詩篇 122

1 人われにむかひて率ヱホバのいへにゆかんといへるとき我よろこべり

En sang ved festreisene; av David. Jeg gleder mig ved dem som sier til mig: Vi vil gå til Herrens hus.

2 ヱルサレムよわれらの足はなんぢの門のうちにたてり

Våre føtter står i dine porter, Jerusalem!

3 ヱルサレムよなんぢは稠くつらなりたる邑のごとく固くたてり

Jerusalem, du velbyggede, lik en by som er tett sammenføiet,

4 もろもろのやから即ちヤハの支派かしこに上りきたり イスラエルにむかひて證詞をなし またヱホバの名にかんしやをなす

hvor stammene drar op, Herrens stammer, efter en lov for Israel, for å prise Herrens navn!

5 彼處にさばきの寳座まうけらる これダビデの家のみくらなり

For der er stoler satt til dom, stoler for Davids hus.

6 ヱルサレムのために平安をいのれ ヱルサレムを愛するものは榮ゆべし

Bed om fred for Jerusalem! La det gå dem vel som elsker dig!

7 ねがはくはなんぢの石垣のうちに平安あり なんぢの諸殿のうちに福祉あらんことを

Der være fred innen din voll, ro i dine saler!

8 わが兄弟のためわが侶のために われ今なんぢのなかに平安あれといはん

For mine brødres og mine venners skyld vil jeg si: Fred være i dig!

9 われらの神ヱホバのいへのために我なんぢの福祉をもとめん

For Herrens, vår Guds huses skyld vil jeg søke ditt beste.