< 詩篇 149 >

1 ヱホバをほめたたへよ ヱホバに對ひてあたらしき歌をうたへ 聖徒のつどひにてヱホバの頌美をうたへ
Haalleluuyaa. Faarfannaa haaraa Waaqayyoof faarfadhaa; waldaa qulqullootaa keessatti illee isa jajadhaa.
2 イスラエルはおのれを造りたまひしものをよろこび シオンの子輩は己が王のゆゑによりて樂しむべし
Israaʼel Uumaa isaatti haa gammadu; sabni Xiyoon Mootii isaatti haa gammadu.
3 かれらをどりつつその聖名をほめたたへ 琴鼓にてヱホバをほめうたべし
Maqaa isaas shuubbisuudhaan haa jajatu; dibbee fi baganaadhaan isaaf haa faarfatu.
4 ヱホバはおのが民をよろこび 救にて柔和なるものを美しくしたまへばなり
Waaqayyo saba isaatti ni gammadaatii; warra gad of qabanis fayyina gonfachiisa.
5 聖徒はえいくわうの故によりてよろこび その寝牀にてよろこびうたふべし
Qulqulloonni ulfina kanatti haa gammadan; siree isaanii irrattis gammachuudhaan haa faarfatan.
6 その口に神をほむるうたあり その手にもろはの劍あり
Galanni Waaqaa afaan isaanii keessa haa jiraatu; goraadeen afaan lamaas harka isaanii keessa haa jiraattu;
7 こはもろもろの國に仇をかへし もろもろの民をつみなひ
kunis sabootatti haaloo baʼuu fi namoota adabuudhaaf;
8 かれらの王たちを鏈にてかれらの貴人をくろかねの械にていましめ
mootota isaanii foncaan, hangafoota isaaniis funyoo sibiilaatiin hidhuudhaaf,
9 録したる審判をかれらに行ふべきためなり 斯るほまれはそのもろもろの聖徒にあり ヱホバをほめたたへよ
murtii barreeffame sana isaan irratti dhugaa baʼuudhaaf. Kunis amanamtoota isaa hundaaf ulfina. Haalleluuyaa.

< 詩篇 149 >