< 詩篇 20 >
1 ねがはくはヱホバなやみの日になんぢにこたヘヤユブのかみの名なんぢを高にあげ
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — Күлпәтлик күндә Пәрвәрдигар саңа иҗабәт қилғай! Яқупниң Худасиниң нами сени егиздә аман сақлиғай!
2 聖所より援助をなんぢにおくりシオンより能力をなんぢにあたへ
У Өз муқәддәс җайидин саңа мәдәт әвәткәй, Зиондин саңа күч-қувәт бәргәй;
3 汝のもろもろの献物をみこころにとめ なんぢの燔祭をうけたまはんことを (セラ)
Барлиқ «ашлиқ һәдийә»лириңни яд қилғай, Көйдүрмә қурбанлиғиңни қобул қилғай! (Селаһ)
4 ねがはくはなんちがこころの願望をゆるし なんぢの謀略をことごとく遂しめたまはんことを
Көңлүңдики тәшналиқларни саңа ата қилғай, Көңлүңгә пүккән барлиқ арзулириңни әмәлгә ашурғай.
5 我儕なんぢの救によりて歓びうたひ われらの神の名によりて旗をたてん ねがはくはヱホバ汝のもろもろの求をとげしめたまはんことを
Бизләр ғәлибәңни тәбрикләп тәнтәнә қилимиз, Худайимизниң намида туғлиримизни тикләймиз; Пәрвәрдигар барлиқ тәләплириңни әмәлгә ашурғай!
6 われ今ヱホバその受膏者をすくひたまふを知る ヱホバそのきよき天より右手なるすくひの力にてかれに應へたまはん
Һазир билдимки, Пәрвәрдигар Өзи мәсиһ қилғинини қутқузиду; Муқәддәс әршлиридин униңға қудрәтлик қутқузғучи қолини узартип җавап бериду.
7 あるひは車をたのみあるひは馬をたのみとする者あり されどわれらはわが神ヱホバの名をとなへん
Бәзиләр җәң һарвулириға, Бәзиләр атларға [тайиниду]; Бирақ биз болсақ Пәрвәрдигар Худайимизниң намини яд етимиз;
Улар тизи пүклинип жиқилди; Бирақ биз болсақ, қәддимизни руслап тик туримиз.
9 ヱホバよ王をすくひたまへ われらがよぶとき應へたまへ
И Пәрвәрдигар, падишаға ғәлибә бәргәйсән; Нида қилғинимизда бизгә иҗабәт қилғайсән!