詩篇 121

1 われ山にむかひて目をあぐ わが扶助はいづこよりきたるや

En sang ved festreisene. Jeg løfter mine øine op til fjellene; hvor skal min hjelp komme fra?

2 わがたすけは天地をつくりたまへるヱホバよりきたる

Min hjelp kommer fra Herren, himmelens og jordens skaper.

3 ヱホバはなんぢの足のうごかさるるを容したまはず 汝をまもるものは微睡たまふことなし

Han skal ingenlunde la din fot vakle, din vokter skal ingenlunde slumre.

4 視よイスラエルを守りたまふものは微睡こともなく寝ることもなからん

Se, han slumrer ikke og sover ikke, Israels vokter.

5 ヱホバは汝をまもる者なり ヱホバはなんぢの右手をおほふ蔭なり

Herren er din vokter, Herren er din skygge ved din høire hånd.

6 ひるは日なんぢをうたず夜は月なんぢを傷じ

Solen skal ikke stikke dig om dagen, ei heller månen om natten.

7 ヱホバはなんぢを守りてもろもろの禍害をまぬかれしめ並なんぢの霊魂をまもりたまはん

Herren skal bevare dig fra alt ondt, han skal bevare din sjel.

8 ヱホバは今よりとこしへにいたるまで 汝のいづると入るとをまもりたまはん

Herren skal bevare din utgang og din inngang fra nu av og inntil evig tid.