詩篇 33
1 ただしき者よヱホバによりてよろこべ 讃美はなほきものに適はしきなり
Kathutkung: Panuekhoeh Oe, tamikalannaw, BAWIPA dawk konawm awh nateh, la sak awh. Pholennae teh lungthin kalannaw hanelah a kamcu doeh.
2 琴をもてヱホバに感謝せよ 十絃のことをもてヱホバをほめうたへ
Ratoung hoi BAWIPA teh pholen awh. rui hra touh e ratoung hoi pholen awh.
3 あたらしき歌をヱホバにむかひてうたひ歓喜の聲をあげてたくみに琴をかきならせ
Ama koe la katha sak awh nateh, lunghawilawk hoi kathoum katang lahoi kueng awh.
4 ヱホバのことばは直く そのすべて行ひたまふところ眞實なればなり
Bangkongtetpawiteh, BAWIPA lawk teh a lan, a tawk e pueng teh yuemkamculah ao.
5 ヱホバは義と公平とをこのみたまふ その仁慈はあまねく地にみつ
Lannae hoi kângingnae hah a lungpataw teh, talai teh BAWIPA hawinae hoi koung akawi.
6 もろもろの天はヱホバのみことばによりて成り てんの萬軍はヱホバの口の氣によりてつくられたり
BAWIPA e lawk hoi kalvannaw sak lah ao teh, kalvan kaawm e pueng hai a kâko hoi e kâha hoi sak e seng doeh.
7 ヱホバはうみの水をあつめてうづだかくし深淵を庫にをさめたまふ
Talîpui tuinaw hah a pâkhueng teh, kadungpoung e tuinaw hah ao nahane hmuen koe a hruek.
8 全地はヱホバをおそれ世にすめるもろもろの人はヱホバをおぢかしこむべし
Talai pueng ni BAWIPA taket naseh, talaivan kaawm e pueng ni ama teh taket awh naseh.
9 そはヱホバ言たまへば成り おほせたまへば立るがゆゑなり
Bangkongtetpawiteh, lawk a dei boteh ao. Kâ a poe boteh, kacaklah hmawi a kangdue.
10 ヱホバはもろもろの國のはかりごとを虚くし もろもろの民のおもひを徒勞にしたまふ
BAWIPA ni miphunlouknaw e kâpannae teh a takhoe toe. Tamimaya ni sutpouknae hai banghai bang hoeh lah a coung sak.
11 ヱホバの謀略はとこしへに立ち そのみこころのおもひは世々にたつ
BAWIPA ni kâpankhai e teh a yungyoe a kangning. Sut a pouk e teh catounnaw hane totouh a cak.
12 ヱホバをおのが神とする國はさいはひなり ヱホバ嗣業にせんとて撰びたまへるその民はさいはひなり
A Cathut Jehovah lah kaawm e miphun teh a yawhawi. Ama ni râw lah a rawi e miphun teh, tami yawkahawi e doeh.
13 ヱホバ天よりうかがひてすべての人の子を見
BAWIPA ni kalvan hoi a khet teh, tami capa pueng koung a hmu.
14 その在すところより地にすむもろもろの人をみたまふ
A onae hmuen koehoi talai van kaawm e pueng koung a radoung.
15 ヱホバはすべてかれらの心をつくり その作ところをことごとく鑒みたまふ
Tami pueng e lungthin koung a pathoup teh, a sak e puenghai koung a pouk pouh.
16 王者いくさびと多をもて救をえず勇士ちから大なるをもて助をえざるなり
Siangpahrang teh ransa moikapap a tawn dawk rungngang lah awm hoeh. Tami a tha kaawm hai a thaonae ni rungngang mahoeh.
17 馬はすくひに益なく その大なるちからも人をたすくることなからん
Marang teh rungngang nahanelah cungkeihoehe ngaihawinae doeh. Thaonae kalen ni hai rungngang thai hoeh.
18 視よヱホバの目はヱホバをおそるるもの並その憐憫をのぞむもののうへにあり
Duenae koehoi hringnae rasa hane hoi takang dawk due hoeh nahanlah,
19 此はかれらのたましひを死よりすくひ饑饉たるときにも世にながらへしめんがためなり
khenhaw! BAWIPA e mit ni ama ka taketnaw koe pou a khet.
20 われらのたましひはヱホバを侯望めり ヱホバはわれらの援われらの盾なり
Ka hringnae ni BAWIPA a ring, ama teh kabawmkung hoi ka bahling doeh.
21 われらはきよき名にりたのめり 斯てぞわれらの心はヱホバにありてよろこばん
Bangkongtetpawiteh, ka lungthin teh ama dawk a konawm han. Bangkongtetpawiteh, a min kathoung teh kâuep awh.
22 ヱホバよわれら汝をまちのぞめり これに循ひて憐憫をわれらのうへに垂たまへ
Oe BAWIPA, nang dawk ngaihawinae ka tawn awh e patetlah na pahrennae teh, kaimouh lathueng awm lawiseh.
