詩篇 116
1 われヱホバを愛しむ そはわが聲とわが願望とをききたまへばなり
Jeg elsker Herren, for han hører min røst, mine inderlige bønner.
2 ヱホバみみを我にかたぶけたまひしが故に われ世にあらんかぎりヱホバを呼まつらむ
For han har bøiet sitt øre til mig, og alle mine dager vil jeg påkalle ham.
Dødens rep hadde omspent mig, og dødsrikets angster hadde funnet mig; nød og sorg fant jeg. (Sheol h7585)
4 その時われヱホバの名をよべり ヱホバよ願くはわが霊魂をすくひたまへと
Men jeg påkalte Herrens navn: Akk Herre, frels min sjel!
5 ヱホバは恩惠ゆたかにして公義ましませり われらの神はあはれみ深し
Herren er nådig og rettferdig, og vår Gud er barmhjertig.
6 ヱホバは愚かなるものを護りたまふ われ卑くせられしがヱホバ我をすくひたまへり
Herren verner de enfoldige; jeg var elendig, og han frelste mig.
7 わが霊魂よなんぢの平安にかへれ ヱホバは豊かになんぢを待ひたまへばなり
Kom igjen, min sjel, til din ro! For Herren har gjort vel imot dig.
8 汝はわがたましひを死より わが目をなみだより わが足を顛蹶よりたすけいだしたまひき
For du fridde min sjel fra døden, mitt øie fra gråt, min fot fra fall.
9 われは活るものの國にてヱホバの前にあゆまん
Jeg skal vandre for Herrens åsyn i de levendes land.
10 われ大になやめりといひつつもなほ信じたり
Jeg trodde, for jeg talte; jeg var såre plaget.
11 われ惶てしときに云らく すべての人はいつはりなりと
Jeg sa i min angst: Hvert menneske er en løgner.
12 我いかにしてその賜へるもろもろの恩惠をヱホバにむくいんや
Hvormed skal jeg gjengjelde Herren alle hans velgjerninger imot mig?
13 われ救のさかづきをとりてヱホバの名をよびまつらむ
Jeg vil løfte frelsens beger og påkalle Herrens navn.
14 我すべての民のまへにてヱホバにわが誓をつくのはん
Jeg vil holde for Herren mine løfter, og det for hele hans folks øine.
15 ヱホバの聖徒の死はそのみまへにて貴とし
Kostelig i Herrens øine er hans frommes død.
16 ヱホバよ誠にわれはなんぢの僕なり われはなんぢの婢女の子にして汝のしもべなり なんぢわが縲絏をときたまへり
Akk Herre! Jeg er jo din tjener, jeg er din tjener, din tjenerinnes sønn; du har løst mine bånd.
17 われ感謝をそなへものとして汝にささげん われヱホバの名をよばん
Dig vil jeg ofre takkoffer, og Herrens navn vil jeg påkalle.
18 我すべての民のまへにてヱホバにわがちかひを償はん
Jeg vil holde for Herren mine løfter, og det for hele hans folks øine,
19 ヱルサレムよ汝のなかにてヱホバのいへの大庭のなかにて此をつくのふべし ヱホバを讃まつれ
i forgårdene til Herrens hus, midt i dig, Jerusalem. Halleluja!
