詩篇 32

1 その愆をゆるされその罪をおほはれしものは福ひなり

Van David; een leerdicht. Gelukkig hij, wiens schuld is vergeven, Wiens zonde is bedekt;

2 不義をヱホバに負せられざるもの心にいつはりなき者はさいはひなり

Gelukkig de mens, wiens misdaad Jahweh niet langer gedenkt, In wiens geest geen onoprechtheid meer woont.

3 我いひあらはさざりしときは終日かなしみさけびたるが故にわが骨ふるびおとろへたり

Zolang ik bleef zwijgen, werd mijn gebeente verteerd Door mijn kreunen heel de dag;

4 なんぢの手はよるも晝もわがうへにありて重し わが身の潤澤はかはりて夏の旱のごとくなれり (セラ)

Want uw hand drukte dag en nacht op mij neer, En mijn merg droogde weg in verschroeiende gloed.

5 斯てわれなんぢの前にわが罪をあらはしわが不義をおほはざりき 我いへらくわが愆をヱホバにいひあらはさんと 斯るときしも汝わがつみの邪曲をゆるしたまへり (セラ)

Maar toen ik U mijn zonde beleed, Mijn schuld niet verheelde, En sprak: "Ik wil Jahweh mijn misdaad bekennen"; Toen hebt Gij de schuld mijner zonde vergeven.

6 されば神をうやまふ者はなんぢに遇ことをうべき間になんぢに祈らん 大水あふれ流るるともかならずその身におよばじ

Daarom moeten alle vromen U om vergiffenis smeken, Zolang Gij U nog vinden laat; Dan zullen bij de stortvloed de onstuimige wateren Hèn niet bereiken.

7 汝はわがかくるべき所なり なんぢ患難をふせぎて我をまもり救のうたをもて我をかこみたまはん (セラ)

Gij zijt mijn schutse, en behoedt mij voor rampspoed, Gij omringt mij met jubel van heil!

8 われ汝ををしへ汝をあゆむべき途にみちびき わが目をなんぢに注てさとさん

Nu wil ik u onderricht geven, De weg wijzen, die ge moet gaan; Ik wil u raden, En mijn oog op u richten.

9 汝等わきまへなき馬のごとく驢馬のごとくなるなかれ かれらは鑣たづなのごとき具をもてひきとめずば近づききたることなし

Wees niet als paarden Of muilezels zonder verstand, Die men moet mennen met toom en gebit, Of ze gehoorzamen niet.

10 惡者はかなしみ多かれどヱホバに依賴むものは憐憫にてかこまれん

Veel kommer valt den boze ten deel, Maar de genade omringt wie op Jahweh vertrouwt.

11 ただしき者よヱホバを喜びたのしめ 凡てこころの直きものよ喜びよばふべし

Verblijdt u in Jahweh en jubelt, gij vromen, Juicht allen, oprechten van hart!