詩篇 37
1 惡をなすものの故をもて心をなやめ 不義をおこなふ者にむかひて嫉をおこすなかれ
Öfundaðu aldrei vonda menn,
2 かれらはやがて草のごとくかりとられ靑菜のごとく打萎るべければなり
því að fyrr en varir eru þeir fallnir og visna eins og grasið.
3 ヱホバによりたのみて善をおこなへ この國にとどまり眞實をもて糧とせよ
Treystu heldur Drottni, vertu góðgjarn og sýndu kærleika. Þá muntu búa öruggur í landinu og farnast vel.
4 ヱホバによりて歓喜をなせ ヱホバはなんぢが心のねがひを汝にあたへたまはん
Þú skalt gleðjast í Drottni – og hann mun veita þér það sem hjarta þitt þráir.
5 なんぢの途をヱホバにゆだねよ 彼によりたのまば之をなしとげ
Fel Drottni framtíð þína, áform þín og verk, og treystu honum. Hann mun vel fyrir öllu sjá.
6 光のごとくなんぢの義をあきらかにし午日のごとくなんぢの訟をあきらかにしたまはん
Heiðarleiki þinn og hreinskilni verða öllum augljós, og Drottinn mun láta þig ná rétti þínum.
7 なんぢヱホバのまへに口をつぐみ忍びてこれを俟望め おのが途をあゆみて榮るものの故をもて あしき謀略をとぐる人の故をもて心をなやむるなかれ
Hvíldu í Drottni og treystu honum. Bíð þess í þolinmæði að hann hefjist handa. Öfunda ekki vonda menn sem vegnar vel.
8 怒をやめ忿恚をすてよ 心をなやむるなかれ これ惡をおこなふ方にうつらん
Láttu af reiðinni! Slepptu heiftinni. Vertu ekki svekktur og áhyggjufullur – slíkt leiðir ekki til góðs.
9 そは惡をおこなふものは斷滅され ヱホバを俟望むものは國をつぐべければなり
Þeir sem illt fremja verða þurrkaðir út, en þeir sem treysta Drottni eignast landið og gæði þess.
10 あしきものは久しからずしてうせん なんぢ細密にその處をおもひみるともあることなからん
Innan skamms verða guðleysingjarnir á bak og burt. Þegar þú leitar þeirra eru þeir horfnir.
11 されど謙だるものは國をつぎ また平安のゆたかなるを樂まん
En hinir hógværu fá landið til eignar, þeir munu hljóta blessun og frið.
12 惡きものは義きものにさからはんとて謀略をめぐらし之にむかひて切歯す
Drottinn hlær að þeim sem brugga launráð gegn hans trúuðu.
13 主はあしきものを笑ひたまはん かれが日のきたるを見たまへばなり
Hann hefur þegar ákveðið daginn er þeir verða dæmdir.
14 あしきものは劍をぬき弓をはりて苦しむものと貧しきものとをたふし行ひなほきものを殺さんとせり
Óguðlegir hyggja á illt gegn réttlátum, undirbúa blóðbað.
15 されどその劍はおのが胸をさしその弓はをらるべし
En þeir munu farast fyrir eigin sverði og bogar þeirra verða brotnir.
16 義人のもてるもののすくなきは多くの惡きものの豊かなるにまされり
Betra er að eiga lítið og vera guðrækinn, en óguðlegur og hafa allsnægtir,
17 そは惡きものの臂はをらるれどヱホバは義きものを扶持たまへばなり
því að óguðlegir munu falla, en Drottinn annast sína trúuðu.
18 ヱホバは完全もののもろもろの日をしりたまふ かれらの嗣業はかぎりなく久しからん
Daglega skoðar Drottinn réttlætisverk trúaðra og reiknar þeim eilíf laun.
19 かれらは禍害にあふとき愧をおはず饑饉の日にもあくことを得ん
Hann styður þá í kreppunni og heldur lífinu í þeim í hallæri.
20 あしき者ははろびヱホバのあたは牧場のさかえの枯るがごとくうせ烟のごとく消ゆかん
Vantrúaðir farast og óvinir Guðs visna eins og grasið. Eins og sinu verður þeim brennt, þeir líða burt eins og reykur.
21 あしき者はものかりて償はず 義きものは惠ありて施しあたふ
Guðlaus maður tekur lán og borgar ekki, en hinn guðrækni er ónískur og gefur með gleði.
22 神のことほぎたまふ人は國をつぎ 神ののろひたまふ人は斷滅さるべし
Þeir sem Drottinn blessar eignast landið, en bannfærðum verður útrýmt.
23 人のあゆみはヱホバによりて定めらる そのゆく途をヱホバよろこびたまへり
Drottinn stýrir skrefum hins guðrækna og gleðst yfir breytni hans.
24 縦ひその人たふるることありとも全くうちふせらるることなし ヱホバかれが手をたすけ支へたまへばなり
Þótt hann falli þá liggur hann ekki flatur því að Drottinn reisir hann á fætur.
25 われむかし年わかくして今おいたれど 義者のすてられ或はその裔の糧こひありくを見しことなし
Ungur var ég og nú er ég gamall orðinn, en aldrei sá ég Drottin snúa baki við guðhræddum manni né heldur börn hans biðja sér matar.
26 ただしきものは終日めぐみありて貸あたふ その裔はさいはひなり
Nei, guðræknir menn eru mildir og lána og börn þeirra verða öðrum til blessunar.
27 惡をはなれて善をなせ 然ばなんぢの住居とこしへならん
Viljir þú búa við frið og lifa lengi, þá forðastu illt en gerðu gott,
28 ヱホバは公平をこのみ その聖徒をすてたまはざればなり かれらは永遠にまもりたすけらるれど惡きもののすゑは斷滅さるべし
því að Drottinn hefur mætur á góðum verkum og yfirgefur ekki sína trúuðu, hann mun varðveita þá, en uppræta niðja óguðlegra.
29 ただしきものは國をつぎ その中にすまひてとこしへに及ばん
Hinir réttlátu fá landið til eignar og búa þar mann fram af manni.
30 ただしきものの口は智慧をかたり その舌は公平をのぶ
Guðrækinn maður talar speki, enda réttsýnn og sanngjarn.
31 かれが神の法はそのこころにあり そのあゆみは一歩だにすべることあらじ
Lögmál Guðs er í hjarta hans og hann kann að greina gott frá illu.
32 あしきものは義者をひそみうかがひて之をころさんとはかる
Ranglátir menn njósna um réttláta, vilja þá feiga.
33 ヱホバは義者をあしきものの手にのこしおきたまはず 審判のときに罰ひたまふことなし
En Drottinn stöðvar áform illvirkjanna og sýknar réttláta fyrir dómi.
34 ヱホバを俟望みてその途をまもれ さらば汝をあげて國をつがせたまはん なんぢ惡者のたちほろぼさるる時にこれをみん
Óttastu ekki, því að Drottinn mun svara bæn þinni! Gakktu hiklaust á hans vegum. Á réttum tíma mun hann veita þér velgengni og uppreisn æru. Þá muntu sjá illvirkjunum útrýmt.
35 我あしきものの猛くしてはびこれるを見るに生立たる地にさかえしげれる樹のごとし
Ég sá vondan mann og hrokafullan – hann þandi sig út eins og laufmikið tré –
36 然れどもかれは逝ゆけり 視よたちまちに無なりぬ われ之をたづねしかど邁ことをえざりき
en svo var hann horfinn! Ég leitaði eftir honum, en fann hann ekki framar.
37 完人に目をそそぎ直人をみよ 和平なる人には後あれど
En hvað um hinn ráðvanda og hreinskilna? Það er önnur saga! Því að góðir menn og friðsamir eiga framtíð fyrir höndum.
38 罪ををかすものらは共にほろぼされ惡きものの後はかならず斷るべければなり
Illum mönnum verður útrýmt og þeir eiga enga framtíðarvon.
39 ただしきものの救はヱホバよりいづ ヱホバはかれらが辛苦のときの保砦なり
Drottinn bjargar hinum guðræknu. Hann er þeim hjálp og skjól á neyðartímum.
40 ヱホバはかれらを助け かれらを解脱ちたまふ ヱホバはかれらを惡者よりときはなちて救ひたまふ かれらはヱホバをその避所とすればなり
Þeir treysta honum og því hjálpar hann þeim og frelsar þá frá vélráðum óguðlegra.
