< 詩篇 139 >

1 ヱホバよなんぢは我をさぐり我をしりたまへり
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.
2 なんぢはわが坐るをも立をもしり 又とほくよりわが念をわきまへたまふ
Oturup kalkışımı bilirsin, Niyetimi uzaktan anlarsın.
3 なんぢはわが歩むをもわが臥をもさぐりいだし わがもろもろの途をことごとく知たまへり
Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin, Bütün yaptıklarımdan haberin var.
4 そはわが舌に一言ありとも觀よヱホバよなんぢことごとく知たまふ
Daha sözü ağzıma almadan, Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.
5 なんぢは前より後よりわれをかこみ わが上にその手をおき給へり
Beni çepeçevre kuşattın, Elini üzerime koydun.
6 かかる知識はいとくすしくして我にすぐ また高くして及ぶことあたはず
Kaldıramam böylesi bir bilgiyi, Başa çıkamam, erişemem.
7 我いづこにゆきてなんぢの聖霊をはなれんや われいづこに往てなんぢの前をのがれんや
Nereye gidebilirim senin Ruhun'dan, Nereye kaçabilirim huzurundan?
8 われ天にのぼるとも汝かしこにいまし われわが榻を陰府にまうくるとも 觀よなんぢ彼處にいます (Sheol h7585)
Göklere çıksam, oradasın, Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın. (Sheol h7585)
9 我あけぼのの翼をかりて海のはてにすむとも
Seherin kanatlarını alıp uçsam, Denizin ötesine konsam,
10 かしこにて尚なんぢの手われをみちびき汝のみぎの手われをたもちたまはん
Orada bile elin yol gösterir bana, Sağ elin tutar beni.
11 暗はかならす我をおほひ 我をかこめる光は夜とならんと我いふとも
Desem ki, “Karanlık beni kaplasın, Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”
12 汝のみまへには暗ものをかくすことなく 夜もひるのごとくに輝けり なんぢにはくらきも光もことなることなし
Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için, Gece, gündüz gibi ışıldar, Karanlıkla aydınlık birdir senin için.
13 汝はわがはらわたをつくり 又わがははの胎にわれを組成たまひたり
İç varlığımı sen yarattın, Annemin rahminde beni sen ördün.
14 われなんぢに感謝す われは畏るべく奇しくつくられたり なんぢの事跡はことごとくくすし わが霊魂はいとつばらに之をしれり
Sana övgüler sunarım, Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım. Ne harika işlerin var! Bunu çok iyi bilirim.
15 われ隠れたるところにてつくられ地の底所にて妙につづりあはされしとき わが骨なんぢにかくるることなかりき
Gizli yerde yaratıldığımda, Yerin derinliklerinde örüldüğümde, Bedenim senden gizli değildi.
16 わが體いまだ全からざるに なんぢの目ははやくより之をみ 日々かたちづくられしわが百體の一だにあらざりし時に ことごとくなんぢの冊にしるされたり
Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni; Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden, Hepsi senin kitabına yazılmıştı.
17 神よなんぢりもろもろの思念はわれに寶きこといかばかりぞや そのみおもひの總計はいかに多きかな
Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı, Sayıları ne çok!
18 我これを算へんとすれどもそのかずは沙よりもおほし われ眼さむるときも尚なんぢとともにをる
Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam. Uyanıyorum, hâlâ seninleyim.
19 神よなんぢはかならず惡者をころし給はん されば血をながすものよ我をはなれされ
Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen! Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden!
20 かれらはあしき企圖をもて汝にさからひて言ふ なんぢの仇はみだりに聖名をとなふるなり
Çünkü senin için kötü konuşuyorlar, Adını kötüye kullanıyor düşmanların.
21 ヱホバよわれは汝をにくむ者をにくむにあらずや なんぢに逆ひておこりたつものを厭ふにあらずや
Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden? Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan?
22 われ甚くかれらをにくみてわが仇とす
Onlardan tümüyle nefret ediyor, Onları düşman sayıyorum.
23 神よねがはくは我をさぐりてわが心をしり 我をこころみてわがもろもろの思念をしりたまへ
Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi, Sına beni, öğren kaygılarımı.
24 ねがはくは我によこしまなる途のありやなしやを見て われを永遠のみちに導きたまへ
Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı, Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!

< 詩篇 139 >