til evig Tid lader Gud den staa. (Sela)
10 神よなんぢの譽はその名のごとく地の極にまでおよべり なんぢの右手はただしきにて充り
I din Helligdom tænker vi, Gud, paa din Miskundhed;
11 なんぢのもろもろの審判によりてシオンの山はよろこびユダの女輩はたのしむべし
som dit Navn saa lyder din Pris til Jordens Grænser. Din højre er fuld af Retfærd,
12 シオンの周圍をありき徧くめぐりてその櫓をかぞへよ
Zions Bjerg fryder sig, Judas Døtre jubler over dine Domme.
13 その石垣に目をとめよ そのもろもろの殿をみよ なんぢらこれを後代にかたりつたへんが爲なり
Drag rundt om Zion, gaa rundt og tæl dets Taarne,
14 そはこの神はいや遠長にわれらの神にましましてわれらを死るまでみちびきたまはん
læg Mærke til dets Ringmur, gaa gennem dets Borge, at I kan melde Slægten, der kommer: Saadan er Gud, vor Gud for evigt og altid, han skal lede os. Al-mut.