詩篇 144

1 戰することをわが手にをしへ 闘ふことをわが指にをしへたまふ わが磐ヱホバはほむべきかな

Af David. Lovet være HERREN, min Klippe, som oplærer mine hænder til Strid, mine Fingre til Krig,

2 ヱホバはわが仁慈わが城なり わがたかき櫓われをすくひたまふ者なり わが盾わが依賴むものなり ヱホバはわが民をわれにしたがはせたまふ

min Miskundhed og min Fæstning, min Klippeborg, min Frelser, mit Skjold og den, jeg lider paa, som underlægger mig Folkeslag!

3 ヱホバよ人はいかなる者なれば之をしり 人の子はいかなる者なれば之をみこころに記たまふや

HERRE, hvad er et Menneske, at du kendes ved det, et Menneskebarn, at du agter paa ham?

4 人は氣息にことならず その存らふる日はすぎゆく影にひとし

Mennesket er som et Aandepust, dets Dage som svindende Skygge.

5 ヱホバよねがはくはなんぢの天をたれてくだり 手を山につけて煙をたたしめたまへ

HERRE, sænk din Himmel, stig ned og rør ved Bjergene, saa at de ryger;

6 電光をうちいだして彼等をちらし なんぢの矢をはなちてかれらを敗りたまへ

slyng Lynene ud og adsplit Fjenderne, send dine Pile og indjag dem Rædsel;

7 上より手をのべ我をすくひて 大水より外人の手よりたすけいだしたまへ

udræk din Haand fra det høje, fri og frels mig fra store Vande,

8 かれらの口はむなしき言をいひ その右の手はいつはりのみぎの手なり

fra fremmedes Haand, de, hvis Mund taler Løgn, hvis højre er Løgnehaand.

9 神よわれ汝にむかひて新らしき歌をうたひ 十絃の琴にあはせて汝をほめうたはん

Gud, jeg vil synge dig en ny Sang, lege for dig paa tistrenget Harpe,

10 なんぢは王たちに救をあたへ 僕ダビデをわざはひの劍よりすくひたまふ神なり

du, som giver Konger Sejr og udfrier David, din Tjener.

11 ねがはくは我をすくひて外人の手よりたすけいだしたまへ かれらの口はむなしき言をいひ その右の手はいつはりのみぎの手なり

Fri mig fra det onde Sværd, frels mig fra fremmedes Haand, de, hvis Mund taler Løgn, hvis højre er Løgnehaand.

12 われらの男子はとしわかきとき育ちたる草木のごとくわれらの女子は宮のふりにならひて刻みいだしし隅の石のごとくならん

I Ungdommen er vore Sønner som højvoksne Planter, vore Døtre er som Søjler, udhugget i Tempelstil;

13 われらの倉はみちたらひてさまざまのものをそなへ われらの羊は野にて千萬の子をうみ

vore Forraadskamre er fulde, de yder Forraad paa Forraad, vore Hjorde føder Tusinder, Titusinder paa vore Marker,

14 われらの牡牛はよく物をおひ われらの衢にはせめいることなく亦おしいづることなく叫ぶこともなからん

fede er vore Okser; intet Murbrud, ingen Udvandring, ingen Skrigen paa Torvene.

15 かかる状の民はさいはひなり ヱホバをおのが神とする民はさいはひなり

Saligt det Folk, der er saaledes stedt, saligt det Folk, hvis Gud er HERREN!