詩篇 19

1 もろもろの天は神のえいくわうをあらはし 穹蒼はその手のわざをしめす

Himnarnir sýna okkur dýrð Guðs. Þeir eru þögull vitnisburður um mikilleik verka hans.

2 この日ことばをかの日につたへこのよ知識をかの夜におくる

Dagur og nótt vitna um vísdóm Drottins.

3 語らずいはずその聲きこえざるに

Hljóðlaust og án orða bera þau boðin um gervalla jörðina.

4 そのひびきは全地にあまねく そのことばは地のはてにまでおよぶ 神はかしこに帷幄を日のためにまうけたまへり

Sólin fer sína braut um loftin – einmitt þá sem Drottinn setti henni í upphafi.

5 日は新婿がいはひの殿をいづるごとく勇士がきそひはしるをよろこぶに似たり

Hnarreist siglir hún yfir hvolfið, geislandi eins og brúður í brúðkaupi eða hlaupari sem hlakkar til að renna sitt skeið.

6 そのいでたつや天の涯よりし その運りゆくや天のはてにいたる 物としてその和喣をかうぶらざるはなし

Sólin fer um himininn frá austri til vesturs, ekkert fær dulist við geislaflóð hennar og yl.

7 ヱホバの法はまたくして霊魂をいきかへらしめ ヱホバの證詞はかたくして愚なるものを智からしむ

Lög Guðs eru fullkomin.

8 ヱホバの訓諭はなほくして心をよろこばしめ ヱホバの誡命はきよくして眼をあきらかならしむ

Þau vernda og auka skilning, gleðja og lýsa.

9 ヱホバを惶みおそるる道はきよくして世々にたゆることなく ヱホバのさばきは眞實にしてことごとく正し

Lög Guðs eru eilíf, réttlát og hrein.

10 これを黄金にくらぶるもおほくの純精金にくらぶるも 彌増りてしたふべく これを蜜にくらぶるも蜂のすの滴瀝にくらぶるもいやまさりて甘し

Þau eru dýrmætari en gull. Þau eru sætari en hunang.

11 なんぢの僕はこれらによりて儆戒をうく これらをまもらば大なる報賞あらん

Því að þau vara okkur við hættum og efla velgengni þeirra sem hlýða þeim.

12 たれかおのれの過失をしりえんや ねがはくは我をかくれたる愆より解放ちたまへ

Hver verður var við syndina sem loðir við hjarta mitt? Hreinsa mig af leyndum syndum.

13 願くはなんぢの僕をひきとめて故意なる罪ををかさしめず それをわが主たらしめ給ふなかれ さればわれ玷なきものとなりて大なる愆をまぬかるるをえん

Forða mér frá vondum mönnum, og stöðva hönd mína að ég geri ekkert ljótt. Sýknaðu mig af syndum mínum svo að ég lifi hreinu lífi.

14 ヱホバわが磐わが贖主よ わがくちの言わがこころの思念なんぢのまへに悦ばるることを得しめたまへ

Ó, að orðin á vörum mér og hugsanir mínar geðjist þér, þú Guð, klettur minn og frelsari.