詩篇 125

1 ヱホバに依賴むものはシオンの山のうごかさるることなくして永遠にあるがごとし

Ein song til høgtidsferderne. Dei som lit på Herren, er som Sionsfjellet, som ikkje vert rikka, men æveleg stend fast.

2 ヱルサレムを山のかこめるごとくヱホバも今よりとこしへにその民をかこみたまはん

Jerusalem - fjell er kringum det, og Herren er ikring sitt folk frå no og i all æva.

3 惡の杖はただしきものの所領にとどまることなかるべし斯てただしきものはその手を不義にのぶることあらじ

For ikkje skal ugudleg kongsstav kvila på arvluten åt dei rettferdige, at ikkje dei rettferdige skal retta ut til urett sine hender.

4 ヱホバよねがはくは善人とこころ直きものとに福祉をほどこしたまへ

Gjer godt, Herre, mot dei gode, og imot deim som hev eit ærlegt hjarta!

5 されどヱホバは轉へりておのが曲れる道にいるものを惡きわざをなすものとともに去しめたまはん 平安はイスラエルのうへにあれ

Men deim som vender seg burt til sine krokute vegar, skal Herren lata fara med illgjerningsmenner. Fred vere yver Israel!