< 詩篇 125 >

1 ヱホバに依賴むものはシオンの山のうごかさるることなくして永遠にあるがごとし
Yon chan pou monte vè tanp lan. (Sila) ki mete konfyans yo nan SENYÈ a tankou Mòn Sion, ki pa kab deplase, men ki dire jis pou tout tan.
2 ヱルサレムを山のかこめるごとくヱホバも今よりとこしへにその民をかこみたまはん
Kon mòn antoure Jérusalem yo, se konsa SENYÈ a antoure pèp Li a depi moman sa a, e jis rive pou tout tan.
3 惡の杖はただしきものの所領にとどまることなかるべし斯てただしきものはその手を不義にのぶることあらじ
Paske baton wayal plen mechanste p ap poze sou peyi a moun ladwati yo, jis pou moun dwat yo pa leve men yo pou fè mal.
4 ヱホバよねがはくは善人とこころ直きものとに福祉をほどこしたまへ
Fè byen, SENYÈ, a (sila) ki bon yo, ak (sila) ki dwat nan kè yo.
5 されどヱホバは轉へりておのが曲れる道にいるものを惡きわざをなすものとともに去しめたまはん 平安はイスラエルのうへにあれ
Men pou (sila) ki vire akote pou chemen kwochi pa yo, SENYÈ a va mennen yo sòti avèk (sila) ki fè inikite yo. Ke lapè rete sou Israël.

< 詩篇 125 >