< 詩篇 116 >
1 われヱホバを愛しむ そはわが聲とわが願望とをききたまへばなり
Miłuję Pana, iż wysłuchał głos mój, i prośby moje.
2 ヱホバみみを我にかたぶけたまひしが故に われ世にあらんかぎりヱホバを呼まつらむ
Albowiem nakłonił ucha swego ku mnie, gdym go wzywał za dni moich.
3 死の繩われをまとひ陰府のくるしみ我にのぞめり われは患難とうれへとにあへり (Sheol )
Ogarnęły mię były boleści śmierci, a utrapienia grobu zjęły mię; ucisk i boleść przyszła na mię. (Sheol )
4 その時われヱホバの名をよべり ヱホバよ願くはわが霊魂をすくひたまへと
I wzywałem imienia Pańskiego, mówiąc: Proszę, o Panie! wybaw duszę moję.
5 ヱホバは恩惠ゆたかにして公義ましませり われらの神はあはれみ深し
Miłościwy Pan i sprawiedliwy, Bóg nasz litościwy.
6 ヱホバは愚かなるものを護りたまふ われ卑くせられしがヱホバ我をすくひたまへり
Pan prostaczków strzeże; byłem uciśniony, a wspomógł mię.
7 わが霊魂よなんぢの平安にかへれ ヱホバは豊かになんぢを待ひたまへばなり
Nawróć się, duszo moja! do odpocznienia swego; albowiem ci Pan dobrze uczynił.
8 汝はわがたましひを死より わが目をなみだより わが足を顛蹶よりたすけいだしたまひき
Bo wyrwał duszę moję od śmierci, oczy moje od płaczu, nogę moję od upadku.
Będę chodził ustawicznie przed oblicznością Pańską w ziemi żyjących.
Uwierzyłem, dlategom mówił, chociażem bardzo był utrapiony.
11 われ惶てしときに云らく すべての人はいつはりなりと
Jam był rzekł w zatrwożeniu mojem: Wszelki człowiek kłamca.
12 我いかにしてその賜へるもろもろの恩惠をヱホバにむくいんや
Cóż oddam Panu za wszystkie dobrodziejstwa jego, które mi uczynił?
13 われ救のさかづきをとりてヱホバの名をよびまつらむ
Kielich obfitego zbawienia wezmę, a imienia Pańskiego wzywać będę,
14 我すべての民のまへにてヱホバにわが誓をつくのはん
Śluby moje oddam Panu, a to zaraz przed wszystkim ludem jego.
Droga jest przed oczyma Pańskiemi śmierć świętych jego.
16 ヱホバよ誠にわれはなんぢの僕なり われはなんぢの婢女の子にして汝のしもべなり なんぢわが縲絏をときたまへり
O mój Panie! żem ja sługą twoim, jam sługą twoim, synem służebnicy twojej, rozwiązałeś związki moje.
17 われ感謝をそなへものとして汝にささげん われヱホバの名をよばん
Tobie ofiarować będę ofiarę chwały, i imienia Pańskiego wzywać będę.
18 我すべての民のまへにてヱホバにわがちかひを償はん
Śluby moje oddam Panu, a to zaraz przed wszystkim ludem jego,
19 ヱルサレムよ汝のなかにてヱホバのいへの大庭のなかにて此をつくのふべし ヱホバを讃まつれ
W przysionkach domu Pańskiego, w pośrodku ciebie, Jeruzalemie! Halleluja.