詩篇 121

1 われ山にむかひて目をあぐ わが扶助はいづこよりきたるや

Se yon chante pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Mwen leve je m', mwen gade mòn yo, mwen di: -Ki bò m'a jwenn sekou?

2 わがたすけは天地をつくりたまへるヱホバよりきたる

Sekou mwen soti nan men Seyè a. Se li menm ki fè syèl la ak latè a.

3 ヱホバはなんぢの足のうごかさるるを容したまはず 汝をまもるものは微睡たまふことなし

Li p'ap kite pye ou chape, moun k'ap veye sou ou a p'ap janm dòmi.

4 視よイスラエルを守りたまふものは微睡こともなく寝ることもなからん

Moun k'ap veye sou pèp Izrayèl la p'ap kabicha, li p'ap dòmi.

5 ヱホバは汝をまもる者なり ヱホバはなんぢの右手をおほふ蔭なり

Se Seyè a k'ap veye sou ou, l'ap kanpe bò dwat ou tankou lonbraj ou. Se li ki tout pwoteksyon ou.

6 ひるは日なんぢをうたず夜は月なんぢを傷じ

Lajounen, solèy la p'ap fè ou anyen, lannwit, lalin lan p'ap fè ou anyen.

7 ヱホバはなんぢを守りてもろもろの禍害をまぬかれしめ並なんぢの霊魂をまもりたまはん

Seyè a ap pwoteje ou pou anyen pa rive ou, li p'ap kite anyen rive ou.

8 ヱホバは今よりとこしへにいたるまで 汝のいづると入るとをまもりたまはん

L'ap pwoteje ou kit w'ap antre, kit w'ap soti, depi koulye a ak pou tout tan.